Yeremya 4:1-31
4 “Ey İsrail, eğer yolundan dönersen”, Yehova’nın sözü, “Bana da dönebilirsin.+ Eğer iğrenç şeylerini karşımdan kaldırırsan+ oradan oraya dolaşmazsın.
2 Ve eğer ‘Hakikat,+ adalet ve doğruluk+ Tanrısı Yehova’nın hakkı için!’ diyerek yemin edersen,+ o zaman milletler O’ndan nimetler alır, O’nunla övünürler.”+
3 Çünkü Yehova, Yahuda ve Yeruşalim halkına şöyle diyor: “Ekilebilir araziyi sürün; dikenler arasına tohum ekmeyin.+
4 Ey Yahuda halkı ve Yeruşalim’de yaşayanlar, Yehova için sünnet olun, yüreğinizi sünnet edin;+ yoksa kötülükleriniz yüzünden, öfkem kimsenin söndüremeyeceği bir ateş olur, yakıp yok eder.”+
5 Yahuda’da söyleyin, Yeruşalim’de bildirin,+ bağırın, ülkenin her yerinde boru çalın.+ Haykırarak deyin ki, “Toplanın, surlu şehirlere girelim.+
6 Sion’a doğru sancak dikin. Sığınacak bir yer bulun. Öyle dikilip durmayın.” Çünkü Ben kuzeyden felaket,+ büyük bir yıkım getiriyorum.
7 Milletleri mahveden,+ yola çıktı, yattığı fundalıktan çıkan bir aslan gibi kalktı,+ senin topraklarını şaşılacak hale getirmek için yerinden ayrıldı. Şehirlerin yıkılıp harabe olacak, içlerinde oturan kalmayacak.+
8 Bu yüzden çula sarının;+ göğsünüze vura vura dövünün, feryat edin,+ çünkü Yehova’nın yakıcı öfkesi üzerimizden gitmedi.+
9 “Ve o gün öyle olacak ki”, Yehova’nın sözü, “Kralda da yöneticilerde de yürek kalmayacak.+ Kâhinler şaşkına dönecek, peygamberler hayretler içinde kalacak.”+
10 Ve ben, “Ah Ulu Rab Yehova!” dedim. “Barış gelecek diyerek+ bu halkı ve Yeruşalim’i kandırdın.+ Oysa kılıç boğazımıza* dayandı.”
11 O zaman bu halka ve Yeruşalim’e şöyle denecek: “Çöl boyunca gelip geçilen yollardan halkım kızına+ doğru kavurucu bir yel esiyor;+ bu yel harman savurmak, tahılı temizlemek için değil.
12 Tüm şiddetiyle esen bu yel oralardan Bana geliyor. Şimdi Ben de onlara hükümlerimi bildireceğim.+
13 Bak, düşman yağmur bulutu gibi geliyor, savaş arabaları da fırtına gibi.+ Atları kartallardan daha çevik.+ Vay halimize, bizi talan edecekler!
14 Ey Yeruşalim, kurtulabilmek için yüreğini kötülüklerden arındır.+ Daha ne kadar yanlış düşünceler besleyeceksin?+
15 Çünkü Dan’dan+ bir ses duyuluyor; Efraim dağlarından+ kötü bir haber yayılıyor.
16 Ey sizler, bu haberi verin, evet milletlere duyurun. Yeruşalim’e ilan edin.”
“Gözcüler uzak bir diyardan geliyorlar;+ Yahuda şehirlerine karşı naralar atıyorlar.
17 Tarlayı bekleyenler gibi onu her taraftan kuşatıyorlar,+ çünkü o Bana başkaldırdı.”+ Yehova’nın sözü.
18 “Kendi tuttuğun yolun, yaptığın işlerin karşılığı işte bu.+ Bu senin başına gelen bir felaket; ve çok acı. Çünkü ta yüreğine işliyor.”
19 Ah içim, içim!* Yüreğim kan ağlıyor.+ Kalbim küt küt atıyor.+ Savaş naralarını, boru seslerini+ duyup da nasıl sessiz kalırım.
20 Çöküş üzerine çöküş haberi veriliyor, tüm ülke talan ediliyor.+ Çadırlarım ansızın yağmalandı,+ çadır bezlerim bir anda mahvoldu.
21 Daha ne kadar bu sancağı göreceğim, bu boru sesini duyacağım?+
22 Halkım budala.+ Beni umursamıyor.+ Akılsız oğullar, onlarda anlayıştan eser yok.+ Akılları kötülüğe çalışır, iyilik nedir bilmezler.+
23 Ülkeye baktım, ıssız ve boş;+ göklere baktım, artık ışık yok.+
24 Dağlara baktım, sarsılıyorlar; tepeler yerinden oynuyor.+
25 Baktım, işte etrafta insan kalmamış, göğün kuşları hep kaçmış.+
26 Baktım, meyve bahçeleri çöle dönmüş; tüm şehirleri yerle bir olmuş.+ Bütün bunlar Yehova’nın işi, O’nun yakıcı öfkesi yüzünden oldu.
27 Çünkü Yehova dedi ki, “Ülkenin tümü ıssız bir çöle dönecek.+ Ben onu büsbütün imha etmez miyim?+
28 Ülke bu yüzden yas tutacak;+ yukarıda gökler kararacak.+ Çünkü Ben söyledim, Ben tasarladım, fikrimi değiştirmeyeceğim, kararımdan caymayacağım.+
29 Atlıların, okçuların gürültüsünden şehrin tüm halkı kaçışıyor.+ Çalılıklara giriyor, kayalıklara tırmanıyorlar.+ Her şehir terk edildi, içinde yaşayan kalmadı.”
30 Talan edildiğine göre şimdi ne yapacaksın? Çünkü kırmızılar giymeye, altın takılarla süslenmeye, sürme çekerek gözlerini iri göstermeye alışmıştın.+ Güzelleşmek için yaptıkların boşuna.+ Senin için yanıp tutuşanlar şimdi seni reddediyor, canına kastediyorlar.+
31 Hasta kadının iniltisi, ilk doğumunu yapan kadının feryadı gibi+ bir ses işittim; nefesi kesilen Sion kızının sesiydi. Ellerini açmış+ “Vay halime, bu katiller yüzünden canımdan bezdim!”+ diye feryat ediyor.
