Mezmur 137:1-9

137  Babil ırmakları+ kıyısında oturduk.+Ve Sion’u andıkça ağladık.+  Oradaki kavak+ ağaçlarınaLirlerimizi astık.+  Çünkü bizi tutsak edenler bizden ilahi istedi,+Bizimle alay edenler, neşelenmek için,+“Bize bir Sion ilahisi söyleyin”+ dediler.  Ama yabancı topraklarda,+Yehova’nın ilahisini nasıl söyleriz?+  Eğer seni unutursam ey Yeruşalim,+Sağ elim hünerini unutsun.  Eğer Seni anmazsam,+Yeruşalim’i en büyük sevincimdenÜstün tutmazsam+Dilim damağıma yapışsın.+  Yeruşalim’in düştüğü günü+ an,+ ey Yehova!Edomoğullarının+ “Onu yıkın! Temellerine kadar yıkın!”+ dedikleri günü an.  Ey sen, yağmalanacak Babil kızı,+Senin bize yaptığını sana yapacak olana,+Sana bunu ödetecek olana ne mutlu!+  Evlatlarını tutup kayalara çarpacakVe parçalayacak olana ne mutlu!+

Dipnotlar