Nehemya 9:1-38
9 Aynı ayın+ yirmi dördüncü gününde İsrailoğulları bir araya geldi. Başlarına toprak saçıp+ çula bürünmüş,+ oruç tutuyorlardı.+
2 İsrail soyundan olanlar tüm yabancılardan+ ayrıldı;+ kendi günahlarını+ ve atalarının suçlarını+ itiraf ettiler.+
3 Sonra, oldukları yerde ayağa kalktılar,+ günün dörtte biri boyunca+ Tanrıları Yehova’nın kanun kitabını yüksek sesle okudular;+ bir o kadar zaman daha, Tanrıları Yehova’nın önünde eğilip+ suçlarını itiraf ettiler.+
4 Yeşua, Bani, Kadmiel, Şebanya, Bunni, Şerebya,+ Bani ve Kenani, Levioğullarının kürsüsüne+ çıkıp Tanrıları Yehova’ya yüksek sesle+ yakardılar.
5 Ayrıca Levioğullarından Yeşua, Kadmiel, Bani, Haşabneya, Şerebya, Hodiya, Şebanya ve Petahya “Kalkın! Tanrınız Yehova’ya devirler boyunca+ şükredin”+ dediler. “Bütün şükran ve övgülerden fazlasını hak eden ulu ismini yüceltin.”+
6 “Ey Yehova, gökleri,+ göklerin göğünü, göklerin tüm ordularını,+ yeryüzünü+ ve üzerindekileri,+ denizleri+ ve içindekileri+ yaratan yalnız Sensin.+ Onların hepsini Sen ayakta tutuyorsun ve göklerin tüm orduları+ Senin önünde eğilirler.
7 Sen Abram’ı seçip+ Kaldelilerin+ Ur şehrinden çıkaran ve ona İbrahim adını veren+ gerçek Tanrı Yehova’sın.
8 Onun Sana yürekten sadık olduğunu gördün;+ bu yüzden Kenanlıların, Hititlerin, Amorilerin, Perizzilerin, Yebusilerin, Girgaşilerin memleketini onun soyuna vermek+ üzere bir ahit yaptın.+ Sen sözünü tuttun; çünkü doğruluktan ayrılmazsın.+
9 Atalarımızın Mısır’da çektiklerini gördün,+ Kızıldeniz’deki feryatlarını işittin.+
10 Sonra, atalarımıza karşı nasıl küstahça davrandıklarını+ gördüğünden, Firavuna, hizmetkârlarına ve ülkesindeki tüm halka alametler ve mucizeler gösterdin.+ Bugün olduğu gibi o zaman da Kendine bir nam yaptın.+
11 Önlerinde denizi yardın,+ onlar da denizin ortasında, kuru toprak üzerinde yürüdüler.+ Peşlerinden gelenleri ise azgın suların derinliklerine+ bir taş gibi+ fırlattın.+
12 Onlara gündüzleri bulut sütunuyla rehberlik ettin,+ geceleri gitmeleri gereken yolu ateş sütunuyla+ aydınlattın.+
13 Sen Sina Dağına inip+ onlarla göklerden konuştun.+ Onlara, adil hükümler,+ hakikat+ kanunları, değerli kurallar+ ve emirler+ verdin.
14 Onlara kutsal Sebtini,+ emirlerini, talimatlarını bildirdin ve kulun Musa aracılığıyla bir kanun verdin.+
15 Acıktıklarında gökten ekmek verdin;+ susadıklarında kayadan su çıkardın.+ Onlara vermek üzere elini kaldırıp ant ettiğin+ memlekete girmelerini+ ve orayı mülk edinmelerini söyledin.
16 Ancak atalarımız küstahlık ettiler,+ dik başlılık ettiler*+ ve Senin emirlerini dinlemediler.
17 Seni dinlemeyi reddettiler+ ve onlar için yaptığın muhteşem işleri hatırlamadılar.+ Dik başlılık edip+ Mısır’daki köleliğe dönmek için başlarına birini seçtiler.+ Fakat Sen bağışlayıcı,+ lütufkâr,+ merhametli,+ çabuk öfkelenmeyen+ bir Tanrısın, vefanı bol bol gösterirsin.+ Evet, Sen onları terk etmedin.+
18 Kendileri için dökme bir buzağı heykeli yapıp+ ‘Sizi Mısır’dan çıkaran Tanrınız budur’+ dediklerinde ve Sana karşı büyük saygısızlık ettiklerinde,
19 Sen yine de çok merhamet gösterdin ve onları çölde terk etmedin.+ Ne gündüzleri rehberleri olan bulut sütunu,+ ne de geceleri yollarını aydınlatan ateş sütunu+ onları bıraktı.
20 Onlara iyi ruhunla+ anlayış kazandırdın, onlardan manı esirgemedin,+ susadıklarında su verdin.+
21 Onları çölde kırk+ yıl boyunca besledin. Hiçbir eksikleri yoktu.+ Üzerlerindeki giysiler yıpranmadı,+ ayakları şişmedi.+
22 Krallıkları+ ve halkları kısım kısım ellerine verdin;+ böylece Heşbon+ kralı Sihon’un topraklarını+ ve Başan+ kralı Og’un+ topraklarını mülk edindiler.
23 Çocuklarını gökteki yıldızlar kadar çoğalttın.+ Sonra, mülk edinsinler diye onları atalarına vaat ettiğin+ topraklara+ getirdin.
24 Böylece çocukları+ gelip o toprakları mülk edindiler;+ orada oturan Kenanlılara+ önlerinde boyun eğdirdin.+ Onlara dilediklerini yapsınlar diye,+ o toprakların krallarını+ ve halklarını+ ellerine verdin.
25 Surlu şehirleri,+ verimli toprakları+ fethettiler, her tür zenginlikle dolu evleri,+ kazılmış sarnıçları,+ bağları, zeytinlikleri+ ve bol meyve veren ağaçları mülk edindiler. Böylece yiyip doydular,+ beslendiler+ ve Senin iyiliğin+ sayesinde büyük bir refah içinde yaşadılar.
26 Fakat sonra sözünü dinlemediler+ ve Sana isyan ettiler.+ Kanunlarını göz ardı ettiler+ ve Sana dönmeleri için onları uyaran+ peygamberlerini öldürdüler.+ Çok saygısızca davranmaya devam ettiler.+
27 Bu nedenle onları düşmanlarının eline teslim ettin+ ve onları sıkıntıya soktular;+ sıkıntıya düştüklerinde Sana feryat ederlerdi+ ve Sen göklerden onları işitirdin.+ Büyük merhametinle+ onları düşmanlarının elinden kurtaracak kişiler+ gönderirdin.+
28 Fakat biraz rahata erince, Senin önünde kötü olan şeyler yaparlardı+ ve Sen onları düşmanlarının eline terk ederdin, düşmanları da onları ezerdi.+ Sonra Sana döner ve yardım isterlerdi.+ Sen her defasında,+ büyük merhametinle onları göklerden işitip+ kurtarırdın.
29 Senin kanununa+ dönsünler diye uyardığın halde,+ küstahça hareket ettiler,+ emirlerini dinlemediler ve hükümlerine+ rağmen günah işlediler.+ Oysa bir insanın yaşaması bunlara uymasına bağlıdır.+ Fakat onlar hep inatla omuz silktiler,+ dik başlılık ettiler+ ve Seni dinlemediler.+
30 Yıllar boyunca onlara hoşgörü gösterdin+ ve ruhunla, peygamberlerin aracılığıyla onları uyardın,+ fakat kulak asmadılar.+ Sonunda başka memleketlerin halklarına onları teslim ettin.+
31 Merhametinin büyüklüğünden ötürü onları tamamen yok etmedin+ ve terk etmedin;+ evet, Sen lütufkâr,+ merhametli+ bir Tanrısın.
32 Ey Tanrımız, yüce,+ güçlü,+ heybetli,+ ahdine sadık+ ve vefalı+ Tanrımız! Asur krallarının zamanından bu yana,+ halkımızın,+ krallarımızın,+ yöneticilerimizin,+ kâhinlerimizin,+ peygamberlerimizin,+ atalarımızın+ çektiği sıkıntılar Sana küçük görünmesin.+
33 Başımıza gelen olaylarda Sen adil davrandın,+ sözüne sadık kaldın;+ kötülük yapan bizdik.+
34 Krallarımız, yöneticilerimiz, kâhinlerimiz ve atalarımız+ Senin kanununa uymadılar,+ onları uyarırken+ yaptığın hatırlatmalara, emirlerine kulak asmadılar.+
35 Krallıkları+ süresince, bereketini bol bol tadıp+ sayende geniş ve verimli topraklarda+ yaşarlarken, Sana hizmet etmediler+ ve kötü işlerinden dönmediler.+
36 İşte, bizler bugün köleyiz.+ Ürünlerinden, bereketinden yararlansınlar diye atalarımıza verdiğin o topraklarda bugün köleyiz.+
37 Bu toprakların bereketli ürününden,+ günahlarımızdan+ ötürü başımıza koyduğun krallar+ yararlanıyor; o krallar canlarımıza, hayvanlarımıza diledikleri gibi hükmediyorlar; büyük bir sıkıntı içindeyiz.+
38 Şimdi tüm bunlardan ötürü, sağlam bir yazılı antlaşma yapıyoruz;+ yöneticilerimiz, Levioğulları ve kâhinlerimiz+ de bu antlaşmayı mühürlüyor.”+
