Yuhanna 1:1-51
1 Başlangıçta+ Söz+ vardı, Söz Tanrı ile beraberdi+ ve Söz bir tanrıydı.*+
2 O, başlangıçta+ Tanrı’yla beraberdi.+
3 Her şey onun aracılığıyla var oldu+ ve tek bir şey bile onsuz var olmadı.
Onun aracılığıyla var olan
4 yaşamdı,+ yaşam da insanların ışığıydı.+
5 Bu ışık karanlıkta parlıyor;+ karanlık onu alt edemedi.
6 Tanrı’nın temsilci olarak gönderdiği bir adam ortaya çıktı;+ adı Yahya idi.+
7 Bu adam tanıklık+ etmeye gelmişti. Işığa tanıklık edecekti ki,+ her tür insan onun aracılığıyla iman etsin.+
8 Kendisi o ışık değildi,+ fakat ışığa tanıklık+ edecekti.
9 Her tür insanı aydınlatan+ o gerçek ışık,+ dünyaya gelmek üzereydi.+
10 O, dünyadaydı+ ve dünya onun aracılığıyla var olmuştu;+ fakat dünya onu tanımadı.
11 Kendi memleketine geldi, fakat kendi halkı onu kabul etmedi.+
12 Ancak, kendisini kabul eden herkese+ Tanrı’nın çocukları+ olma hakkını verdi; çünkü onun ismine iman ettiler.+
13 Onların doğumu ne kan bağına ne de bir insanın arzusuna ya da iradesine dayanır; onlar Tanrı’nın çocuklarıdır.+
14 Söz, insan olup+ aramızda yaşadı ve biz onun ihtişamını gördük; öyle ki, bir babanın biricik oğluna+ bağışladığı bir ihtişam. O, lütufla doluydu ve hep hakikati+ konuştu.
15 (Yahya onun hakkında tanıklık etmiş ve bunu yüksek sesle duyurmuştu. Şu sözleri söyleyen de oydu: “Ardımdan gelen önüme geçti, çünkü o benden önce vardı.”)+
16 Nitekim biz hepimiz, onun bol bol+ sahip olduklarından yararlandık, evet, lütuf üzerine lütuf+ gördük.
17 Çünkü Kanun Musa aracılığıyla verildi,+ lütuf+ ve hakikat+ İsa Mesih aracılığıyla ortaya çıktı.
18 Tanrı’yı hiçbir insan görmemiştir;+ O’nu bize anlatan,+ Babamızın yanı başında*+ bulunan o biricik varlıktır.*+
19 Yahudiler Yahya’ya “Sen kimsin?”+ diye sormak için Yeruşalim’den kâhinler ve Levioğulları gönderdiğinde onun tanıklığı şöyle oldu:
20 “Ben Mesih değilim” diyerek,+ gerçeği inkâr etmeden açıkça konuştu.
21 “Peki o zaman İlya+ mısın?” diye sorduklarında, “Değilim” dedi. “Sen o Peygamber+ misin?” diye de sordular. “Hayır!” diye cevap verdi.
22 O zaman, “Sen kimsin? Bizi gönderenlere ne cevap verelim? Kendin hakkında ne diyorsun?”+ dediler.
23 Yahya şöyle dedi: “Ben, İşaya peygamberin dediği gibi, ‘Yehova’nın* yolunu düzleyin’ diye çölde yükselen bir sesim.”+
24 Bu gönderilenler Ferisilerdendi.
25 Ona bazı sorular sordular; “Mademki sen Mesih, İlya veya o Peygamber değilsin, neden vaftiz+ ediyorsun?”
26 Yahya onlara şu cevabı verdi: “Ben suyla vaftiz ediyorum. Fakat aranızda+ biri duruyor ki, siz onu tanımıyorsunuz;+
27 o ardımdan geliyor. Fakat ben onun çarıklarının bağını çözmeye bile layık değilim.”+
28 Bütün bunlar Yahya’nın halkı vaftiz ettiği yerde,+ Ürdün Irmağının öte yakasındaki Beytanya’da oldu.
29 Ertesi gün Yahya, İsa’nın kendisine doğru geldiğini görüp şöyle dedi: “İşte, dünyanın+ günahını ortadan kaldıran+ Tanrı Kuzusu!+
30 ‘Ardımdan gelen biri var ki, önüme geçti, çünkü o benden önce vardı’,+ derken sözünü ettiğim kişi budur.
31 Ben onu tanımazdım, fakat İsrail onu açıkça tanısın diye,+ suyla vaftiz ederek geldim.”
32 Yahya şunu da belirtti: “Ruhun gökten güvercin gibi inip onun üzerinde kaldığını gördüm.+
33 Ben onun kim olduğunu bilmiyordum; fakat halkı suyla vaftiz etmem için beni gönderen+ dedi ki, ‘Ruhun kimin üzerine inip kaldığını görürsen kutsal ruhla vaftiz edecek+ olan odur.’
34 Ben de bunu görüp Tanrı’nın Oğlu budur diye tanıklık ettim.”+
35 Ertesi gün Yahya iki öğrencisiyle beraberdi,
36 İsa’yı yürürken görüp yine, “İşte, Tanrı Kuzusu!”+ dedi.
37 O iki öğrencisi de bunu duyup İsa’nın ardından gitti.
38 İsa geri dönüp peşinden geldiklerini görünce, “Ne istiyorsunuz?” dedi. Onlar da, “Rabbi, sen nerede kalıyorsun?” dediler. (“Rabbi”, öğretmen anlamına gelir.)
39 O zaman, “Gelin de görün” dedi. Bunun üzerine gidip onun nerede kaldığını gördüler.+ Onuncu* saat sularıydı; ve o gün onunla kaldılar.
40 Yahya’nın dediklerini duyup İsa’yı izleyen iki kişiden biri, Simun Petrus’un kardeşi Andreas’tı.+
41 O önce kardeşi Simun’u buldu ve “Biz Mesih’i+ bulduk” dedi. (“Mesih”, meshedilmiş kişi+ anlamına gelir.)
42 Ve onu İsa’ya götürdü. İsa ona bakıp,+ “Sen Yuhanna oğlu+ Simun’sun;+ sana Kifas denecek” dedi. (“Kifas”ın Yunanca karşılığı “Petrus”tur.)*+
43 Ertesi gün İsa Celile’ye gitmek istedi ve Filipus’u+ bulup “Takipçim ol” dedi.+
44 Filipus da, Andreas ve Petrus gibi Beytsayda+ şehrindendi.
45 Filipus, Natanael’i+ bulup şunları dedi: “Musa’nın Kanunda,+ Peygamberlerin de yazılarında+ söz ettiği kişiyi, Yusuf oğlu+ Nasıralı İsa’yı bulduk.”
46 Fakat Natanael, “Nasıra’dan iyi bir şey çıkabilir mi?”+ dedi. Filipus da ona, “Gel de gör” diye karşılık verdi.
47 İsa kendisine doğru gelen Natanael’i görüp onun hakkında şöyle dedi: “İşte, kendisinde hileden eser olmayan gerçek bir İsrailli.”+
48 Natanael, “Beni nereden tanıyorsun?” diye sorunca, İsa şöyle cevap verdi: “Filipus seni çağırmadan önce, incir ağacının altındayken gördüm.”
49 Natanael şöyle karşılık verdi: “Öğretmen, sen Tanrı’nın Oğlusun,+ sen İsrail’in Kralısın.”+
50 İsa, “Seni incir ağacının altında gördüğümü söyledim diye mi bana inanıyorsun? Bunlardan daha büyük şeyler göreceksin” dedi.
51 “Gerçek şu ki, sizler göğün açıldığını, Tanrı’nın meleklerinin+ İnsanoğlunun yanına inip çıktıklarını+ göreceksiniz.”