Yeremya 14:1-22
14 Kuraklık+ konusunda Yehova’dan Yeremya’ya gelen söz:
2 Yahuda yas tutuyor,+ kapıları çürümüş,+ toprağa oturmuş.+ Yeruşalim’in feryatları göklere yükseliyor.+
3 İleri gelenler, adamlarını suya gönderiyor.+ Onlar sarnıçlara gidiyor, ama su bulamıyorlar.+ Boş kaplarla geri dönüyorlar. Utanç+ ve düş kırıklığı içinde başlarını örtüyorlar.+
4 Ülkeye yağmur yağmadığından toprak çatlamış,+ çiftçiler utanç içinde. Başlarını örtmüşler.+
5 Kırdaki geyik bile doğurduğu yavrusunu terk ediyor, çünkü taze ot yok.
6 Zebralar+ çıplak tepelerde öylece duruyor; çakal gibi rüzgârı koklayıp baygın baygın bakıyor, çünkü yeşillik yok.+
7 Ey Yehova, suçlarımız bize karşı tanıklık ediyorsa da, ne olur ismin uğruna+ harekete geç. Defalarca sadakatsizlik yaptık,+ Sana karşı günah işledik.+
8 Ey Sen, İsrail’in umudu,+ sıkıntılı zamanında+ kurtarıcısı,+ neden memlekette yaşayan bir yabancı gibi, sadece geceyi geçirmek için uğrayan bir yolcu gibisin?+
9 Neden şaşkın bir adama, kimseyi kurtaramayan bir yiğide döndün?+ Oysa Sen aramızdasın+ ey Yehova, ve biz Senin adını taşıyoruz.+ Bizi bırakma.
10 Yehova bu halk hakkında “Orada burada dolaşmayı severler,+ ayaklarını alıkoymazlar”+ diyor. “Yehova bu yüzden onlardan hoşnut değil.+ İşledikleri günahları şimdi anacak, suçlarını ele alacak.”+
11 Ve Yehova bana “Bu halk için Bana yalvarma”+ diyor.
12 “Oruç tutsalar da yakarışlarına kulak asmıyorum;+ yakılan sunular ve tahıl sunuları sunsalar da onlardan hoşnut olmuyorum.+ Sonlarını kılıçla, kıtlıkla, salgın hastalıkla getireceğim.”+
13 Bunun üzerine, “Eyvah, Ulu Rab Yehova!” dedim. “Burada peygamberler onlara ‘Kılıç görmeyeceksiniz, kıtlık olmayacak, bu yerde size gerçek barışı sağlayacağım’ diyorlar.”+
14 Ve Yehova bana dedi ki, “Peygamberlerin Benim adımla bildirdikleri yalan.+ Onları Ben göndermedim. Ne bir buyruk verdim ne de onlarla konuştum.+ Size anlattıkları, uydurma görüntüler, kehanetler, boş şeyler,+ yüreklerindeki düzenbazlıklar.+
15 İşte bu yüzden Ben Yehova, Benim göndermediğim ama adımla peygamberlik edip bu ülkede kılıç veya kıtlık olmayacağını söyleyen peygamberler hakkında diyorum ki, ‘Bu peygamberlerin sonu kılıçla ve kıtlıkla gelecek.+
16 Onların peygamberlik ettiği bu halk kıtlık ve kılıç yüzünden ölecek, cesetleri Yeruşalim sokaklarına atılacak; onları gömen olmayacak, ne onları, ne karılarını ne de oğullarını ve kızlarını.+ Hak ettikleri felaketi başlarına getireceğim.’+
17 Ve sen onlara şu sözü söyleyeceksin: ‘Gözlerimden gece gündüz hiç durmadan yaşlar boşalsın,+ çünkü halkım kızı büyük bir yıkımla darmadağın oldu.+ Korkunç bir darbe aldı.+
18 Kırlara çıksam, kılıçtan geçirilenler görüyorum!+ Şehre girsem, kıtlığın neden olduğu hastalıklar!+ Peygamber de kâhin de, oradan oraya dolanarak bilmedikleri topraklara gidiyorlar.’”+
19 Sen Yahuda’yı tamamen mi reddettin?+ Sion’dan da mı canın tiksindi?+ Neden bize böyle vurdun? Yaralarımız iyileşecek gibi değil.+ Barış umduk ama gelmedi; iyileşme vakti gelecek sandık ama sadece dehşet bulduk!+
20 Ey Yehova, kötülük yaptığımızı, atalarımızın suç işlediğini kabul ediyoruz,+ Sana karşı günah işledik.+
21 İsmin uğruna, bizi gözden çıkarma,+ görkemli tahtını+ hor görme. Aramızdaki ahdi unutma, onu bozma.+
22 Milletlerin işe yaramaz putları+ arasında yağmur yağdırabilen var mı? Ya da gökler kendiliğinden sağanak indirebilir mi?+ Ey Tanrımız Yehova, bunları yapan Sen değil misin?+ Sana umut bağladık, çünkü bütün bunları Sen yaptın.+
