Yuhanna 21:1-25
21 Bundan sonra İsa Taberiye Gölü kenarında öğrencilerine yine göründü; onlara görünmesi şöyle oldu:
2 Simun Petrus ve İkiz+ denilen Tomas, Celile’nin Kana kasabasından Natanael,+ Zebedi’nin oğulları+ ve İsa’nın iki öğrencisi daha beraberlerdi.
3 Simun Petrus onlara, “Ben balığa çıkıyorum” dedi. “Biz de seninle geliyoruz” dediler. Dışarı çıkıp tekneye bindiler, fakat o gece boyunca hiçbir şey yakalayamadılar.+
4 Gün ağarırken İsa kıyıda duruyordu. Tabii öğrencileri onun İsa olduğunu anlamadı.+
5 İsa onlara, “Çocuklar, yiyecek bir şeyiniz yok mu?” dedi. “Hayır!” dediler.
6 “Ağı teknenin sağ tarafına atın, bir şeyler bulursunuz”+ dedi. Ağı attılar, öyle çok balık dolmuştu ki ağı çekemez oldular.+
7 O zaman İsa’nın sevdiği öğrenci,+ Petrus’a,+ “Bu Efendimiz!” dedi. Simun Petrus onun Efendileri olduğunu duyunca üzerine gömleğini geçirdi (çünkü üstünde bir şey yoktu), suya atladı.
8 Fakat diğer öğrenciler, balık ağını çekerek kayıkla geldiler, çünkü kıyıdan uzaklıkları yüz metre bile değildi.*
9 Karaya çıktıklarında, üzerinde balık olan bir kömür ateşi+ gördüler; ayrıca ekmek de vardı.
10 İsa onlara, “Yakaladığınız balıklardan getirin” dedi.
11 O zaman Simun Petrus koşup tekneye bindi ve büyük balıklarla dolu ağı kıyıya çekti. Ağda yüz elli üç balık vardı. Bu kadar çok balık olmasına rağmen ağ parçalanmamıştı.
12 İsa onlara, “Gelin, kahvaltı edin”+ dedi. Öğrencilerden hiçbiri ona “Sen kimsin?” diye sormaya cesaret edemiyordu, çünkü onun Efendileri olduğunu anlamışlardı.
13 İsa gelip ekmeği aldı, onlara verdi.+ Aynı şekilde balığı da verdi.
14 Böylece İsa diriltilmesinin ardından onlara üçüncü seferdir+ görünüyordu.
15 Kahvaltılarını ettikten sonra İsa, Simun Petrus’a, “Yuhanna oğlu Simun, beni bunlardan çok seviyor* musun?”+ diye sordu. Petrus da ona, “Evet Efendimiz, seni sevdiğimi* bilirsin”+ dedi. O zaman İsa, “Kuzularımı otlat”+ dedi.
16 İsa Petrus’a ikinci kez, “Yuhanna oğlu Simun, beni sever*+ misin?” diye sordu. Petrus, “Evet Efendimiz, seni sevdiğimi* bilirsin” dedi. İsa da, “Küçük koyunlarımı güt”+ dedi.
17 Sonra üçüncü kez, “Yuhanna oğlu Simun, beni sever* misin?” diye sordu. Petrus İsa’nın kendisine üç sefer “Beni sever misin?” diye sormasına üzüldü. “Efendimiz sen her şeyi bilirsin;+ seni sevdiğimi* iyi bilirsin” dedi. İsa da ona, “Küçük koyunlarımı+ otlat” dedi.
18 “Gerçek şu ki, gençken kendin giyinir kuşanır dilediğin yere giderdin. Fakat yaşlanınca ellerini uzatacaksın, seni başka biri giydirip kuşatacak+ ve istemediğin yere götürecek.”+
19 Bunu Petrus’a, onun Tanrı’yı nasıl bir ölümle+ yücelteceğine+ işaret etmek için söyledi. Sonra, “Ardımdan gelmeye+ devam et” dedi.
20 Petrus dönünce İsa’nın sevdiği öğrencinin+ arkalarından geldiğini gördü. Bu, akşam yemeğinde İsa’nın göğsüne yaslanıp, “Efendimiz, sana ihanet eden kim?” diye soran öğrenciydi.
21 Petrus onu görünce İsa’ya, “Efendimiz o ne olacak?” diye sordu.
22 İsa da, “Ben gelene+ kadar onun kalmasını istiyorsam sana ne? Sen ardımdan gelmeye devam et” dedi.
23 Bunun üzerine, kardeşler arasında bu öğrencinin ölmeyeceği söylentisi yayıldı. Ancak, İsa Petrus’a onun ölmeyeceğini söylememişti. “Ben gelene kadar onun kalmasını+ istiyorsam sana ne?” demişti.
24 Tüm bunlara tanıklık eden ve bunları yazan öğrenci işte budur.+ Onun tanıklığının doğru olduğunu biliyoruz.+
25 Aslında, İsa’nın yaptığı daha birçok şey vardır ki, her ayrıntısı yazılsaydı, yazılan kitaplar sanırım dünyaya sığmazdı.+
