Eyüp 9:1-35
9 Eyüp şu sözlerle karşılık verdi:
2 “Ben de biliyorum, gerçekten öyledir.Fakat ölümlü insan Tanrı’yla davasında nasıl haklı çıkabilir?+
3 Tanrı kendisiyle tartışmak istese,İnsan O’nun söylediklerinin binde birine cevap veremez.+
4 O’nun yüreğinde hikmet vardır, güçlü ve kudretlidir.+Kim Tanrı’ya ayak direyip de sağlam kalabilir?+
5 O ki, dağları yerinden kaldırır,+ insanlar farkında bile değildir;Öfkesiyle onları altüst eder.+
6 Yeri öyle bir sarsar ki,Temel direkleri+ bile titrer.
7 Güneşe ışığını saçmasın diye emreder,Yıldızları da mühürleyip örter.+
8 Gökleri tek başına geren,+Denizin kabaran dalgalarını+ çiğneyen;
9 Ayiş, Kesil, Kima takımyıldızlarını,+Güneyin arka odalarını yapan,*
10 Akıl almaz+ büyük işler,Sayısız harikalar gerçekleştiren O’dur.+
11 Evet, yanımdan geçer, O’nu görmem,Geçip gider, farkına varmam.+
12 Evet, O çekip alınca kim direnebilir?Kim O’na ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?+
13 Tanrı öfkelenince+ geri adım atmaz;Zorbanın*+ yardımcıları önünde dize gelirler.
14 Böyleyken ben O’na nasıl cevap veririm!Konuşurken sözlerimi tek tek seçmeliyim,+
15 Gerçekten haklı olsam da O’na cevap veremem.+Davacımdan merhamet dilerim.+
16 O’na seslensem cevap verir mi?+Sesime kulak vereceğine inanmıyorum;
17 Beni kasırgayla eziyor,Yok yere yaralarımı çoğaltıyor.+
18 Hiç soluk aldırmıyor,+Beni sürekli acıya boğuyor.
19 Kudrette üstün biri varsa, işte O orada;+Adalette üstün biri varsa, ne olur beni yanına çağırsa!
20 Doğru olsam da kendi ağzım beni suçlu çıkarır,Temiz olsam da O, yoldan saptığımı söyler.
21 Temizsem de bunu kendim bilmeyeceğim,Hayatımı değersiz göreceğim.
22 Hepsi bir; bu yüzden diyorum ki,‘Temiz insanın da sonunu O getiriyor, kötünün de.’+
23 Ani bir su taşkını ölüm saçarsa,Masumların umutsuzluğuyla eğlenir.
24 Yeryüzü kötünün eline verilmiş;+Hâkimlerin gözünü kapatan O’dur,O değilse kim?
25 Benim günlerimse bir koşucudan hızlı geçiyor,+Hiçbir iyilik görmeden geçip gidiyor.
26 Geçip gidiyor, sazdan tekneler gibi;Avına ok gibi dalan kartal misali.+
27 ‘Derdimi unutayım,+Yüzüm gülsün,+ neşeleneyim’ desem,
28 Acılarıma acı katılır;+ yılarım;Bilirim, beni masum saymazsın.
29 Sonunda suçlu çıkacağım.Öyleyse neden boşuna didinip durayım?+
30 Kar suyuyla yıkansam,Ellerimi de küllü suda+ temizlesem,
31 Beni hemen çukura batırıp çıkarırsın,Giysilerim de benden tiksinir.
32 Benim gibi insan değil ki,+ O’na cevap vereyim,Mahkemede yüz yüze geleyim.
33 Aramızda karar verecek,Elini ikimizin üzerine koyacak kimse yok.+
34 Sopasını üzerimden çeksin,+Dehşetiyle beni sindirmesin.
35 O’ndan çekinmeden konuşayım,Çünkü ben korkacak biri değilim.”
