Eyüp 7:1-21
7 “Ölümlü insanı yeryüzünde zahmetli bir uğraş*+ beklemiyor mu?Günleri ücretli işçininkine benzemiyor mu?+
2 Gölge+ bulmak için can atan bir köle,Ücretini+ bekleyen bir gündelikçi gibi.
3 Bana kalan miras da değersiz aylar+ oldu,Payıma sıkıntılı geceler+ düştü.
4 Yattığımda, ‘Ne zaman kalkarım?’+ diyorum,Gece boyu, gün ağarana dek dönüp durmak canıma yetti.
5 Bedenim kurtlarla,+ toz toprakla+ kaplı;Derim kabuk bağlıyor, yaram tekrar açılıyor.+
6 Dokumacı mekiğinden daha hızlı+ geçen günlerim,Umutsuzluk+ içinde tükeniyor.
7 Unutma ki hayatım bir rüzgâr gibi geçip gidiyor;+Bir daha gün görmeyeceğim.
8 Bana bakan gözler artık beni görmeyecek;Gözünü bana çevireceksin, ama ben olmayacağım.+
9 Bulut nasıl er geç dağılır giderse,Ölüler diyarına* inen de bir daha çıkmaz.+
10 Bir daha evine geri dönmez,Yeri yurdu onu artık tanımaz.+
11 Onun için ben de ağzımı kapamayacağım.Ruhumdaki sıkıntıyı dökeceğim;İçimin acısıyla+ kaygımı söyleyeceğim.
12 Neden başıma nöbetçi koyuyorsun,Ben deniz miyim,+ ya da deniz canavarı mı?
13 Tam ‘Sedirim beni avutur,Yatağım derdimi paylaşır’ derken,
14 Bu sefer de düşlerle korkutuyorsun,Görüntülerle dehşete düşürüyorsun,
15 Öyle ki, bu kemikleri görmektense ölmek,+Nefessiz kalmak benim için daha iyi.
16 Eksik olsun, varsın ömrüm uzun olmasın,+Rahat bırak beni; zaten günlerim bir soluktan+ farksız.
17 Ölümlü insan ne ki,+ onu büyütüp yetiştiresin,Yüreğini onunla meşgul edesin?
18 Her sabah onu izleyip,Her an onu yoklayasın?+
19 Neden gözünü üzerimden ayırmıyorsun,+Yutkunmama bile fırsat vermiyorsun?
20 Günah işledimse, sana ne zararım var, ey insanın Gözcüsü?+Neden beni hedef seçtin, sana yük olmuyor muyum?
21 Neden suçumu bağışlamıyor,+Kabahatimi görmezden gelmiyorsun?Artık toprakta+ yatacağım;Beni arayacaksın, ama ben olmayacağım.”
