Elçiler 13:1-52
13 Antakya’daki cemaatte peygamberler+ ve öğretmenler vardı; bunlar Barnabas, Niger denilen Simeon, Kireneli+ Lukius, bölge yöneticisi Herodes’le birlikte eğitim görmüş olan Manaen ve Saul idi.
2 Yehova’ya hizmet edip+ oruç tutarlarken, kutsal ruh onlara, “İçinizden Barnabas ile Saul’u,+ onlara verdiğim görev için ayırın” dedi.
3 O zaman oruç tuttular ve dua edip ellerini Barnabas ile Saul’un üzerine koyarak+ onları gönderdiler.
4 Böylece kutsal ruh tarafından gönderilen bu adamlar Selefkiye’ye gittiler, oradan da gemiyle Kıbrıs’a geçtiler.
5 Salamis’e vardıklarında, Tanrı’nın sözünü Yahudilerin havralarında bildirmeye başladılar. Çeşitli işlerinde onlara yardım eden Yuhanna+ da yanlarındaydı.
6 Tüm adayı dolaşarak Baf’a kadar geldiler; orada sahte bir peygamber+ olan Baryeşu adlı Yahudi büyücüyle karşılaştılar.
7 O, zeki bir adam olan genel vali* Sercius Pavlus’un hizmetindeydi. Vali, Barnabas ve Saul’u çağırtıp samimiyetle Tanrı’nın sözünü dinlemek istedi.
8 Fakat, büyücü Elimas (Elimas, ‘büyücü’ anlamına gelir), valinin iman etmemesi için onlara karşı çıkmaya+ çalıştı.
9 Saul, yani Pavlus, kutsal ruhla doldu ve ona gözlerini dikerek,
10 “Ey içi her türlü sahtekârlık ve kötülükle dolu adam!” dedi. “Sen İblis oğlusun,+ doğru olan her şeyin düşmanısın, Yehova’nın doğru yollarını çarpıtmaktan vazgeçmeyecek misin?
11 İşte, Yehova’nın eli sana karşı kalktı, kör olacaksın ve bir süre gün ışığını görmeyeceksin.” O anda Elimas’ın üzerine koyu bir sis ve karanlık çöktü. Kolundan tutup+ kendisine kılavuzluk edecek birilerini arayarak dolanmaya başladı.
12 Olanları gören genel vali+ iman etti, çünkü Yehova hakkında öğrendiği şeyler onu çok şaşırtmıştı.
13 Sonra Pavlus ve yanındakiler, Baf’tan denize açılıp Pamfilya+ bölgesinde bulunan Perge şehrine gittiler. Fakat Yuhanna+ burada onlardan ayrılıp Yeruşalim’e döndü.+
14 Pavlus ve Barnabas da Perge’den Pisidya Antakyası’na geçtiler ve Sebt günü havraya+ girip oturdular.
15 Kanundan+ ve Peygamberlerin kitaplarından yapılan okumadan sonra, havra yöneticileri+ yanlarına adam gönderip, “Efendiler, kardeşler, eğer hepimizi yüreklendirecek bir sözünüz varsa, söyleyin” dediler.
16 Bunun üzerine Pavlus ayağa kalktı ve topluluğa eliyle işaret edip+ konuşmaya başladı:
“Ey İsrailliler ve Tanrı korkusuna sahip olanlar,+ dinleyin.
17 İsrail halkının Tanrısı atalarımızı seçti ve Mısır’da gurbetteyken onları yükseltti, elini uzatıp onları oradan çıkardı.+
18 Yaklaşık kırk yıllık+ bir dönem boyunca çölde yaptıklarına katlandı.
19 Kenan diyarında yedi milleti yok ettikten sonra, bu toprakları onlara kura ile paylaştırdı.+
20 Tüm bu olaylar yaklaşık dört yüz elli yıl içinde gelişti.
Ardından, Samuel peygamberin dönemine dek Tanrı onlara hâkimler verdi.+
21 Ondan sonra halk bir kral istedi,+ Tanrı da onlara Benyamin kabilesinden Kiş oğlu Saul’u+ verdi. Saul kırk yıl hüküm sürdü.
22 Tanrı onu tahttan indirdikten+ sonra, kral olarak Davut’u tahta çıkardı;+ onu onaylayarak şöyle dedi: ‘Yüreğime göre bir adam,+ Yesse’nin oğlu Davut’u+ buldum. O istediğim her şeyi yapacak.’+
23 Tanrı vaat ettiği gibi, onun soyundan+ İsrail’e bir kurtarıcı çıkardı;+ bu İsa’ydı.
24 Onun gelişinden önce,+ Yahya+ tüm İsrail halkına tövbe vaftizini duyurdu.
25 Fakat Yahya hizmetini tamamlamak üzereyken şöyle dedi: ‘Benim kim olduğumu sanıyorsunuz? Düşündüğünüz kişi ben değilim. İşte, benden sonra biri geliyor ki, ben onun çarıklarının bağını çözmeye layık değilim.’+
26 Efendiler, kardeşler, siz İbrahim oğulları ve Tanrı korkusuna sahip olanlar, bu kurtuluş haberi bize gönderildi.+
27 Yeruşalim halkı ve yöneticileri bu Kişiyi kabul etmediler,+ fakat verdikleri hükümle Peygamberlerin kitaplarındaki sözleri yerine getirdiler;+ bunlar ki her Sebt günü yüksek sesle okunur.
28 Öldürülmesi için hiçbir neden bulamadıkları+ halde, Pilatus’tan onun idam edilmesini talep ettiler.+
29 Onun hakkında yazılmış her şeyi böylece yerine getirdiler+ ve kendisini direkten* indirip+ mezara koydular.+
30 Fakat Tanrı onu diriltti.+
31 Sonra o kendisiyle birlikte Celile’den Yeruşalim’e gitmiş olanlara günlerce göründü. Bu kişiler şimdi halkın önünde onun tanıklarıdır.+
32 Dolayısıyla, biz size atalarımıza verilen vaatle+ ilgili iyi haberi bildiriyoruz.
33 Tanrı, onların çocukları olan bizler için bu vaadi tümüyle yerine getirerek İsa’yı diriltti;+ nitekim ikinci mezmurda da şöyle yazılmıştır: ‘Sen Benim oğlumsun, Ben bugün senin Baban oldum.’+
34 İsa öldükten sonra Tanrı onu diriltmiştir ve o bir daha çürüyüp gidebilecek bir duruma gelmeyecektir. Şu sözlerle bunu anlatıyor: ‘Davut’a vaat ettiğim kalıcı iyilikleri sizler göreceksiniz.’+
35 Başka bir mezmurda da şöyle demiştir: ‘Vefalı kulunun çürüyüp gitmesine izin vermezsin.’+
36 Öte yandan Davut+ kendi devrinde Tanrı’nın açıkça bildirdiği amacının yerine gelmesine hizmet etmiş ve ölüm uykusuna dalmıştır. Atalarıyla gömülmüş ve çürüyüp gitmiştir.+
37 Oysa Tanrı’nın dirilttiği kişi çürümemiştir.+
38 Kardeşler, şunu bilin ki, size günahların bu kişi aracılığıyla bağışlanacağını duyuruyoruz.+
39 Evet, Musa kanunuyla aklanmanız mümkün olmayan tüm suçlarınız onun aracılığıyla bağışlanır;+ iman eden herkes onun aracılığıyla aklanır.+
40 Bu nedenle dikkat edin de Peygamberlerin kitaplarında söylenenler sizin başınıza gelmesin:
41 ‘Ey alaycılar, iyi bakın da şaşırın ve yok olup gidin; çünkü sizin günlerinizde ben bir iş yapıyorum; öyle bir iş ki, ayrıntılarıyla anlatılsa da asla inanmayacaksınız.’”+
42 Onlar dışarı çıkarken, insanlar gelecek Sebt gününde+ de bu konuların anlatılması için yalvardılar.
43 Havrada toplananlar dağıldıktan sonra, Yahudilerden ve Yahudiliği benimsemiş dindar kişilerden birçoğu Pavlus’un ve Barnabas’ın+ peşinden gitti. Onlar da bu kişilerle konuşup onları Tanrı’nın lütfundan+ ayrılmamaya teşvik ettiler.+
44 Ertesi Sebt günü şehir halkının neredeyse tümü Yehova’nın sözünü dinlemek üzere toplanmıştı.+
45 Kalabalığı görünce Yahudilerin içini kıskançlık+ bürüdü; Pavlus’un söylediklerine küfredercesine karşı çıkmaya başladılar.+
46 Fakat Pavlus ve Barnabas cesaretle konuşarak şunları söylediler: “Tanrı’nın sözü ilk önce size bildirilmeliydi.+ Sizler bu sözü reddettiniz+ ve sonsuz yaşama layık olmadığınıza kendiniz karar verdiniz; bu nedenle, biz artık diğer milletlere gidiyoruz.+
47 Zaten Yehova bize şöyle bir emir vermiştir: ‘Seni milletlere ışık olarak tayin ettim+ ki, yeryüzünün uçlarına+ dek kurtuluş götüresin.’”
48 Diğer milletlerden olanlar bu sözleri işitince sevinç duydular, Yehova’nın sözünü yücelttiler+ ve sonsuz yaşama karşı doğru tutuma sahip olanların hepsi iman etti.+
49 Yehova’nın sözü bütün o yörede+ yayılıyordu.
50 Fakat Yahudiler+ harekete geçip, dindar ve saygın kadınları, şehrin ileri gelen adamlarını kışkırtarak Pavlus ve Barnabas’a karşı bir zulüm başlattılar;+ onları topraklarından dışarı attılar.
51 Pavlus ve Barnabas onların karşısında ayaklarının tozunu silkip+ Konya’ya gittiler.
52 Öğrenciler sevinçle+ ve kutsal ruhla doluyordu.
