กันดารวิถี 20:1-29
20 ชาวอิสราเอลทั้งหมดมาถึงที่กันดารซินในเดือนที่ 1 พวกเขาพักอยู่ในคาเดช+ มิเรียม+ตายและถูกฝังไว้ที่นั่น
2 ประชาชนไม่มีน้ำดื่ม+ จึงมารวมตัวกันต่อต้านโมเสสกับอาโรน
3 พวกเขาบ่นต่อว่าโมเสส+ว่า “ให้พวกเราตายตอนที่พี่น้องของเราตายต่อหน้าพระยะโฮวาก็ยังดีซะกว่า
4 ทำไมพวกคุณพาประชาชน*ของพระยะโฮวากับฝูงสัตว์มาตายในที่กันดารนี้?+
5 เอาเราออกจากอียิปต์แล้วให้มาอยู่ในที่เลวร้ายอย่างนี้ทำไม?+ ที่นี่ไม่มีที่หว่านพืช ไม่มีที่ปลูกมะเดื่อ ปลูกองุ่น และทับทิม แม้แต่น้ำสักหยดก็ไม่มีให้พวกเรากิน”+
6 โมเสสกับอาโรนก็ออกจากกลุ่มฝูงชนมาที่ทางเข้าเต็นท์เข้าเฝ้าและซบหน้าลงกับพื้น รัศมีของพระยะโฮวาก็ปรากฏกับเขาทั้งสอง+
7 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสว่า
8 “ถือไม้เท้านี้ไป ให้เจ้ากับอาโรนพี่ชายของเจ้าเรียกคนมารวมตัวกันแล้วพูดกับหินต่อหน้าพวกเขาให้ปล่อยน้ำออกมา เจ้าก็จะเอาน้ำออกจากหินให้พวกเขาและฝูงสัตว์ได้กิน+
9 โมเสสถือไม้เท้าที่อยู่ต่อหน้าพระยะโฮวา+ไปตามที่พระองค์สั่ง
10 จากนั้น โมเสสกับอาโรนก็เรียกประชาชนมารวมตัวกันตรงหน้าหิน โมเสสพูดกับพวกเขาว่า “ฟังให้ดี ไอ้พวกกบฏ อยากให้พวกเราเอาน้ำออกจากหินนี้มากใช่ไหม?”+
11 แล้วโมเสสก็ยกไม้เท้าตีหิน 2 ครั้ง น้ำก็ไหลทะลักออกมาให้ประชาชนกับฝูงสัตว์กิน+
12 หลังจากนั้น พระยะโฮวาพูดกับโมเสสและอาโรนว่า “เพราะพวกเจ้าไม่ยอมเชื่อเราและไม่ให้เกียรติเราต่อหน้าชาวอิสราเอล ดังนั้น เจ้าสองคนจะไม่ได้พาประชาชนพวกนี้เข้าไปในแผ่นดินที่เราจะยกให้พวกเขา”+
13 น้ำนั้นจึงถูกเรียกว่าน้ำเมรีบาห์*+ เพราะเป็นที่ที่ชาวอิสราเอลต่อว่าพระยะโฮวา และในโอกาสนั้น พระองค์ทำให้พระองค์เองได้รับเกียรติ
14 ต่อมา โมเสสส่งคนจากคาเดชไปบอกกษัตริย์ของเอโดม+ว่า “ชาวอิสราเอลพี่น้องของท่าน+พูดอย่างนี้ ‘ท่านคงทราบดีถึงความยากลำบากทั้งหมดที่พวกเราพบเจอ
15 บรรพบุรุษของพวกเราไปอาศัยอยู่ที่อียิปต์+หลายปี+ และชาวอียิปต์ข่มเหงเรากับบรรพบุรุษของเรา+
16 พวกเราร้องขอความช่วยเหลือจากพระยะโฮวา+ พระองค์ฟังเสียงของเรา และส่งทูตสวรรค์องค์หนึ่งมา+พาเราออกจากอียิปต์ และตอนนี้เราอยู่ในเมืองคาเดชริมเขตแดนของท่านแล้ว
17 พวกเราขอเดินผ่านแผ่นดินของท่าน เราจะไม่เดินข้ามทุ่งนาหรือสวนองุ่น และจะไม่ดื่มน้ำจากบ่อน้ำไหนเลย เราจะเดินไปตามเส้นทางหลวง จะไม่เลี้ยวขวาหรือเลี้ยวซ้าย จนกว่าจะผ่านเขตแดนของท่านไป’”+
18 แต่กษัตริย์ของเอโดมพูดกับเขาว่า “คุณจะเดินผ่านเขตแดนของเราไม่ได้ ถ้าไม่ฟัง เราจะออกมาต่อสู้กับพวกคุณ”
19 ชาวอิสราเอลก็พูดกับกษัตริย์ว่า “เราจะเดินไปตามเส้นทางหลวงเท่านั้น ถ้าเราและฝูงสัตว์ของเรากินน้ำของท่าน เราจะชดใช้ให้+ เราไม่อยากได้อะไรนอกจากขอเดินผ่านแผ่นดินของท่านเท่านั้นเอง”+
20 แต่เขายืนกรานว่า “ไม่ได้!”+ แล้วกษัตริย์ของเอโดมก็ยกทัพใหญ่ที่แข็งแกร่งออกมาประจันหน้ากับชาวอิสราเอล
21 เมื่อกษัตริย์ของเอโดมไม่ยอมให้ชาวอิสราเอลผ่านเขตแดน ชาวอิสราเอลจึงเลี่ยงไปทางอื่น+
22 ชาวอิสราเอลทั้งหมดออกเดินทางจากคาเดชมาถึงแถบภูเขาโฮร์+
23 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสและอาโรนที่ภูเขาโฮร์ริมเขตแดนแผ่นดินเอโดมว่า
24 “อาโรนจะได้อยู่กับบรรพบุรุษของเขา*+ เขาจะไม่ได้เข้าไปในแผ่นดินที่เรายกให้ชาวอิสราเอล เพราะเจ้าทั้งสองขัดคำสั่งของเราเรื่องน้ำเมรีบาห์+
25 ให้พาอาโรนกับเอเลอาซาร์ลูกชายของเขาขึ้นไปบนภูเขาโฮร์
26 และถอดเครื่องแต่งกายประจำตำแหน่งปุโรหิตของอาโรน+ออก แล้วสวมให้เอเลอาซาร์+ลูกชายของเขา อาโรนจะต้องตายที่นั่น”
27 โมเสสทำตามที่พระยะโฮวาสั่ง พวกเขาขึ้นไปบนภูเขาโฮร์ต่อหน้าชาวอิสราเอล
28 โมเสสถอดเครื่องแต่งกายประจำตำแหน่งปุโรหิตของอาโรนออกและสวมให้เอเลอาซาร์ลูกชายของเขา แล้วอาโรนก็ตายบนยอดเขานั้น+ โมเสสกับเอเลอาซาร์ก็ลงมาจากภูเขา
29 เมื่อชาวอิสราเอลเห็นว่าอาโรนตายแล้ว พวกเขาร้องไห้คร่ำครวญถึงอาโรนนาน 30 วัน+
