กันดารวิถี 16:1-50
16 ฝ่ายโคราห์+ซึ่งเป็นลูกชายของอิสฮาร์+ อิสฮาร์เป็นลูกชายของโคฮาท+ โคฮาทเป็นลูกชายของเลวี+ได้รวมหัวกับลูกหลานของรูเบน+ คือ ดาธานกับอาบีรัมลูกชายของเอลีอับ+ และโอนลูกชายของเปเลธ
2 พวกเขากับผู้ชายชาวอิสราเอลอีก 250 คนซึ่งเป็นคนที่มีชื่อเสียงและเป็นพวกหัวหน้าที่ถูกเลือกจากประชาชน* พากันมาต่อต้านโมเสส
3 พวกเขามารวมตัวกันและพูดต่อต้าน+โมเสสกับอาโรนว่า “พอกันที เราหมดความอดทนกับพวกคุณแล้ว ชาวอิสราเอลทุกคนเป็นคนบริสุทธิ์+และพระยะโฮวาก็อยู่กับพวกเขา+ ทำไมพวกคุณถึงมายกตัวเองอยู่เหนือประชาชนของพระยะโฮวาอย่างนี้?”
4 พอโมเสสได้ยินอย่างนี้ก็ทรุดลงกับพื้น
5 แล้วพูดกับโคราห์และพรรคพวกของเขาว่า “พรุ่งนี้เช้า พระยะโฮวาจะทำให้เห็นว่าใครเป็นคนของพระองค์+ ใครเป็นคนบริสุทธิ์ และใครเป็นคนที่จะเข้าพบพระองค์ได้+ ถ้าพระองค์เลือกใคร+ คนนั้นจะเข้าพบพระองค์ได้
6 ให้คุณกับพรรคพวก+ทำอย่างนี้ ไปเอาภาชนะเผาเครื่องหอม+มา
7 แล้วพรุ่งนี้ให้เอาถ่านไฟกับเครื่องหอมใส่ลงไปต่อหน้าพระยะโฮวา ถ้าพระยะโฮวาเลือกใคร+ คนนั้นก็เป็นคนบริสุทธิ์ พวกลูกหลานของเลวี+ พวกคุณทำเกินไปแล้ว”
8 โมเสสพูดกับโคราห์ต่อไปว่า “พวกคุณที่เป็นลูกหลานของเลวีโปรดฟังผม
9 ที่พระเจ้าให้พวกคุณยังไม่พออีกหรือ? พระเจ้าของอิสราเอลเลือกพวกคุณมาจากชาวอิสราเอล+ และให้เข้าใกล้พระองค์เพื่อรับใช้ที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ของพระยะโฮวา และให้พวกคุณยืนต่อหน้าชาวอิสราเอลเพื่อรับใช้พวกเขา+
10 พระองค์ให้คุณกับญาติพี่น้องทั้งหมดที่เป็นลูกหลานของเลวีใกล้ชิดกับพระองค์ แล้วนี่พวกคุณยังอยากได้ตำแหน่งปุโรหิตอีกหรือ?+
11 การที่คุณกับพรรคพวกรวมตัวกันทำอย่างนี้เป็นการต่อต้านพระยะโฮวา ส่วนอาโรนนั้นเป็นใคร พวกคุณถึงมาบ่นต่อว่าเขา?”+
12 ต่อมา โมเสสส่งคนไปเรียกดาธานกับอาบีรัม+ลูกชายของเอลีอับมาพบ แต่ทั้งสองพูดว่า “ไม่! ทำไมเราต้องไปด้วย
13 ที่คุณพาพวกเราออกมาจากแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งมากมายและให้พวกเรามาตายในที่กันดารนี้ยังไม่พอหรือ?+ ตอนนี้ถึงอยากทำตัวเป็นเจ้านายพวกเราอีก
14 ไหนล่ะ แผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งมากมาย+ที่บอกว่าจะพาพวกเราไปอยู่ และจะให้ไร่นากับสวนองุ่นเป็นมรดกของเรา? คุณอยากให้คนพวกนี้หลับหูหลับตาติดตามคุณไปล่ะสิ* เราไม่ไปหาคุณหรอก”
15 โมเสสโกรธมากและพูดกับพระยะโฮวาว่า “ขอพระองค์อย่าหันไปสนใจเครื่องบูชาที่ทำจากเมล็ดข้าวของพวกเขาเลย ลาสักตัวผมก็ไม่เคยเอาจากพวกเขา ผมไม่เคยทำร้ายพวกเขาเลยแม้แต่คนเดียว”+
16 โมเสสพูดกับโคราห์ว่า “ให้คุณกับพรรคพวกมาอยู่ต่อหน้าพระยะโฮวาในวันพรุ่งนี้ ทั้งคุณกับพวกเขาและอาโรนด้วย
17 ให้ทุกคนเอาภาชนะเผาเครื่องหอมมาและเอาเครื่องหอมใส่ลงไป และแต่ละคนจะถวายภาชนะเผาเครื่องหอมของตัวเองต่อหน้าพระยะโฮวา ทั้ง 250 อัน และของคุณกับอาโรนด้วย”
18 แต่ละคนก็เอาภาชนะเผาเครื่องหอมของตัวเองมาแล้วใส่ถ่านไฟกับเครื่องหอมลงไปในภาชนะนั้น และยืนอยู่กับโมเสสและอาโรนตรงทางเข้าเต็นท์เข้าเฝ้า
19 พอโคราห์รวบรวมพรรคพวก+มาต่อต้านโมเสสกับอาโรนตรงทางเข้าเต็นท์เข้าเฝ้า รัศมีของพระยะโฮวาก็ปรากฏให้ชาวอิสราเอลเห็น+
20 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสและอาโรนว่า
21 “แยกตัวออกมาจากคนกลุ่มนั้นเดี๋ยวนี้ เพราะเราจะกำจัดพวกเขาให้สิ้นซากในพริบตาเดียว”+
22 เขาทั้งสองก็ซบหน้าลงกับพื้นและพูดว่า “พระเจ้าครับ พระองค์เป็นพระเจ้าผู้ให้ชีวิตกับมนุษย์ทุกคน+ มีแค่คนเดียวทำบาปแต่พระองค์จะโกรธประชาชนทั้งหมดเลยหรือครับ?”+
23 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสว่า
24 “ไปบอกประชาชนว่า ‘ออกไปให้ห่างจากเต็นท์ของโคราห์ ดาธาน และอาบีรัม’”+
25 โมเสสลุกขึ้นไปหาดาธานกับอาบีรัม พวกผู้นำ*+ของชาวอิสราเอลก็ไปด้วย
26 โมเสสพูดกับประชาชนว่า “ออกไปให้ห่างจากเต็นท์ของคนชั่วพวกนี้ อย่าไปแตะต้องอะไรที่เป็นของพวกเขา พวกคุณจะได้ไม่ถูกกวาดล้างไปเพราะบาปทั้งหมดที่พวกเขาทำ”
27 ประชาชนก็ออกไปจากบริเวณเต็นท์ของโคราห์ ดาธาน และอาบีรัมทันที ส่วนดาธานกับอาบีรัมก็ออกมายืนอยู่ตรงทางเข้าเต็นท์ของตัวเองพร้อมกับภรรยาและลูก ๆ
28 โมเสสพูดว่า “สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้จะทำให้พวกคุณรู้ว่า ที่ผมทำมาทั้งหมดนี้พระยะโฮวาใช้ให้ผมทำ ผมไม่ได้คิดเองทำเอง
29 ถ้าคนพวกนี้ตายเหมือนที่คนทั่วไปตาย หรือถูกลงโทษเหมือนที่คนทั่วไปถูกลงโทษ แสดงว่าพระยะโฮวาไม่ได้ใช้ผม+
30 แต่ถ้าพระยะโฮวาทำให้สิ่งแปลกประหลาดเกิดขึ้น คือให้แผ่นดินแยกออกและกลืนพวกเขาลงหลุม*ทั้งเป็น รวมทั้งกลืนทุกสิ่งที่เป็นของพวกเขา พวกคุณก็จะรู้ว่าคนพวกนี้ลบหลู่พระยะโฮวา”
31 ทันทีที่โมเสสพูดจบ แผ่นดินตรงที่พวกเขายืนอยู่ก็เริ่มแยกออก+
32 แผ่นดินแยกออกจากกันและกลืนพวกเขากับครอบครัว และคนของโคราห์+ รวมทั้งข้าวของทั้งหมด
33 พวกเขาและคนของพวกเขาได้ลงไปในหลุม*ทั้งเป็น และแผ่นดินก็ปิดกลบพวกเขาให้สาบสูญไปจากชาวอิสราเอล+
34 ชาวอิสราเอลที่อยู่รอบ ๆ ได้ยินเสียงร้องของพวกเขาก็พากันวิ่งหนี และพูดว่า “เรากลัวโดนแผ่นดินกลืนลงไปด้วย!”
35 และไฟจากพระยะโฮวาลงมา+เผาผลาญผู้ชาย 250 คนที่ถวายเครื่องหอมนั้น+
36 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสว่า
37 “ไปบอกเอเลอาซาร์ลูกชายของปุโรหิตอาโรนให้เอาภาชนะเผาเครื่องหอมทั้งหมด+ออกมาจากไฟ เพราะภาชนะนั้นเป็นสิ่งบริสุทธิ์ และให้เอาถ่านไฟออกไปทิ้งไกล ๆ ด้วย
38 ให้เอาภาชนะเผาเครื่องหอมของคนที่ตายเพราะทำบาปมาตีเป็นแผ่นโลหะบาง ๆ สำหรับหุ้มแท่นบูชา+ เพราะพวกเขาถวายภาชนะนั้นต่อหน้าพระยะโฮวา ภาชนะนั้นจึงเป็นสิ่งบริสุทธิ์ และให้สิ่งนั้นเป็นเครื่องเตือนใจชาวอิสราเอล”+
39 แล้วปุโรหิตเอเลอาซาร์ก็ไปเอาภาชนะเผาเครื่องหอมที่ทำด้วยทองแดงซึ่งคนที่ถูกไฟเผาผลาญได้ถวายนั้นมา และตีภาชนะนั้นเป็นแผ่นสำหรับหุ้มแท่นบูชา
40 เป็นเครื่องเตือนใจชาวอิสราเอลตามที่พระยะโฮวาสั่งเขาผ่านทางโมเสส เพื่อไม่ให้คนที่ไม่มีสิทธิ์*ซึ่งไม่ใช่ลูกหลานของอาโรนเข้ามาเผาเครื่องหอมถวายต่อหน้าพระยะโฮวา+ และเพื่อไม่ให้ใครเอาเยี่ยงอย่างโคราห์กับพรรคพวก+
41 วันรุ่งขึ้น ชาวอิสราเอลก็เริ่มบ่นต่อว่าโมเสสกับอาโรน+ว่า “พวกคุณสองคนทำให้ประชาชนของพระยะโฮวาต้องตาย”
42 ตอนที่ชาวอิสราเอลรวมตัวกันต่อต้านโมเสสกับอาโรน ทุกคนหันไปทางเต็นท์เข้าเฝ้าและเห็นเมฆมาปกคลุมเต็นท์นั้น แล้วรัศมีของพระยะโฮวาก็ปรากฏออกมา+
43 โมเสสกับอาโรนก็ไปยืนที่หน้าเต็นท์เข้าเฝ้า+
44 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสว่า
45 “ออกมาจากคนพวกนี้ เพราะเราจะกำจัดพวกเขาให้สิ้นซากในพริบตาเดียว”+ โมเสสกับอาโรนก็ซบหน้าลงกับพื้น+
46 โมเสสพูดกับอาโรนว่า “ไปเอาภาชนะเผาเครื่องหอมมา เอาถ่านไฟจากแท่นบูชา+ใส่ลงไป และเอาเครื่องหอมใส่ลงไปด้วย แล้วรีบไปหาประชาชนและทำการไถ่บาปให้พวกเขา+ เพราะตอนนี้พระยะโฮวาโกรธพวกเขา ภัยพิบัติเริ่มขึ้นแล้ว”
47 อาโรนก็รีบไปเอาภาชนะเผาเครื่องหอมมาตามที่โมเสสบอกและวิ่งเข้าไปในกลุ่มฝูงชน ตอนนี้ภัยพิบัติเริ่มล้างผลาญประชาชนแล้ว อาโรนจึงเอาเครื่องหอมใส่ลงไปในภาชนะเผาเครื่องหอมและทำการไถ่บาปให้ประชาชน
48 เขายืนอยู่อย่างนั้นระหว่างคนที่ตายไปแล้วกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ ในที่สุด ภัยพิบัติก็สงบลง
49 คนที่ตายจากภัยพิบัตินี้รวมแล้ว 14,700 คน ไม่นับคนที่ตายเพราะโคราห์
50 อาโรนกลับไปหาโมเสสตรงทางเข้าเต็นท์เข้าเฝ้าหลังจากภัยพิบัติสงบลง
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “ประชาคม”
^ แปลตรงตัวว่า “คุณอยากควักลูกตาคนพวกนี้ออกไป”
^ แปลตรงตัวว่า “พวกผู้ชายสูงอายุ”
^ ดูคำว่า “หลุมศพ” ในส่วนอธิบายศัพท์
^ ดูคำว่า “หลุมศพ” ในส่วนอธิบายศัพท์
^ แปลตรงตัวว่า “ไม่ให้คนแปลกหน้า”
