Mezmur 139:1-24
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
139 Ey Yehova, beni inceledin, iyi tanırsın.+
2 Oturuşumu, kalkışımı bilirsin.+Düşüncemi uzaktan anlarsın.+
3 Gittiğim yolu, yattığım yeri ölçüp biçersin,+Attığım her adımı iyi bilirsin.+
4 Daha söz dilimin ucundayken+Ey Yehova, ne diyeceğimi bilirsin.+
5 Arkadan, önden, çevremi sardınVe elini üzerime koydun.
6 Bu bilgi benim için olağanüstü+Ve erişemeyeceğim kadar yüksek.+
7 Senin ruhundan uzağa nereye gidebilirim,+Senin önünden nereye kaçabilirim?+
8 Göğe çıksam Sen oradasın,+Döşeğimi ölüler diyarına sersem, yine oradasın.+
9 Seherin kanatlarını alsam,+En uzak denizlerin kıyısına konsam,+
10 Senin elin orada da bana yol gösterir,+Sağ elin beni tutar.+
11 “Karanlık üzerime çöküyor!”+ desem,Gece, ışık olup sarar beni.+
12 Kapkaranlık gece bile senin için karanlık sayılmaz,+Gece gün gibi ışıldar;+Karanlık tıpkı ışık gibidir.+
13 Çünkü böbreklerimi Sen yaptın,+Ana karnında beni perdeyle gizledin.+
14 Seni yüceltirim; ne muhteşem, ne harika yaratılmışım!+Senin işlerin olağanüstü,+Ve canım bunu çok iyi bilir.+
15 Gizli yerde yaratıldığım zaman,+Yeryüzünün derinliklerinde örüldüğüm zaman,+Kemiklerim Senden gizli değildi.+
16 Gözlerin beni ceninken* gördü,+Bedenimin bütün kısımları,Ve onların ne zaman biçimlenecekleri+Daha hiçbiri ortada yokken, Senin kitabında yazılıydı.
17 Düşüncelerin benim için ne değerlidir!+Ey Tanrım, onların tümü ne çoktur!+
18 Saymaya kalksam, kum tanelerinden de çok.+Uyuyup uyansam yine Seninleyim.+
19 Ah Tanrım, keşke kötüyü öldürsen,+O zaman eli kanlı adamlar+ benden uzaklaşırdı.
20 Senin hakkında kendi fikirlerini söylüyorlar,+Adını boş yere ağza alıyorlar;+ onlar Senin düşmanın.+
21 Ey Yehova, Senden nefret edenlerden nefret etmez miyim?+Sana başkaldıranlardan iğrenmez miyim?+
22 Onlardan tümüyle nefret ediyorum.+Onları tam bir düşman sayıyorum.+
23 Beni incele, ey Tanrım, yüreğimdekileri bil,+Beni yokla, kaygılarımı anla.+
24 Bende zararlı bir eğilim var mı gör,+Ve sonsuzluk yolunda rehberim ol.+
