Mezmur 27:1-14
Davut’un mezmuru.
27 Yehova ışığım,+ kurtarıcımdır.+Beni kim korkutabilir?+Yehova, yaşamımın hisarıdır.+Beni kim dehşete düşürebilir?+
2 Düşmanım, hasmım olan o kötüler,+Etime diş geçirmek için üzerime gelince,+Tökezleyip düştüler.+
3 Karşımda bir ordu kamp kursa,+Yüreğime korku düşmez;+Bana karşı savaş açılsa,+Güvenim asla eksilmez.+
4 Yehova’dan bir şey diledim . . .+İstedim ki:+Yehova’nın iyiliğini+ görmek için,Mabedine hayranlıkla bakmak için,+Ömrüm boyunca Yehova’nın evinde oturayım.+
5 Felaket gününde beni sığınağında saklar,+Çadırında kuytu bir köşeye gizler,+Yüksek bir kaya üzerine çıkarır.+
6 Artık çevremdeki düşmanlarıma karşı başım dik duracak,+O’nun çadırında sevinç nidalarıyla kurbanlar sunacağım,+Yehova’ya ilahiler, mezmurlar söyleyeceğim.+
7 Sana seslendiğimde beni işit ey Yehova,+Bana lütfet, cevap ver.+
8 Yüreğim Senin emrini tekrarlar: “Lütfumu* arayın!”+Lütfunu arayacağım ey Yehova.+
9 Benden yüz çevirme.+Kulunu öfkeyle kovma.+Ne olur yardımcım ol.+Beni bırakma, terk etme ey Tanrım, kurtarıcım.+
10 Anam babam beni bıraksa da,+Yehova kabul eder.+
11 Beni yolunda eğit ey Yehova,+Doğruluk yolunda yürüt, düşmanlarıma bırakma.
12 Beni hasımlarımın arzusuna terk etme;+Çünkü bana karşı yalan şahitlik ediyorlar,+Dilleriyle şiddet saçıyorlar.+
13 Yaşayanlar diyarında+ Yehova’nın iyiliğini göreceğime imanım olmasa, halim ne olurdu! . . .
14 Sen Yehova’ya ümit bağla;+ cesur ol, yürekli ol.+Evet, Yehova’ya ümit bağla.+
