Romalılar 3:1-31
3 O halde, Yahudinin+ üstünlüğü ya da sünnetin yararı+ nedir?
2 Her yönden çoktur. En başta Tanrı’nın kutsal bildirileri onlara emanet edildi.+
3 Peki, bazıları iman etmedilerse ne olur?+ Onların imansızlığı Tanrı’nın güvenilirliğini+ boşa mı çıkarır?+
4 Asla! Her insan yalancı çıksa+ da Tanrı’nın doğru söylediği anlaşılsın;+ tıpkı yazıldığı gibi: “Öyle ki, sözlerinde haklı çıkasın ve davanı kazanasın.”+
5 Peki, bizim haksızlığımız Tanrı’nın haklılığını+ daha da belirginleştiriyorsa, ne diyebiliriz? (İnsanın bakış açısıyla+ söylüyorum) Tanrı gazabını ortaya döktüğünde acaba adaletsiz mi olur?+
6 Asla! Öyle olsaydı Tanrı dünyayı nasıl yargılardı?+
7 Yine de, eğer benim yalanım yüzünden Tanrı’nın doğruyu+ söylediği daha da belirginleşiyor ve O yüceliyorsa, neden ben hâlâ günahkâr olarak hüküm giyiyorum?+
8 Neden bazılarının bize yakıştırdığı,+ “Kötülük yapalım ki, iyilik olsun”+ sözünü biz de söylemeyelim? Onlara verilen hüküm+ adalete uygundur.+
9 Öyleyse ne diyelim? Biz daha mı iyi durumdayız?+ Kesinlikle değil! Çünkü yukarıda, hem Yahudileri hem de Yunanlıları, hepsi günahın elindedir diye suçladık.+
10 Tıpkı yazıldığı gibi: “Doğru insan yok, bir kişi bile yok;+
11 anlayışı olan kimse yok, Tanrı’yı arayan kimse yok.+
12 Tüm insanlar yoldan sapmış, hepsi birden işe yaramaz olmuşlar, iyilik yapan kimse yok, bir kişi bile kalmamış.”+
13 “Onların boğazı açık mezardır, dilleriyle aldatmaktalar.”+ “Dudaklarının ardında yılan zehri var.”+
14 “Ağızları lanetle ve acı sözlerle dolu.”+
15 “Kan dökmeye koşar adım giderler.”+
16 “Yollarında yıkım ve sefalet var,+
17 barış yolunu öğrenmediler.”+
18 “İçlerinde Tanrı korkusu yok.”+
19 Bildiğimiz gibi, Kanunun+ tüm söyledikleri onu tutmakla yükümlü olanlar içindir; öyle ki, her ağız kapansın+ ve tüm dünya Tanrı’nın önünde suçlu çıksın.+
20 Dolayısıyla hiç kimse kanunun gereklerini yaparak O’nun önünde aklanmayacak;+ aslında kanunla+ elde edilen şey, yalnızca günah hakkındaki tam bilgidir.+
21 Fakat Tanrı’nın belirlediği doğruluk,+ Kanunda+ ve Peygamberlerin yazılarında+ gösterildiği+ şekilde, şimdi kanundan bağımsız olarak ortaya çıkarılmıştır.
22 Evet, Tanrı’nın belirlediği ve İsa Mesih’e iman yoluyla+ elde edilen bu doğruluk, iman eden herkese açıktır,+ hiçbir ayrım yoktur.+
23 Çünkü hepsi günah işledi+ ve hiç kimse Tanrı’nın yüceliğini yansıtamadı.+
24 Mesih İsa’nın ödediği fidyeyle+ kurtularak Tanrı’nın lütfuyla+ aklanıyor olmaları karşılıksız bir armağan+ gibidir.
25 Tanrı onu bir kurban olarak verdi ki, kanının değerine iman sayesinde+ bizi Kendisiyle barıştırsın+ ve Kendi doğruluğunu göstersin. Tanrı geçmişte de, sabır gösterip+ işlenen günahları bağışlarken,+
26 bunu şimdiki dönemde Kendi doğruluğunu+ göstermek üzere yapmıştı; böylece İsa’ya iman edeni aklarken+ de doğruluğu görülecekti.
27 Öyleyse, ortada övünme+ diye bir şey kalır mı? Hiçbir şekilde kalmaz. Bu hangi kanunla oluyor?+ İşlerin kanunuyla mı?+ Hayır, imanın kanunuyla.+
28 Böylece anlıyoruz ki, insan kanunun gerektirdiği işlere bağlı olarak değil, iman yoluyla aklanıyor.+
29 Hem Tanrı yalnızca Yahudilerin Tanrısı mı?+ Diğer milletlerden insanların da Tanrısı değil mi?+ Evet, diğer milletlerden insanların da Tanrısı.+
30 Gerçekten de O tektir+ ve sünnetli+ insanları imanın sonucu olarak, sünnetsizleri+ de imanları sayesinde aklayacaktır.
31 O halde, biz imanımızla kanunu geçersiz mi kılıyoruz?+ Asla! Tam tersi, kanunun geçerliliğini doğrulamış oluyoruz.+
