Eyüp 4:1-21
4 Temanlı Elifaz+ şu sözlerle karşılık verdi:
2 “Biri sana söz söylemeye kalkınca bezginliğe mi kapılıyorsun?Peki ama söz söylemeden kim durabilir?
3 Evet sen de çok kişinin yanlışını düzelttin.+Zayıf elleri sen güçlendirirdin.+
4 Düşeni senin sözlerin ayağa kaldırırdı;+Tutmayan dizleri sen pekiştirirdin.+
5 Fakat bu kez senin başına gelince, bezginliğe kapıldın;Sana dokununca tedirgin oldun.
6 Senin güvendiğin, içindeki Tanrı korkusu değil mi?Umudun da ahlaklı*+ yaşamında değil mi?
7 Şimdi lütfen düşün; hangi suçsuz insan mahvolmuş?Dürüst+ insanın yok olduğu nerede görülmüş?
8 Gördüğüm o ki, kötülük tasarlayanlarVe felaket ekenler ektiklerini biçiyor.+
9 Tanrı’nın soluğuyla mahvoluyor,Öfkesinin rüzgârıyla yok oluyorlar.
10 Bir aslan kükremesi duyuluyor; genç aslanın sesi geliyor,Fakat bil ki, yeleli genç aslanın da dişleri kırılır.
11 Aslan av yokluğundan perişan oluyor,Yavruları da dağılıyor.
12 Bana gizlice bir söz ulaştı,Kulağıma bir fısıltı geldi,+
13 İnsanlar derin uykudayken,Gece düşleriyle gelen düşüncelerin tedirginliğiyle,
14 Bir dehşet ve titreme aldı beni,İliklerime kadar işledi.
15 Önümden bir ruh geçti;Tüylerim ürperdi.
16 Karşımda öylece dikilip kaldı,Fakat ben ne olduğunu seçemedim;Gözlerimin önünde bir şekil belirmişti;Çıt çıkmıyordu. Sonra bir ses duydum:
17 ‘Ölümlü insan Tanrı’dan adaletli olur mu?Adam kendisini yaratandan temiz olur mu?’
18 Evet, O hizmetkârlarına güvenmezken,Meleklerinde* hata bulurken,
19 Çamurdan evlerde oturanlara,Temeli toprak olanlara+ nasıl güvenir!Onlar ki, güveden daha kolay ezilirler,
20 Sabahtan akşama kalmaz un ufak olurlar;Kimse fark etmeden sonsuza dek yok olurlar.
21 İçlerindeki çadır ipleri sökülmez mi?Hikmet yokluğundan ölmezler mi?”
