Eyüp 29:1-25
29 Eyüp yeniden deyişine başladı:
2 “Keşke geçmiş zamana dönebilsem,Tanrı’nın beni koruyup kolladığı+ günlere, aylara.+
3 Kandilini başımın üzerinde parlattığı,O’nun ışığıyla karanlığı yarıp geçtiğim günlere.+
4 O verimli gençlik çağıma geri dönebilsem;+Çadırımda Tanrı’nın dostluğunu yaşadığım,+
5 Mutlak Gücün Sahibinin benimle olduğu,Tüm hizmetkârlarımın çevremde durduğu zamana!
6 O zamanlar yollarım sütle yıkanırdı,Kayalar bana zeytinyağı akıtırdı.+
7 Kent kapısına çıkar,+Meydanda kürsümü hazırlardım.+
8 Çocuklar beni görüp saklanırdı,Yaşlılar bile kalkıp ayakta dururdu.+
9 Beyler ellerini ağızlarına koyar,Sözlerini sakınırlardı.+
10 Önderler dillerini yutmuş gibi,+Ses çıkarmazlardı.
11 Bana kulak verenler, ‘Ne mutlu sana!’ derlerdi,Beni görenlerin gözleri parlardı.
12 Çünkü yardıma çağıran mazlumu,+Yetimi, kimsesizi kurtarırdım.+
13 Yıkımın eşiğinde olanın hayırduasını alır,+Dul kadının yüreğini mutlu ederdim.+
14 Doğruluğa sarınır, bir giysi gibi kuşanırdım,+Adalet de sanki kaftanım, sarığımdı.
15 Körün gözü,+Topalın bacağıydım.
16 Yoksula baba idim,+Tanımadığım kişinin davasına bakar, soruştururdum.+
17 Suç işleyenin çenesini kırar,+Avını dişlerinin arasından çekip alırdım.
18 Hep derdim ki, ‘Son soluğumu yuvamda vereceğim,+Kum taneleri kadar çok gün göreceğim.+
19 Köküm sulara erişecek,+Çiy bütün gece dallarımda kalacak.
20 Saygınlığım hiç solmayacak,Yayım elimdedir, oklarının ardı kesilmeyecek.’
21 Hepsi beni dinler,Öğüdümü sessizce beklerdi.+
22 Sözümün üstüne söz söylemezlerdi;Sözlerim onlar için çiy damlaları gibiydi,+
23 Yağmur bekler gibi beni beklerlerdi;+İlkbahar yağmuru+ girsin diye ağızlarını açarlardı.
24 Onlara gülümsediğimde gözlerine inanamazlardı;Yüzümün ışıltısına+ gölge düşürmezlerdi.
25 Başları olarak oturur, izleyecekleri yolu ben seçerdim;Askerlerinin ortasındaki kral gibi otururdum,+Yaslıların tesellicisi gibiydim.”+
