Luka 1:1-80
1 Saygıdeğer+ Teofilos,+ yazacaklarım şimdiye dek birçok kişinin derlemeye giriştiği ve hepimizin doğruluğundan tamamen emin olduğu olaylardır.+
2 Bunları baştan+ beri görgü tanığı+ ve mesajın hizmetkârı olanlar+ bize iletmiştir.
3 Ben de, başından itibaren tüm olayları titizlikle araştırdığımdan, sana bunları mantıklı bir sırayla+ yazmaya karar verdim.
4 Böylece sana öğretilenlerin doğruluğundan emin olabilirsin.+
5 Yahudiye kralı Herodes’in+ zamanında, Abiya takımından+ Zekeriya adında bir kâhin vardı; karısı Harun kızlarındandı+ ve adı Elizabet’ti.
6 İkisi de Tanrı’nın gözünde doğru kişilerdi;+ Yehova’nın* tüm emir+ ve kanunlarına+ uyarak+ temiz bir yaşam sürerlerdi.+
7 Fakat çocukları yoktu; Elizabet kısırdı+ ve ikisi de çok yaşlanmıştı.
8 Zekeriya, kendi takımı görevde olduğundan+ Tanrı’nın önünde kâhin olarak hizmet ediyordu.
9 Kâhinlik geleneği uyarınca, Yehova’nın kutsal mekânına girip+ buhur sunma+ sırası ondaydı.
10 Bütün halk buhur sunma saatinde dışarıda dua ediyordu.+
11 Bu sırada Yehova’nın meleği Zekeriya’ya göründü. Buhur sunağının sağında duran meleği görünce,+
12 Zekeriya telaşlanıp korkuya kapıldı.+
13 Fakat melek, “Korkma Zekeriya” dedi, “Çünkü yakarışın duyuldu,+ karın Elizabet sana bir oğul doğuracak ve onun adını Yahya koyacaksın.+
14 Sevincin ve mutluluğun büyük olacak; birçokları da onun doğumundan sevinç duyacak.+
15 Çünkü o Yehova’nın önünde büyük olacak.+ Ancak hiç şarap ve içki içmemeli.+ Daha annesinin karnındayken kutsal ruhla dolacak.+
16 İsrailoğullarından birçoğunu Tanrıları Yehova’ya döndürecek.+
17 Babaların yüreklerini çocuklara döndürmek,+ asileri doğruların hikmetine yöneltmek ve Yehova’ya uygun bir halk+ hazırlamak üzere,+ onun önünde İlya’nın+ ruhu ve gücüyle yürüyecek.”
18 Zekeriya meleğe “Bundan nasıl emin olabilirim? Ben yaşlı bir adamım,+ karım da çok yaşlı” dedi.
19 O zaman melek ona şöyle dedi: “Ben Tanrı’nın huzurunda duran Cebrail’im;+ bunları sana müjdelemek ve anlatmak için gönderildim.+
20 Bunlar olana dek dilin tutulacak+ ve konuşamayacaksın, çünkü vakti geldiğinde gerçekleşecek sözlerime inanmadın.”
21 Bu arada, insanlar Zekeriya’yı beklemeye devam ediyordu+ ve onun kutsal mekândan neden hâlâ çıkmadığını merak etmeye başlamışlardı.
22 Fakat Zekeriya dışarıya çıktığında onlarla konuşamadı. İnsanlar onun kutsal mekânda doğaüstü+ bir görüntü gördüğünü anladılar. Zekeriya onlarla işaretlerle anlaşıyordu, dili açılmamıştı.
23 Hizmet süresi tamamlanınca+ evine döndü.
24 Bundan sonra karısı Elizabet gebe kaldı.+ Elizabet beş ay boyunca eve kapandı.
25 “Yehova yüzüme baktı, şimdi bana bu iyiliği yaparak insanlar önündeki utancımı kaldırdı”+ dedi.
26 Elizabet’in hamileliğinin altıncı ayında, Cebrail melek,+ Tanrı tarafından Celile’nin Nasıra şehrine,
27 Davut evinden Yusuf adındaki adamla nişanlı bir kıza gönderildi; kızın+ adı Meryem’di.+
28 Melek onun yanına gidip, “Selam+ sana büyük lütuf gören kız, Yehova+ seninledir”+ dedi.
29 Bu sözler üzerine büyük bir endişeye kapılan Meryem, bu selamın ne anlama gelebileceğini düşünmeye başladı.
30 Bu nedenle melek, “Korkma Meryem” dedi, “Çünkü sen Tanrı’nın gözünde lütuf buldun.+
31 Gebe kalacak ve bir oğul doğuracaksın;+ onun adını İsa* koyacaksın.+
32 O büyük olacak,+ ona Yüceler Yücesinin Oğlu denecek+ ve Yehova Tanrı, ona babası Davut’un+ tahtını verecek.+
33 Yakup evi üzerinde kral olarak sonsuza dek hüküm sürecek ve onun krallığı son bulmayacak.”+
34 Fakat Meryem meleğe, “Nasıl olur? Benim hiçbir erkekle ilişkim olmadı+ ki!” dedi.
35 Melek şu cevabı verdi: “Kutsal ruh+ senin üzerine gelecek, Yüceler Yücesinin gücü bir gölge gibi üzerinde olacak. Bu nedenle de, doğacak olana kutsal+ denecek. O, Tanrı’nın Oğlu+ olarak adlandırılacak.
36 Bak, akraban Elizabet de yaşlılığında gebe kaldı ve bir oğlan doğuracak. Kısır denilen kadının+ bu altıncı ayı.
37 Çünkü Tanrı’nın söylediği sözün gerçekleşmemesi olanaksızdır.”+
38 Meryem de, “Yehova’nın kuluyum!+ Hakkımda dediğin gibi olsun” dedi ve melek onun yanından ayrıldı.
39 O zaman Meryem kalkıp aceleyle Yahuda’nın dağlık bölgesinde bir şehre gitti.
40 Zekeriya’nın evine girip Elizabet’i selamladı.
41 Meryem’in selamını duyunca Elizabet’in karnındaki bebek sıçradı. Kutsal ruhla dolan Elizabet
42 şöyle haykırdı: “Sen kadınlar arasında kutlusun, rahminin meyvesi de kutludur!+
43 Benim için ne büyük bir onur! Efendimin+ annesi yanıma geliyor.
44 Bak, selamını duyduğumda, karnımdaki bebek büyük bir sevinçle sıçradı.+
45 İman eden kadına ne mutlu! Çünkü Yehova tarafından kendisine söylenenler+ tümüyle gerçekleşecektir.”+
46 Meryem de şunları söyledi: “Canım Yehova’yı yüceltir.+
47 Ruhum Tanrımla, kurtarıcımla+ coşar.+
48 Şu fakir kulunun haline baktı.+ Bundan sonra tüm nesiller bana mutlu diyecekler,+
49 çünkü güçlü Tanrım benim için büyük işler yaptı; O’nun ismi kutsaldır.+
50 Kendisinden korkanlara+ nesilden nesle merhamet gösterir.
51 Güçlü koluyla büyük işler başardı,+ yüreğinde kibirli niyetler besleyenleri dağıttı.+
52 Güçlüleri tahtından indirdi,+ hor görülenleri yükseltti.+
53 Açları nimetlerle doyurdu;+ zenginleri boş çevirdi.+
54 Kulu İsrail’in+ yardımına geldi; çünkü merhamet göstereceğine dair vaadini sonsuza dek hatırlayacağını,+
55 atalarımıza, İbrahim’e ve onun soyuna söylemişti.”+
56 Meryem Elizabet’in yanında üç ay kadar kaldı ve sonra evine döndü.
57 Elizabet’in doğum yapma vakti geldi ve bir oğlu oldu.
58 Komşuları ve akrabaları Yehova’nın ona büyük merhamet gösterdiğini+ duydular ve onun sevincine+ ortak oldular.
59 Sekizinci gün bebeği sünnet etmek için geldiler;+ ona babası Zekeriya’nın adını koyacaklardı.
60 Fakat annesi, “Hayır! Adı Yahya olacak” dedi.
61 Ona, “Akrabalarınız arasında bu isimde kimse yok” dediler.
62 Sonra çocuğun ismini ne koymak istediğini babasına işaretle sordular.
63 Zekeriya bir levha istedi ve üzerine “Adı Yahya’dır”+ diye yazdı. Herkes çok şaşırdı.
64 O anda Zekeriya’nın ağzı açıldı,+ dili çözülüp konuşmaya, Tanrı’ya şükretmeye başladı.
65 O yörede yaşayan herkesi bir korku sardı. Yahudiye dağlık bölgesinin halkı her yerde bu olayları konuşmaya başladı.
66 Bunları duyanlar, “Acaba bu çocuk ne olacak?” diye düşünürlerdi.+ Çünkü Yehova’nın eli onun üzerindeydi.+
67 Çocuğun babası Zekeriya kutsal ruhla doldu+ ve peygamberlik sözleri bildirmeye başladı:+
68 “İsrail’in Tanrısı Yehova’ya şükürler olsun!+ Çünkü halkına+ elini uzatıp onlara kurtuluş yolunu açtı.+
69 Ve kulu Davut’un evinden bize güçlü bir kurtarıcı*+ çıkardı.
70 Çünkü eski devirlerden beri kutsal peygamberleri aracılığıyla+ konuşmuş,
71 bizi düşmanlarımızın ve bizden nefret edenlerin elinden kurtaracağını bildirmişti.+
72 Böylece, atalarımızın hatırına bize merhamet edecek ve kutsal ahdini,+
73 atamız İbrahim’e ettiği andını+ hatırlayacaktı.
74 Bizi düşmanlarımızın elinden kurtardıktan+ sonra, Kendisine ömrümüz boyunca korkusuzca,
75 vefayla ve doğrulukla ibadet etme+ imtiyazını bağışlayacaktı.+
76 Ve sen ey çocuk, Yüceler Yücesinin peygamberi olarak adlandırılacaksın, çünkü Yehova’nın önünden gidip O’nun yollarını hazırlayacaksın.+
77 Derin şefkati sayesinde günahların bağışlanmasına ve böylece sağladığı kurtuluşa dair bilgiyi O’nun halkına vereceksin.+
78 Bu şefkat sayesinde, yücelerden gelen+ bir şafak ışığı+ üzerimizde parlayacak;
79 karanlıkta ve ölümün gölgesinde oturanları aydınlatacak+ ve barış yolunda emin adımlarla yürümemizi sağlayacak.”
80 Çocuk büyüyor+ ve ruhen güçleniyordu. İsrail halkı önüne çıkma vakti gelinceye dek ıssız yerlerde yaşadı.
