Mezmur 30:1-12

Mezmur. Evin+ hizmete açılışı için Davut’un ilahisi. 30  Seni yüceltirim ey Yehova. Beni yerden kaldırdın.+Düşmanlarımı düşüşüme sevindirmedin.+  Yardım için Sana yakardım Yehova Tanrım ve Sen bana şifa verdin.+  Ey Yehova, canımı ölüler diyarından çıkardın,+Ölüm çukuruna girmeyeyim diye beni yaşattın.+  Yehova’ya ilahiler söyleyin O’nun vefalı kulları,+Şükürlerle anın kutsal adını.+  Çünkü öfkesi bir anlıktır,+Fakat lütfu ömür boyu sürer.+Akşamleyin gözyaşları bastırsa da,+ sabahla sevinçler doğar.+  Ben rahata erince,+“Asla sarsılmam”+ dedim.  Ey Yehova lütfunla dağımı pekiştirdin,+Fakat bana yüz çevirince tedirginleştim.+  Sana yakarıyorum,+ ey Yehova;Senden lütuf diliyorum,+ ey Yehova.  Ölüm çukuruna+ girersem kanımın ne yararı olur?Toprak Seni yüceltir mi,+ Senin sadakatini bildirir mi?+ 10  Sesimi duy ey Yehova, lütfet.+Yardımcım+ olduğunu göster, ey Yehova. 11  Yasımı sildin, şenlik dansına çevirdin,+Çulumu çıkardın ve sevince büründüm.+ 12  Öyle ki, gönlüm* sessiz kalmasın, Sana ilahiler söylesin.+Seni devirler boyu yüceltirim Yehova Tanrım.+

Dipnotlar

Me 30:12 Sözcük anlamıyla, “onurum”