Elçiler 22:1-30
22 “Efendiler, kardeşler+ ve babalar! Şimdi savunmamı+ dinleyin.”
2 (Pavlus’un kendilerine İbranice+ hitap ettiğini duyunca, kalabalık daha büyük bir sessizliğe gömüldü. Pavlus şöyle devam etti:)
3 “Ben Kilikya’nın+ Tarsus şehrinde doğmuş bir Yahudiyim,+ fakat bu şehirde Gamaliel’in+ dizinin dibinde öğrenim gördüm ve atalarımızın Kanununun sıkı kurallarıyla+ eğitildim. Bugün siz Tanrı için nasıl gayretliyseniz ben de öyleydim.+
4 Bu Yol’u izleyenlere öldüresiye zulmettim;+ hem erkekleri hem kadınları bağlayıp hapse attırdım.+
5 Başkâhin de, tüm ihtiyar meclisi+ de buna tanıklık edebilir. Ayrıca onlardan Şam’daki kardeşlere götürmek üzere mektuplar+ almıştım ve bu şehre gidiyordum; niyetim oradakileri cezalandırılmak üzere tutuklu olarak Yeruşalim’e getirmekti.
6 Fakat yolda, Şam’a yaklaşırken, öğle sularında etrafım birden gökten gelen kuvvetli bir ışıkla aydınlandı.+
7 Yere düştüm ve ‘Saul, Saul, neden bana zulmediyorsun?’+ diye bir ses duydum.
8 ‘Kimsin Efendim?’ diye sordum; ‘Ben zulmettiğin Nasıralı İsa’yım’+ dedi.
9 Yanımdaki adamlar+ ışığı görmüşler, fakat benimle konuşanın sözlerini işitmemişlerdi.+
10 Bunun üzerine, ‘Ne yapmalıyım+ Efendim?’ diye sordum. Efendimiz, ‘Kalk, Şam’a git; senin için belirlenen görevler+ sana orada söylenecek’ dedi.
11 O göz kamaştırıcı ışık yüzünden hiçbir şey göremez olmuştum; bu yüzden Şam’a yanımdaki adamların yardımıyla geldim.+
12 Oradaki tüm Yahudilerin övgüyle söz ettiği,+ Kanuna bağlı, Hananya adlı dindar bir adam
13 yanıma geldi ve ‘Saul kardeş, gözlerin açılsın!’+ dedi. İşte o an onu gördüm.
14 Bana şunları söyledi: ‘Atalarımızın Tanrısı,+ Kendisinin isteğini öğrenmen, o doğru Kişiyi+ görmen+ ve sesini duyman+ için seni seçti.+
15 Çünkü sen gördüklerini ve işittiklerini tüm insanlara bildirerek onun bir şahidi olacaksın.+
16 Şimdi ne bekliyorsun? Kalk, vaftiz edil+ ve onun ismiyle+ yakararak günahlarından arın.’+
17 Yeruşalim’e+ döndükten sonra, mabette dua ederken kendimden geçtim+
18 ve onu gördüm. ‘Acele et, hemen Yeruşalim’den çık, çünkü insanlar benim hakkımdaki tanıklığını kabul etmeyecek’+ diyordu.
19 O zaman, ‘Ey Efendim, onlar havra havra dolaşarak, sana iman edenleri hapse attığımı+ ve dövdüğümü+ iyi biliyorlar’ dedim.
20 ‘Senin şahidin olan İstefanos’un+ kanı döküldüğünde, orada durup ölümünü onayladım+ ve onu öldürenlerin kaftanlarına bekçilik ettim.’
21 Bütün bunlara rağmen o bana, ‘Git, çünkü seni uzaktaki milletlere göndereceğim’+ dedi.”
22 Pavlus’u dinleyen kalabalık bu sözlerden sonra, “Bu adamı ortadan kaldırın, böyle biri yaşamaya layık değil!” diye bağırmaya başladı.+
23 Bağırıp çağırıyor, üstlerindeki giysileri fırlatıyor, havaya toz toprak savuruyorlardı.+
24 Bunun üzerine komutan, Pavlus’un kışlaya getirilmesini ve kırbaçlanarak sorgulanmasını emretti; amacı onun aleyhinde neden böyle bağırdıklarını+ tam olarak öğrenmekti.
25 Kırbaçlamak üzere kollarını bağladıklarında, Pavlus orada durmakta olan subaya, “Roma vatandaşı+ olan yargılanmamış birini kırbaçlamanız yasalara uygun mu?” dedi.
26 Subay bunu duyunca komutana gidip, “Ne yapmak niyetindesiniz? Bu adam Roma vatandaşı” diyerek durumu bildirdi.
27 Bunun üzerine komutan Pavlus’un yanına geldi ve “Söyle, sen Roma vatandaşı mısın?”+ diye sordu, o da “Evet” dedi.
28 Komutan, “Ben bu vatandaşlık haklarını yüklü bir para ödeyerek aldım” dedi. Pavlus da, “Bense o haklarla doğdum”+ dedi.
29 Bunun üzerine, onu işkenceyle sorgulayacak olan adamlar hemen yanından çekildiler. Komutan, Roma vatandaşı olduğunu öğrenince+ onu bağladığı için korktu.
30 Pavlus’un Yahudiler tarafından neyle suçlandığını kesin olarak öğrenmek istediğinden, ertesi gün bağlarını çözdürdü ve yüksek kâhinler ile tüm Sanhedrin’in toplanmasını emretti. Pavlus’u getirip onların önüne çıkardı.+
