Eyüp 16:1-22
16 Bunun üzerine Eyüp şunları söyledi:
2 “Böyle sözler çok duydum;Teselli değil, üzüntü kaynağısınız hepiniz!+
3 Bu boş sözlerin sonu gelmeyecek mi?+Neye sinirlenip cevap yetiştiriyorsunuz?
4 Sizin gibi konuşmasını ben de bilirim.Benim yerimde siz olsaydınız,Gösterişli laflarla size karşı çıkıp+Aşağılayarak baş sallar mıydım?+
5 Hayır, ağzımdan çıkan sözlerle sizi güçlendirir,+Dilimden dökülen tesellilerle yatıştırırdım. . .
6 Konuşsam acım dinmiyor,+Peki susarsam hangi derdim bitecek?
7 Ne çare ki O beni tüketti;+Çevremde kimseyi bırakmadı.
8 Üstelik beni kıskıvrak yakaladı,Şu zavallı halim buna tanık;+ yüzüme karşı bir tanık.
9 Tanrı öfkesiyle beni paramparça ediyor, bana düşmanlık besliyor.+Karşımda diş gıcırdatıyor.+Düşmanım keskin bakışlarını üzerime dikiyor.+
10 Beni yutmak için ağızlarını açıyorlar,+Yüzüme şamarlar indirip hakaret ediyorlar,Yığın halinde karşımda toplanıyorlar.+
11 Tanrı beni çoluk çocuğun eline bırakıyor,Kötülerin avcuna düşeyim diye fırlatıp atıyor.+
12 Ben huzur içindeyken O beni sarstı;+Ensemden yakalayıp beni parçaladı,Kendine hedef yaptı.
13 Okçuları+ çevremi sarıyor,Hiç acımadan böbreklerimi+ deşiyor;Ödümü yere döküyor.
14 Bedenimi delik deşik ediyor,Güçlü bir yiğit gibi üzerime çullanıyor.+
15 Derimin üzerine çul diktim,+Onurumu* yere çaldım.+
16 Ağlamaktan yüzüm kızardı,+Göz kapaklarıma ölüm gölgesi oturdu,+
17 Oysa ellerim zorbalığa bulaşmamıştı,Duam saf ve temizdi.+
18 Ey toprak, sakın kanımı örtme!+Feryadım dur durak bilmesin!
19 Evet, şimdiden yukarıda bir tanığım var,+Göklerde tanıklık ediyor.
20 Sözcüm olacak arkadaşlarım aleyhimde konuşuyor;+Uykusuz gözlerim Tanrı’ya bakıyor.+
21 Tıpkı bir adamla komşusu arasında olduğu gibi,Tanrı’yla insan arasında da bir karara varılmalı.+
22 Şurada kaç yılım kaldı ki,Sonrası dönüşü olmayan bir yolculuk.”+
