Başlangıç 48:1-22
48 Bir süre sonra Yusuf’a “Baban hasta” diye haber geldi. Bunun üzerine Yusuf iki oğlunu, Manasse ve Efraim’i+ yanına alarak gitti.
2 Yakup’a “Oğlun Yusuf geldi” diye bildirildi. İsrail gücünü toplayıp yatağında oturdu.
3 Ve Yusuf’a şunları söyledi:
“Mutlak Güce Sahip Tanrı Kenan diyarında, Luz’da+ bana göründü ve beni kutsadı.+
4 Bana ‘Seni çocuklar sahibi yapacağım,+ soyunu çoğaltacağım ve senden bir halklar topluluğu+ meydana getireceğim. Bu toprakları senden sonra soyuna devirler boyu mülk olarak vereceğim’ dedi.+
5 Şimdi, ben Mısır’a, senin yanına gelmeden önce burada doğmuş olan iki oğlun benimdir.+ Ruben ve Şimeon+ gibi Efraim ve Manasse de benim olacak.
6 Onlardan sonra doğanlar senin çocukların olacak ve ağabeylerinin ismiyle anılan topraklarda miras sahibi olacaklar.+
7 Ve ben Paddan’dan+ gelirken, Kenan diyarında, Efrat’a+ varmamıza epey mesafe varken Rahel yolda yanımda öldü.+ Onu Efrat (Beytlehem)+ yolunda gömdüm.”
8 Sonra İsrail Yusuf’un oğullarını gördü ve “Bunlar çocukların mı?”+ diye sordu.
9 Yusuf “Evet, benim oğullarım; onları Tanrı bana burada verdi”+ dedi. O zaman babası “Lütfen onları yanıma getir de hayırdua edeyim” dedi.+
10 İsrail’in gözleri yaşlılıktan dolayı zayıflamıştı;+ göremiyordu. Yusuf oğullarını ona yaklaştırdı; babası onları öpüp kucakladı.+
11 İsrail, Yusuf’a “Bir daha yüzünü görebileceğimi hiç zannetmiyordum,+ ama işte Tanrı senin çocuklarını bile bana gösterdi” dedi.
12 Sonra Yusuf onları dizlerinin arasından çıkardı ve yere kapandı.+
13 Yusuf Efraim’i sağ eliyle tutup İsrail’in sol yanına,+ Manasse’yi de sol eliyle tutup onun sağ yanına+ yaklaştırdı.
14 Fakat İsrail sağ elini+ uzattı ve yaşça küçük+ olmasına rağmen Efraim’in başına koydu. Sol elini de Manasse’nin başına koydu.+ İlk doğan çocuk Manasse+ olduğu halde o kasıtlı olarak böyle yapmıştı.
15 Sonra, Yusuf’a hayırdua etti:+
“Atalarım İbrahim ve İshak’ın da yolunda yürüdüğü,+Bugüne dek, tüm hayatım boyunca beni güden Tanrı,+
16 Tüm kötülüklerden beni kurtaran melek,+ bu çocukları kutsasın.+
Onlar benim adımla, atalarım İbrahim ve İshak’ın adıyla anılsın.+Yeryüzünde çoğalıp büyük bir topluluk olsunlar.”+
17 Babasının sağ elini Efraim’in başı üzerinde tutması Yusuf’un hoşuna gitmedi.+ Babasının elini Efraim’in başından kaldırıp Manasse’nin başına koymak istedi.+
18 “Baba öyle değil; ilk doğan bu.+ Sağ elini onun başına koy” dedi.
19 Fakat babası bunu yapmak istemedi; “Biliyorum oğlum, biliyorum” dedi, “Ondan da bir halk meydana gelecek; o da büyük olacak.+ Yine de küçüğü ondan daha büyük olacak,+ onun soyu çoğalıp milletler kadar kalabalık olacak.”+
20 O gün onlar için hayırduasına+ devam etti:
“İsrail hep senin isminle hayırdua etsin;‘Tanrı seni de Efraim ve Manasse gibi yapsın’,+ desinler.”
Böylece, Efraim’i hep Manasse’nin önüne geçirdi.+
21 Sonra İsrail, Yusuf’a “Ben ölüyorum,+ fakat Tanrı sizinle olmaya devam edecek ve atalarınızın topraklarına geri dönmenizi sağlayacak”+ dedi.
22 “Ve ben, Amorilerin elinden kılıcımla, yayımla aldığım topraklardan sana, kardeşlerine verdiğimden bir pay fazla veriyorum.”+
