Mezmur 63:1-11

Davut’un Yahuda Çölündeyken+ yazdığı mezmur. 63  Ey Tanrı, Sensin benim Tanrım; hep Senin rehberliğini ararım.+Susuz topraklarda, sıcaktan kavrulan kurak diyarda,+Gönlüm Seni özlüyor,+Bedenim hasretinden bayılıyor.  Kutsal yerde+ gücünü ve ihtişamını görünce,+Seni görmüş gibi olurum.  Vefalı sevgin hayattan iyidir,+Bu yüzden Seni över dudaklarım.+  Ömrüm boyunca Sana şükreder,+Ellerimi Senin adınla açarım.+  Canım her şeyin en iyisiyle, en semiziyle doyar,+Dudaklarımı sevinç nidalarıyla, ağzımı övgülerle açarım.+  Seni yatağımda anarım,+Geceleri* derin derin Seni düşünürüm.+  Çünkü Sen bana destek oldun,+Kanatlarının gölgesinde sevinçten coşarım.+  Gönlüm Senin yolundan ayrılmaz,+Sağ elin beni hiç bırakmaz.+  Canıma kastedenler ise,+Toprağın derinlerine inecekler.+ 10  Kılıçtan geçirilecekler,+Tilkilere yem olacaklar.+ 11  Kral ise Tanrı’da sevinç bulacak,+Tanrı’nın adıyla ant eden herkes kıvanç duyacak,+Fakat yalan konuşanların ağzı kapanacak.+

Dipnotlar

Me 63:6 Ya da “gece nöbetlerinde”