Eyüp 3:1-26
3 Sonunda Eyüp söze başladı, doğduğu güne lanetler yağdırdı+
2 ve şunları söyledi:
3 “Doğduğum gün olmaz olsun,+‘Bir yiğit düştü ana rahmine’ denen gece de!
4 O gün karanlığa gömülsün.Tanrı göklerden ona bakmasın,Gün ışığı onu aydınlatmasın.
5 Karanlık ve ölüm gölgesi onu yanına alsın.Üzerine karabulutlar çöksün,Günü karartanlar onu dehşete boğsun.+
6 Sis bassın o geceyi,+Yılın günleri arasında yüzü aydınlanmasın;Ayın günleri arasında sayılmasın.
7 Evet, kısır kalsın o gece;İçinde sevinç haykırışı olmasın.+
8 Güne lanet okuyanlar,Timsahı* uyandırmaya hazırlananlar,+ ona lanet etsin.
9 Alacakaranlığının yıldızları kararsın;Beklediği ışık hiç doğmasın;Tan ağarışını gözleri görmesin.
10 Çünkü anamın rahminde kapıları kapamadı ki+Sıkıntıyı gözlerimden gizlesin.
11 Neden daha rahimdeyken ölmedim,+Ana karnından çıkıp son soluğumu vermedim?
12 Neden beni dizler,Emmem için memeler+ karşıladı?
13 O zaman huzur içinde yatmış,+Uyumuş, dinlenmiş olurdum;+
14 Kendilerine ıssız mekânlar yapmış+Dünya kralları ve danışmanlarıyla;+
15 Evlerini gümüşle doldurmuşAltın toplamış beylerle birlikte.
16 Ya da fark edilmeyen bir düşük gibi,+Gün ışığı görmemiş çocuklar gibi yok olurdum.+
17 Orada kötülerin huzursuzluğu biter,+Gücü tükenenler rahata erer.+
18 Tutsaklar hep birlikte huzur içindedir;Angaryacının+ sesini duymazlar.
19 Küçük de büyük de birdir,+Köle efendisinden azat olmuştur.
20 Tanrı neden sıkıntı çekene ışık,Canı acıyana+ hayat verir?
21 Ölümü bekleyenler neden ona kavuşmaz?+Onlar ki define için toprağı kazanlardan daha gayretlidir.
22 Mezarı bulunca coşarlar,Sevinçten havalara uçarlar.
23 Tanrı neden yolunu bulamayan+ yiğide ışık verir,Ve dört bir yanına çit çektiği kişiye?+
24 Çünkü iniltim yemeğimden önce geliyor,+Acı feryadım su gibi dökülüyor;+
25 Dehşetle korktuğum şey başıma geliyor;Ürktüğüm şey gerçek oluyor.+
26 Derdim çok, huzurlu değilim,Rahatım yok, sıkıntılar dinmek bilmiyor.”
