Yuhanna 1:1-51

1  Başlangıçta+ Söz+ vardı, Söz Tanrı ile beraberdi+ ve Söz bir tanrıydı.*+  O, başlangıçta+ Tanrı’yla beraberdi.+  Her şey onun aracılığıyla var oldu+ ve tek bir şey bile onsuz var olmadı. Onun aracılığıyla var olan  yaşamdı,+ yaşam da insanların ışığıydı.+  Bu ışık karanlıkta parlıyor;+ karanlık onu alt edemedi.  Tanrı’nın temsilci olarak gönderdiği bir adam ortaya çıktı;+ adı Yahya idi.+  Bu adam tanıklık+ etmeye gelmişti. Işığa tanıklık edecekti ki,+ her tür insan onun aracılığıyla iman etsin.+  Kendisi o ışık değildi,+ fakat ışığa tanıklık+ edecekti.  Her tür insanı aydınlatan+ o gerçek ışık,+ dünyaya gelmek üzereydi.+ 10  O, dünyadaydı+ ve dünya onun aracılığıyla var olmuştu;+ fakat dünya onu tanımadı. 11  Kendi memleketine geldi, fakat kendi halkı onu kabul etmedi.+ 12  Ancak, kendisini kabul eden herkese+ Tanrı’nın çocukları+ olma hakkını verdi; çünkü onun ismine iman ettiler.+ 13  Onların doğumu ne kan bağına ne de bir insanın arzusuna ya da iradesine dayanır; onlar Tanrı’nın çocuklarıdır.+ 14  Söz, insan olup+ aramızda yaşadı ve biz onun ihtişamını gördük; öyle ki, bir babanın biricik oğluna+ bağışladığı bir ihtişam. O, lütufla doluydu ve hep hakikati+ konuştu. 15  (Yahya onun hakkında tanıklık etmiş ve bunu yüksek sesle duyurmuştu. Şu sözleri söyleyen de oydu: “Ardımdan gelen önüme geçti, çünkü o benden önce vardı.”)+ 16  Nitekim biz hepimiz, onun bol bol+ sahip olduklarından yararlandık, evet, lütuf üzerine lütuf+ gördük. 17  Çünkü Kanun Musa aracılığıyla verildi,+ lütuf+ ve hakikat+ İsa Mesih aracılığıyla ortaya çıktı. 18  Tanrı’yı hiçbir insan görmemiştir;+ O’nu bize anlatan,+ Babamızın yanı başında*+ bulunan o biricik varlıktır.*+ 19  Yahudiler Yahya’ya “Sen kimsin?”+ diye sormak için Yeruşalim’den kâhinler ve Levioğulları gönderdiğinde onun tanıklığı şöyle oldu: 20  “Ben Mesih değilim” diyerek,+ gerçeği inkâr etmeden açıkça konuştu. 21  “Peki o zaman İlya+ mısın?” diye sorduklarında, “Değilim” dedi. “Sen o Peygamber+ misin?” diye de sordular. “Hayır!” diye cevap verdi. 22  O zaman, “Sen kimsin? Bizi gönderenlere ne cevap verelim? Kendin hakkında ne diyorsun?”+ dediler. 23  Yahya şöyle dedi: “Ben, İşaya peygamberin dediği gibi, ‘Yehova’nın* yolunu düzleyin’ diye çölde yükselen bir sesim.”+ 24  Bu gönderilenler Ferisilerdendi. 25  Ona bazı sorular sordular; “Mademki sen Mesih, İlya veya o Peygamber değilsin, neden vaftiz+ ediyorsun?” 26  Yahya onlara şu cevabı verdi: “Ben suyla vaftiz ediyorum. Fakat aranızda+ biri duruyor ki, siz onu tanımıyorsunuz;+ 27  o ardımdan geliyor. Fakat ben onun çarıklarının bağını çözmeye bile layık değilim.”+ 28  Bütün bunlar Yahya’nın halkı vaftiz ettiği yerde,+ Ürdün Irmağının öte yakasındaki Beytanya’da oldu. 29  Ertesi gün Yahya, İsa’nın kendisine doğru geldiğini görüp şöyle dedi: “İşte, dünyanın+ günahını ortadan kaldıran+ Tanrı Kuzusu!+ 30  ‘Ardımdan gelen biri var ki, önüme geçti, çünkü o benden önce vardı’,+ derken sözünü ettiğim kişi budur. 31  Ben onu tanımazdım, fakat İsrail onu açıkça tanısın diye,+ suyla vaftiz ederek geldim.” 32  Yahya şunu da belirtti: “Ruhun gökten güvercin gibi inip onun üzerinde kaldığını gördüm.+ 33  Ben onun kim olduğunu bilmiyordum; fakat halkı suyla vaftiz etmem için beni gönderen+ dedi ki, ‘Ruhun kimin üzerine inip kaldığını görürsen kutsal ruhla vaftiz edecek+ olan odur.’ 34  Ben de bunu görüp Tanrı’nın Oğlu budur diye tanıklık ettim.”+ 35  Ertesi gün Yahya iki öğrencisiyle beraberdi, 36  İsa’yı yürürken görüp yine, “İşte, Tanrı Kuzusu!”+ dedi. 37  O iki öğrencisi de bunu duyup İsa’nın ardından gitti. 38  İsa geri dönüp peşinden geldiklerini görünce, “Ne istiyorsunuz?” dedi. Onlar da, “Rabbi, sen nerede kalıyorsun?” dediler. (“Rabbi”, öğretmen anlamına gelir.) 39  O zaman, “Gelin de görün” dedi. Bunun üzerine gidip onun nerede kaldığını gördüler.+ Onuncu* saat sularıydı; ve o gün onunla kaldılar. 40  Yahya’nın dediklerini duyup İsa’yı izleyen iki kişiden biri, Simun Petrus’un kardeşi Andreas’tı.+ 41  O önce kardeşi Simun’u buldu ve “Biz Mesih’i+ bulduk” dedi. (“Mesih”, meshedilmiş kişi+ anlamına gelir.) 42  Ve onu İsa’ya götürdü. İsa ona bakıp,+ “Sen Yuhanna oğlu+ Simun’sun;+ sana Kifas denecek” dedi. (“Kifas”ın Yunanca karşılığı “Petrus”tur.)*+ 43  Ertesi gün İsa Celile’ye gitmek istedi ve Filipus’u+ bulup “Takipçim ol” dedi.+ 44  Filipus da, Andreas ve Petrus gibi Beytsayda+ şehrindendi. 45  Filipus, Natanael’i+ bulup şunları dedi: “Musa’nın Kanunda,+ Peygamberlerin de yazılarında+ söz ettiği kişiyi, Yusuf oğlu+ Nasıralı İsa’yı bulduk.” 46  Fakat Natanael, “Nasıra’dan iyi bir şey çıkabilir mi?”+ dedi. Filipus da ona, “Gel de gör” diye karşılık verdi. 47  İsa kendisine doğru gelen Natanael’i görüp onun hakkında şöyle dedi: “İşte, kendisinde hileden eser olmayan gerçek bir İsrailli.”+ 48  Natanael, “Beni nereden tanıyorsun?” diye sorunca, İsa şöyle cevap verdi: “Filipus seni çağırmadan önce, incir ağacının altındayken gördüm.” 49  Natanael şöyle karşılık verdi: “Öğretmen, sen Tanrı’nın Oğlusun,+ sen İsrail’in Kralısın.”+ 50  İsa, “Seni incir ağacının altında gördüğümü söyledim diye mi bana inanıyorsun? Bunlardan daha büyük şeyler göreceksin” dedi. 51  “Gerçek şu ki, sizler göğün açıldığını, Tanrı’nın meleklerinin+ İnsanoğlunun yanına inip çıktıklarını+ göreceksiniz.”

Dipnotlar

Yhn 1:1 Ek 14’e bakın.
Yhn 1:18 Sözcük anlamıyla, “bağrında.” Özel ve ayrıcalıklı bir konuma atfeder.
Yhn 1:18 Ya da “tanrısal varlık”
Yhn 1:23 Ek 1’e bakın.
Yhn 1:39 Gün doğuşu esas alınarak “on”; bugünün saatiyle öğleden sonra dört suları.
Yhn 1:42 Kifas ya da Petrus, “Kaya” anlamına gelir.