Mezmur 57:1-11
Başmüzisyene. Davut’un “Beni yıkma!” temalı ilahisi. Miktam. Saul’dan kaçıp bir mağaraya+ sığındığı zaman yazdı.
57 Lütfet bana ey Tanrı, lütfet,+Çünkü canım Sana emanet.+Sıkıntılar geçene dek kanatlarının gölgesine sığınayım.+
2 Yüceler Yücesine, sıkıntılarıma son veren gerçek Tanrı’ya yakarırım.+
3 O gökten yardım gönderir, kurtarır,+Beni kapmaya çalışanları şaşırtır.+ (Selah)Tanrı vefasını, sadakatini gönderir.+
4 Canım aslanların arasında;+Çaresizim, insanları yutanların arasında yatıyorum,Dişleri mızrak gibi, ok gibi,+Dilleri keskin birer kılıç sanki.+
5 Yüceliğin gökleri aşsın, ey Tanrı;+İhtişamın tüm yeryüzü üzerinde olsun.+
6 Ayaklarım dolansın diye ağ kurdular,+Belim büküldü.+Yoluma çukur kazdılar;Fakat içine kendileri düştü.+ (Selah)
7 Yürekten kararlıyım ey Tanrı,+Yürekten kararlı.İlahiler, ezgiler söyleyeceğim.+
8 Uyan ey gönlüm,+Uyan, ey telli sazım; sen de uyan ey lir.+Seheri ben uyandırayım.
9 Seni halklar arasında yüceltirim ey Yehova;+Sana milletler arasında ilahi söylerim.+
10 Çünkü vefalı sevgin gökler üzerindedir,+Sadakatin bulutlara erişir.+
11 Yüceliğin gökleri aşsın, ey Tanrı;+İhtişamın tüm yeryüzü üzerinde olsun.