Luka 20:1-47

20  İsa bir gün mabette halka Tanrı’nın sözünü öğretip iyi haberi bildirirken, ihtiyarlarla birlikte yüksek kâhinler ve yazıcılar yanına yaklaştılar.+  “Bunları hangi yetkiyle yapıyorsun? Bu yetkiyi sana kim verdi?” diye herkesin önünde sordular.+  İsa şu karşılığı verdi: “Ben de size bir soru soracağım. Söyleyin,+  Yahya’nın vaftiz etme yetkisi gökten miydi, yoksa insanlardan mı?”+  O zaman aralarında konuşup şu sonuca vardılar: “Eğer ‘gökten’ dersek, ‘Öyleyse neden ona inanmadınız?’ diyecek.+  ‘İnsanlardan’ dersek, bütün halk bizi taşlar,+ çünkü Yahya’nın+ peygamber olduğuna inanıyorlar.”+  Dolayısıyla, nereden olduğunu bilmediklerini söylediler.  İsa da onlara, “Ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylemiyorum” dedi.+  Sonra İsa halka bir örnek anlatmaya başladı: “Adamın biri bir üzüm bağı kurdu+ ve bağcılara kiraya verdi. Kendisi uzunca bir süre için başka bir memlekete gitti.+ 10  Mevsimi gelince, bağın ürününden kendisine bir miktar vermeleri için+ bağcılara+ bir hizmetkâr+ gönderdi. Fakat bağcılar onu dövüp eli boş gönderdiler.+ 11  Bağın sahibi bu kez başka bir hizmetkâr gönderdi. Bağcılar onu da dövüp aşağıladılar ve eli boş gönderdiler.+ 12  Adam üçüncü hizmetkârı da gönderdi;+ onu da yaralayıp dışarı attılar. 13  Bunun üzerine bağın sahibi, ‘Ne yapsam acaba?’ diye düşündü. ‘Sevgili oğlumu göndereyim,+ herhalde onu sayarlar’ dedi. 14  Bağcılar oğlu görünce aralarında konuşup, ‘Bu mirasçıdır; gelin onu öldürelim, miras da bizim olsun’ dediler.+ 15  Böylece onu bağdan dışarıya atıp+ öldürdüler.+ Şimdi bağın sahibi onlara ne yapacak?+ 16  Gelip bu bağcıları yok edecek ve bağı başkalarına verecektir.”+ Bunu duyunca “Tanrı esirgesin!” dediler. 17  Fakat İsa onlara bakıp şöyle söyledi: “Öyleyse, ‘Yapı ustalarının reddettiği taş,+ baş köşe taşı oldu’ diyen yazının anlamı nedir?+ 18  Her kim bu taşın üstüne düşerse parçalanacak.+ Taş da kimin üstüne düşerse,+ onu un ufak edecek.”+ 19  Yazıcılar ve yüksek kâhinler İsa’nın bu örneği kendilerini düşünerek anlattığını fark ettiklerinden, onu o anda yakalamak istediler; ancak halktan korktular.+ 20  İsa’yı yakın takibe aldıktan sonra, adamlar tutup onun yanına gönderdiler. Bunlar kendilerini doğru kişiler gibi gösterecek ve İsa’yı kendi sözleriyle tuzağa düşüreceklerdi.+ Niyetleri onu hükümet yetkililerine ve valiye* teslim etmekti.+ 21  İsa’ya şöyle sordular: “Öğretmen, biliriz sen doğru konuşur, doğru öğretirsin; adam kayırmazsın. Tanrı yolunu hakikate uygun şekilde öğretirsin.+ 22  Sezar’a* vergi ödememiz kanuna uygun mu, değil mi?”+ 23  Fakat İsa onların kurnazlığını fark edip,+ 24  “Bana bir dinar* gösterin” dedi. “Bunun üzerindeki resim ve yazı kimin?” diye sordu. “Sezar’ın!” dediler.+ 25  O zaman şu karşılığı verdi: “Öyleyse, Sezar’a ait olanı Sezar’a,+ Tanrı’ya ait olanı Tanrı’ya ödeyin.”+ 26  Onlar, İsa’yı halkın önünde söylediği bu sözlerle tuzağa düşüremediler; verdiği cevap karşısında hayrete düşüp sustular.+ 27  Dirilme diye bir şeyin olmadığını söyleyen Sadukilerden bazıları gelip+ İsa’ya şöyle sordular: 28  “Öğretmen, Musa+ bize ‘Evli bir adam geride çocuk bırakmadan ölürse, kardeşi+ o adamın karısıyla evlenecek ve kardeşinin soyunu sürdürecek’+ diye yazmıştır. 29  Bizde yedi erkek kardeş vardı; kardeşlerden birincisi bir kadınla evlendi ve çocuğu olmadan öldü.+ 30  Bunun üzerine ikincisi, 31  üçüncüsü ve yedinciye dek tüm kardeşler o kadınla evlendiler. Fakat hepsi geride çocuk bırakmadan öldüler.+ 32  Sonunda kadın da öldü.+ 33  O halde, dirilmede kadın hangisinin karısı olacak? Çünkü yedisi de onu eş olarak almıştı.”+ 34  İsa şöyle dedi: “Bu ortamın çocukları evlenirler.+ 35  Fakat dirilmeye+ ve o ortamda+ yaşamaya layık sayılan+ erkek ve kadınlar evlenmezler. 36  Ne de artık ölürler,+ çünkü onlar melekler gibidirler ve diriltilmiş kimseler* olarak Tanrı’nın çocuklarıdırlar.+ 37  Hatta Musa da çalıyla+ ilgili kayıtta Yehova’ya ‘İbrahim’in Tanrısı, İshak’ın Tanrısı ve Yakup’un Tanrısı’+ diyerek, ölülerin dirileceğini göstermişti. 38  O, ölülerin değil yaşayanların Tanrısıdır, çünkü onların hepsi O’nun gözünde yaşamaktadır.”+ 39  Buna karşılık yazıcılardan bazıları “Öğretmen, iyi söyledin” dediler. 40  Onlar artık tek bir soru bile sormaya cesaret edemediler. 41  Sonra İsa onlara şöyle dedi: “Nasıl oluyor da, Mesih Davut’un oğludur diyorlar?+ 42  Çünkü Davut kendisi Mezmurlar kitabında şöyle söylüyor: ‘Yehova Efendime dedi ki, 43  “Ben düşmanlarını ayaklarının altına basamak yapıncaya dek sağımda otur.”’+ 44  Davut ona ‘Efendim’ dediğine göre, o nasıl Davut’un oğlu olur?” 45  Bütün halk dinlerken, İsa öğrencilerine şunları dedi:+ 46  “Yazıcılardan sakının. Onlar kaftanlar içinde dolaşmaktan hoşlanır; çarşı meydanlarında selamlanmayı, havralarda ön sıraları ve akşam yemeklerinde başköşeleri almayı severler.+ 47  Dul kadınların evlerini yiyip yutarlar+ ve gösteriş için uzun dualar ederler. Onlar daha ağır bir hüküm giyecekler.”+

Dipnotlar

Lu 20:20 Sözcük anlamıyla, “valinin yetkisine”
Lu 20:22 Ya da “İmparatora”
Lu 20:24 Dinar: 3,85 gram ağırlığında Roma gümüş parası.
Lu 20:36 “Diriltilmiş kimseler”, sözcük anlamıyla “dirilişin çocukları” ya da “oğulları”