กันดารวิถี 31:1-54
31 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสว่า
2 “ไปแก้แค้น+พวกมีเดียน+ให้ชาวอิสราเอล หลังจากนั้นเจ้าจะได้อยู่กับบรรพบุรุษของเจ้า”*+
3 โมเสสจึงพูดกับประชาชนว่า “เตรียมพวกผู้ชายให้พร้อมสู้รบกับชาวมีเดียน เพื่อแก้แค้นพวกเขาตามคำพิพากษาของพระยะโฮวา
4 พวกเจ้าต้องส่งผู้ชายจากทุกตระกูลของอิสราเอลมาตระกูลละ 1,000 คนเพื่อออกไปสู้รบ”
5 พวกเขาก็เลือกผู้ชาย 12,000 คนที่พร้อมสู้รบ โดยเลือกมาตระกูลละ 1,000 คนจากชาวอิสราเอลนับหมื่นนับแสนนั้น+
6 แล้วโมเสสก็ส่งพวกเขาออกไปสู้รบตระกูลละ 1,000 คนพร้อมกับฟีเนหัส+ซึ่งเป็นลูกชายของเอเลอาซาร์ และเป็นปุโรหิตของกองทัพ ฟีเนหัสถือสิ่งของเครื่องใช้อันบริสุทธิ์และแตรเป่าให้สัญญาณทำศึก+ไปด้วย
7 พวกเขาออกไปทำสงครามกับชาวมีเดียนตามที่พระยะโฮวาสั่งโมเสส และฆ่าฟันผู้ชายทุกคน
8 พวกเขาฆ่ากษัตริย์ทั้งห้าของชาวมีเดียน คือ เอวี เรเคม ศูร์ เฮอร์ และเรบา รวมทั้งคนอื่น ๆ ด้วย และพวกเขาฆ่าบาลาอัม+ลูกชายของเบโอร์ด้วยดาบ
9 แต่ชาวอิสราเอลจับพวกผู้หญิงชาวมีเดียนและเด็กมาเป็นเชลย และปล้นเอาสัตว์เลี้ยง ฝูงสัตว์ทั้งหมด รวมทั้งทรัพย์สมบัติทั้งหมดของพวกเขามา
10 และเผาเมืองทุกเมืองที่พวกเขาอยู่ เผาค่ายพักต่าง ๆ ของพวกเขาด้วย
11 ชาวอิสราเอลกวาดเอาของริบและของปล้นทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์
12 พวกเขาเอาเชลย ของปล้น และของริบมาให้โมเสสกับปุโรหิตเอเลอาซาร์และชาวอิสราเอลซึ่งอยู่ที่ค่ายพักในที่ราบกันดารโมอับ+ ริมแม่น้ำจอร์แดนฝั่งตรงข้ามกับเมืองเยรีโค
13 แล้วโมเสสกับปุโรหิตเอเลอาซาร์รวมทั้งหัวหน้าทุกคนของชาวอิสราเอลก็ออกไปพบพวกเขาข้างนอกค่ายพัก
14 แต่โมเสสโกรธพวกนายทหารซึ่งถูกแต่งตั้งให้ดูแลกองทัพ คือพวกนายพันและนายร้อยที่กลับมาจากการสู้รบนั้น
15 โมเสสพูดกับพวกเขาว่า “พวกคุณไว้ชีวิตผู้หญิงทั้งหมดเลยหรือ?
16 คนพวกนี้แหละที่มาล่อลวงชาวอิสราเอลในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเปโอร์+ตามคำแนะนำของบาลาอัม จนทำให้ประชาชนของพระยะโฮวาไม่ซื่อสัตย์+ต่อพระยะโฮวา และต้องเจอกับภัยพิบัติ+
17 ตอนนี้ให้ไปฆ่าเด็กผู้ชายทุกคน และผู้หญิงทุกคนที่เคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย
18 แต่ไว้ชีวิตเด็กสาวที่ยังไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย+
19 ส่วนพวกคุณต้องไปอยู่ข้างนอกค่ายพัก 7 วัน ทุกคนที่ฆ่าคนและไปสัมผัสคนที่ถูกฆ่า+จะต้องชำระตัว+ในวันที่สามและวันที่เจ็ด ทั้งพวกคุณและเชลยที่จับมาด้วย
20 และให้พวกคุณชำระเสื้อผ้าทั้งหมดที่ใส่ รวมทั้งสิ่งของเครื่องใช้ทั้งหมดที่ทำด้วยหนังสัตว์ ทุกสิ่งที่ทำจากขนแพะ และสิ่งของเครื่องใช้ทั้งหมดที่ทำด้วยไม้”
21 แล้วปุโรหิตเอเลอาซาร์ก็พูดกับพวกผู้ชายที่ออกไปสู้รบว่า “ข้อบัญญัติที่พระยะโฮวาสั่งโมเสสเป็นอย่างนี้
22 ‘ทองคำ เงิน ทองแดง เหล็ก ดีบุก ตะกั่ว
23 และทุกสิ่งที่ทนไฟได้ ให้พวกเจ้าเอาไปเผาไฟถึงจะสะอาด และต้องเอาน้ำที่ใช้สำหรับการชำระมาประพรมของพวกนั้นให้สะอาดด้วย+ แต่ทุกสิ่งที่ไม่ทนไฟ ให้พวกเจ้าซักล้างด้วยน้ำ
24 และพวกเจ้าต้องซักเสื้อผ้าของตัวเองในวันที่เจ็ดจึงจะถือว่าสะอาด หลังจากนั้นถึงจะเข้ามาในค่ายพักได้’”+
25 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสว่า
26 “ให้เจ้ากับปุโรหิตเอเลอาซาร์และพวกหัวหน้าวงศ์ตระกูลต่าง ๆ ของอิสราเอลทำรายการสิ่งของที่ปล้นมา พวกเจ้าต้องนับทั้งจำนวนคนและสัตว์ที่กวาดเอามา
27 แล้วแบ่งของปล้นเป็น 2 ส่วน ส่วนหนึ่งมอบให้ทหารที่ออกไปสู้รบ อีกส่วนหนึ่งมอบให้ประชาชน+
28 และให้เอาส่วน 1 ใน 500 จากส่วนแบ่งที่ทหารซึ่งออกไปสู้รบได้รับ ไม่ว่าจะเป็นคน วัว ลา แกะ หรือแพะ ถวายพระยะโฮวา
29 ให้เจ้าเอาส่วนที่ได้จากส่วนแบ่งที่ทหารได้รับนี้มอบให้ปุโรหิตเอเลอาซาร์ ให้เป็นของถวายพระยะโฮวา+
30 และให้เอาส่วน 1 ใน 50 จากส่วนแบ่งที่ประชาชนได้รับ ไม่ว่าจะเป็นคน วัว ลา แกะ แพะ หรือสัตว์เลี้ยงอะไรก็ตาม มอบให้คนเลวี+ซึ่งทำหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ของพระยะโฮวา”+
31 โมเสสกับปุโรหิตเอเลอาซาร์ก็ทำตามที่พระยะโฮวาสั่งโมเสสไว้
32 สัตว์ต่าง ๆ ที่คนซึ่งออกไปสู้รบกวาดมาเป็นของปล้นที่เหลืออยู่มีจำนวนดังนี้ แกะกับแพะ 675,000 ตัว
33 วัว 72,000 ตัว
34 ลา 61,000 ตัว
35 ผู้หญิงที่ยังไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย+ 32,000 คน
36 และครึ่งหนึ่งที่เป็นส่วนแบ่งของคนที่ออกไปสู้รบ มีดังนี้ แกะกับแพะ 337,500 ตัว
37 ส่วนที่ต้องถวายพระยะโฮวามี 675 ตัว
38 วัว 36,000 ตัว ส่วนที่ต้องถวายพระยะโฮวามี 72 ตัว
39 ลา 30,500 ตัว ส่วนที่ต้องถวายพระยะโฮวามี 61 ตัว
40 และคน 16,000 คน ส่วนที่ต้องถวายพระยะโฮวามี 32 คน
41 โมเสสก็มอบส่วนซึ่งเป็นของถวายพระยะโฮวาให้กับปุโรหิตเอเลอาซาร์+ ตามที่พระยะโฮวาสั่งโมเสสไว้
42 อีกครึ่งหนึ่งซึ่งเป็นส่วนที่ประชาชนได้รับหลังจากโมเสสแบ่งให้ทหารแล้ว มีดังนี้
43 แกะกับแพะ 337,500 ตัว
44 วัว 36,000 ตัว
45 ลา 30,500 ตัว
46 และคน 16,000 คน
47 และโมเสสได้เอาส่วน 1 ใน 50 จากส่วนแบ่งที่ประชาชนได้รับ ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ มอบให้คนเลวี+ซึ่งทำหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ของพระยะโฮวา+ ตามที่พระยะโฮวาสั่งโมเสสไว้
48 และนายทหารที่ถูกแต่งตั้งให้ดูแลกอง*ต่าง ๆ ในกองทัพ+ คือ พวกนายพันและนายร้อยได้เข้ามาหาโมเสส
49 พวกเขาพูดกับโมเสสว่า “ผู้รับใช้ของคุณนับจำนวนทหารที่อยู่ใต้บังคับบัญชาแล้ว ไม่มีใครหายไปเลยสักคน+
50 ดังนั้น ขอให้เราแต่ละคนถวายสิ่งที่พวกเราได้มาเพื่อเป็นของถวายพระยะโฮวา คือสิ่งของที่ทำด้วยทองคำ สร้อยข้อเท้า กำไล แหวนตรา ตุ้มหู และเครื่องประดับอื่น ๆ เพื่อเป็นการไถ่บาปของพวกเราต่อหน้าพระยะโฮวา”
51 โมเสสกับปุโรหิตเอเลอาซาร์ก็รับทองคำจากพวกเขาซึ่งล้วนเป็นเครื่องประดับทั้งนั้น
52 ทองคำทั้งหมดที่ได้รับจากพวกนายพันและนายร้อยที่ถวายเป็นของถวายพระยะโฮวา รวมแล้วหนักประมาณ 16,750 เชเขล*
53 ทหารแต่ละคนปล้นเอาของพวกนี้มา
54 โมเสสกับปุโรหิตเอเลอาซาร์ก็รับทองคำจากพวกนายพันและนายร้อยนั้น และเอาไปเก็บไว้ในเต็นท์เข้าเฝ้า เพื่อพระยะโฮวาจะระลึกถึงชาวอิสราเอล
