Eyüp 10:1-22
10 “İyice canımdan bezdim.+Derdimi ortaya dökeceğim.İçimin acısıyla konuşacağım!
2 Tanrı’ya diyeceğim ki, ‘Beni suçlu çıkarma,Neden benimle çekiştiğini söyle.
3 Haksızlık yaparsan,+Kendi elinin emeğini+ kaldırıp atarsan,Kötülerin düzenleri karşısında gözün ışıldarsa, Sence bu iyi mi?
4 Sende insan gözleri mi var,+Ölümlü insanın gördüğü gibi mi görüyorsun?+
5 Senin günlerin de ölümlü insanın günleriYılların bir adamın yılları kadar mı ki,+
6 Kabahatimi bulmaya çalışıyor,Durmadan günahımı arıyorsun?+
7 Oysa suçlu olmadığımı biliyorsun,+Beni elinden kurtaracak kimsenin olmadığını da.+
8 Senin ellerin beni yaptı,+ tepeden tırnağa biçimlendirdi;Şimdi de beni yok edeceksin.
9 Ne olur hatırla, beni topraktan+ yaptın,Yine toprağa döndüreceksin.+
10 Beni süt gibi döküpPeynir gibi katılaştırmadın mı?+
11 Beni ete ve deriye büründürdün,Kemiklerle ve kaslarla* ördün.+
12 Bana yaşam verdin, vefalı sevgi gösterdin,+İlginle+ ruhumu korudun.
13 Fakat niyetini yüreğinde gizli tutmuştun.Yüreğinde bu vardı, çok iyi biliyorum.
14 Günah işlemiş olsam, gözün sürekli üzerimde;+Kabahatim yüzünden beni suçsuz çıkarmazdın;+
15 Gerçekten haksızsam, yazıklar olsun bana!+Fakat haklıysam da başımı dik tutamam;+Bunca utanca gömülmüş, sıkıntıya boğulmuşken.+
16 Başımı kibirle kaldırsam,+ genç bir aslan gibi beni avlarsın,+Olağanüstü büyüklüğünü yine üzerimde gösterirsin.
17 Karşıma yeni tanıklar getirir,Öfkeni daha da büyütür,Bana zorluk üstüne zorluk çektirirsin.
18 Neden anamın rahminden çıkardın beni?+Kimsenin gözüne görünmeden ölseydim.
19 O zaman dünyaya hiç gelmemiş olurdum;Anamın karnından mezara taşınırdım.’
20 Beni rahat bıraksın, şurada kaç günüm kaldı ki;+Bakışlarını üzerimden çeksin de biraz yüzüm gülsün,+
21 Göçüp gitmeden önce; dönüşü olmayan+ yere,Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına;+
22 Zifiri karanlık, ölüm gölgesi ülkesine,Karanlıktan başka ışıltının olmadığı düzensizlik diyarına.”
