บท 28

ลาของบาลาอัมพูดได้

ลาของบาลาอัมพูดได้

ชาว​อิสราเอล​อยู่​ใน​ที่​กันดาร​เกือบ 40 ปี​แล้ว พวก​เขา​รบ​ชนะ​เมือง​ที่​เข้มแข็ง​หลาย​เมือง ตอน​นี้​พวก​เขา​ตั้ง​ค่าย​พัก​อยู่​บน​ที่​ราบ​โมอับ​ฝั่ง​ตะวัน​ออก​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน และ​ได้​เวลา​ที่​พวก​เขา​จะ​เข้า​แผ่นดิน​ที่​พระเจ้า​สัญญา​แล้ว บาลาค​กษัตริย์​ของ​ชาว​โมอับ​กลัว​ว่า​จะ​ต้อง​เสีย​แผ่นดิน​ให้​กับ​ชาว​อิสราเอล เขา​จึง​เรียก​ชาย​คน​หนึ่ง​ชื่อ​บาลาอัม​มา​ที่​โมอับ​เพื่อ​ให้​สาป​แช่ง​ชาว​อิสราเอล

แต่​พระ​ยะโฮวา​บอก​บาลาอัม​ว่า ‘เจ้า​ต้อง​ไม่​สาป​แช่ง​ชาว​อิสราเอล’ บาลาอัม​จึง​ไม่​ไป กษัตริย์​บาลาค​เรียก​เขา​อีก​เป็น​ครั้ง​ที่​สอง​และ​สัญญา​ว่า​จะ​ให้​ทุก​อย่าง​ที่​เขา​ต้องการ แต่​บาลาอัม​ก็​ยัง​ไม่​ไป พระเจ้า​จึง​บอก​เขา​ว่า ‘เจ้า​จะ​ไป​โมอับ​ก็​ได้ แต่​เจ้า​ต้อง​พูด​ตาม​ที่​เรา​บอก​เท่า​นั้น’

บาลาอัม​ก็​ขี่​ลา​มุ่ง​หน้า​ลง​ใต้​ไป​แผ่นดิน​โมอับ เขา​วาง​แผน​จะ​สาป​แช่ง​ชาว​อิสราเอล​ทั้ง ๆ ที่​พระ​ยะโฮวา​ห้าม​แล้ว ทูตสวรรค์​ของ​พระ​ยะโฮวา​จึง​มา​ยืน​ขวาง​บน​ถนน 3 ครั้ง บาลาอัม​มอง​ไม่​เห็น​ทูตสวรรค์​แต่​ลา​เห็น ครั้ง​แรก ลา​เดิน​หลบ​ทูตสวรรค์​ออก​จาก​ถนน​เข้า​ไป​ใน​ทุ่ง ครั้ง​ที่​สอง ลา​เดิน​เบียด​กำแพง​จน​เท้า​ของ​บาลาอัม​ขูด​กับ​กำแพง และ​ครั้ง​สุด​ท้าย ลา​หมอบ​ลง​กับ​พื้น​กลาง​ถนน ทั้ง 3 ครั้ง​บาลาอัม​จะ​ตี​ลา​ด้วย​ไม้เท้า

หลัง​จาก​นั้น พระ​ยะโฮวา​ก็​ทำ​ให้​ลา​พูด​ได้ ลา​ถาม​บาลาอัม​ว่า ‘คุณ​ตี​ฉัน​ทำไม?’ บาลาอัม​บอก​ว่า ‘แก​ทำ​ให้​ฉัน​ขายหน้า ถ้า​ฉัน​มี​ดาบ​ละ​ก็ ฉัน​ฆ่า​แก​แน่’ ลา​พูด​ว่า ‘คุณ​ขี่​ฉัน​มา​ตั้ง​หลาย​ปี ฉัน​เคย​ทำ​กับ​คุณ​อย่าง​นี้​ไหม?’

แล้ว​พระ​ยะโฮวา​ก็​ทำ​ให้​บาลาอัม​เห็น​ทูตสวรรค์ ทูตสวรรค์​พูด​ว่า ‘พระ​ยะโฮวา​เตือน​คุณ​แล้ว​ว่า​อย่า​สาป​แช่ง​ชาว​อิสราเอล’ บาลาอัม​ตอบ​ว่า ‘ผม​ผิด​ไป​แล้ว ผม​จะ​กลับ​บ้าน’ แต่​ทูตสวรรค์​บอก​ว่า ‘คุณ​จะ​ไป​โมอับ​ก็​ได้ แต่​คุณ​ต้อง​พูด​ตาม​ที่​พระ​ยะโฮวา​บอก​เท่า​นั้น’

บาลาอัม​เชื่อ​ฟัง​พระ​ยะโฮวา​ไหม? ไม่​เลย เขา​พยายาม​สาป​แช่ง​ชาว​อิสราเอล​ถึง 3 ครั้ง แต่​ทุก​ครั้ง​พระ​ยะโฮวา​ก็​ทำ​ให้​คำ​พูด​ของ​เขา​กลาย​เป็น​คำ​อวยพร ต่อ​มา ชาว​อิสราเอล​รบ​ชนะ​ชาว​โมอับ​และ​บาลาอัม​ถูก​ฆ่า ถ้า​บาลาอัม​ฟัง​พระ​ยะโฮวา​ตั้ง​แต่​แรก​เขา​คง​ไม่​ตาย

“ระวัง​ตัว​ให้​ดี อย่า​เป็น​คน​โลภ เพราะ​ถึง​จะ​มี​ทรัพย์​สมบัติ​มาก​มาย แต่​มัน​ก็​ซื้อ​ชีวิต​ไม่​ได้”—ลูกา 12:15