กิจการของอัครสาวก 15:1-41
-
การโต้เถียงเรื่องการเข้าสุหนัตในเมืองอันทิโอก (1, 2)
-
นำเรื่องนั้นไปพิจารณาที่กรุงเยรูซาเล็ม (3-5)
-
ผู้ดูแลกับอัครสาวกประชุมกัน (6-21)
-
จดหมายจากคณะกรรมการปกครอง (22-29)
-
งดเว้นจากเลือด (28, 29)
-
-
ประชาคมต่าง ๆ ได้รับกำลังใจจากจดหมาย (30-35)
-
เปาโลกับบาร์นาบัสแยกกันไปคนละทาง (36-41)
15 มีบางคนมาจากแคว้นยูเดียและสอนพี่น้องที่เมืองอันทิโอกว่า “ถ้าพวกคุณไม่เข้าสุหนัตตามธรรมเนียมของโมเสส+ พวกคุณจะไม่รอดนะ”
2 แต่เปาโลและบาร์นาบัสไม่เห็นด้วยกับพวกเขา จึงเกิดการโต้เถียงกันมาก แล้วเปาโล บาร์นาบัส กับพี่น้องบางคนก็ได้รับมอบหมายให้ไปถามพวกอัครสาวกและผู้ดูแล*ที่กรุงเยรูซาเล็ม+เกี่ยวกับเรื่องนี้
3 หลังจากพี่น้องในประชาคมเดินทางไปส่งพวกเขาช่วงหนึ่งแล้ว พวกเขาก็เดินทางต่อไปผ่านฟีนิเซียกับแคว้นสะมาเรีย ระหว่างทางพวกเขาเล่าเรื่องที่คนต่างชาติเปลี่ยนมาเชื่อพระเจ้าให้พี่น้องฟังอย่างละเอียด ทำให้ทุกคนดีใจมาก
4 พอมาถึงกรุงเยรูซาเล็ม ประชาคมที่นั่นและพวกอัครสาวกรวมทั้งผู้ดูแลก็ต้อนรับพวกเขาอย่างอบอุ่น แล้วเปาโลกับบาร์นาบัสก็เล่าเรื่องทั้งหมดที่พระเจ้าใช้ให้ทั้งสองคนทำ
5 แต่สาวกบางคนที่เคยนับถือนิกายฟาริสีมาก่อนได้ลุกขึ้นพูดว่า “ต้องให้คนต่างชาติพวกนั้นเข้าสุหนัต และสั่งให้ทำตามกฎหมายของโมเสสด้วย”+
6 พวกอัครสาวกกับผู้ดูแลจึงประชุมกันเพื่อพิจารณาเรื่องนี้
7 หลังจากที่คุยกันอย่างเคร่งเครียดแล้ว* เปโตรจึงลุกขึ้นพูดกับพวกเขาว่า “พี่น้องครับ พวกคุณก็รู้ว่าในพวกเรา พระเจ้าเลือกผมเป็นคนแรกให้ประกาศข่าวดีกับคนต่างชาติและช่วยเขาให้เข้ามาเชื่อ+
8 และพระเจ้าซึ่งรู้จักหัวใจทุกคน+ได้ให้หลักฐานว่าพระองค์ยอมรับคนต่างชาติ โดยให้พลังบริสุทธิ์+กับพวกเขาเหมือนที่ให้กับพวกเรา
9 พระองค์ไม่ได้ถือว่าพวกเขาต่างจากพวกเราเลย+ พระองค์ได้ชำระล้างใจพวกเขาให้สะอาดเพราะพวกเขามีความเชื่อ+
10 ถ้าอย่างนั้น ทำไมพวกคุณถึงลองดีพระเจ้าด้วยการวางภาระหนักให้พวกสาวก+ ซึ่งเป็นภาระที่พวกเราเองหรือบรรพบุรุษของพวกเราก็แบกไม่ไหว?+
11 แต่พวกเราเชื่อว่าเรารอดได้เพราะความกรุณาที่ยิ่งใหญ่ของพระเยซูผู้เป็นนาย+ และพวกเขาก็เชื่ออย่างนี้เหมือนกัน”+
12 เมื่อได้ยินอย่างนั้นทุกคนก็เงียบ และตั้งใจฟังบาร์นาบัสกับเปาโลเล่าเรื่องที่พระเจ้าใช้เขาสองคนให้ทำการอัศจรรย์และแสดงปาฏิหาริย์หลายอย่างในหมู่คนต่างชาติ
13 พอทั้งสองคนพูดจบแล้ว ยากอบก็พูดขึ้นว่า “พี่น้อง ฟังผมนะครับ
14 ซีเมโอน*+ได้เล่าอย่างละเอียดแล้วว่าตอนนี้พระเจ้าหันมาสนใจคนต่างชาติ และแยกคนออกมาให้เป็นประชาชนกลุ่มหนึ่งที่ใช้ชื่อของพระองค์+
15 เรื่องนี้ตรงกับที่เขียนไว้ในหนังสือของพวกผู้พยากรณ์ว่า
16 ‘หลังจากเหตุการณ์เหล่านี้ เราจะกลับมาสร้างเต็นท์*ของดาวิดที่พังลงแล้วขึ้นใหม่ และสิ่งที่หักพังไปแล้วนั้นเราจะสร้างขึ้นอีกและฟื้นฟูขึ้นใหม่
17 เพื่อคนที่เหลืออยู่จะเสาะหาเรายะโฮวา*อย่างจริงจังร่วมกับประชาชนจากทุกชาติ คือประชาชนที่ถูกเรียกตามชื่อของเรา เรายะโฮวา*ได้พูดไว้และเราเป็นผู้ทำสิ่งนี้+
18 ตามที่เราตั้งใจจะทำนานมาแล้ว’+
19 ดังนั้น ผมเห็นว่า* ไม่ควรให้คนต่างชาติที่หันมาหาพระเจ้าต้องยุ่งยากลำบากใจ+
20 แต่ให้เขียนบอกพวกเขาว่าให้งดเว้นจากของที่เซ่นไหว้รูปเคารพ+ จากการผิดศีลธรรมทางเพศ*+ จากสัตว์ที่ถูกรัดคอตาย* และจากเลือด+
21 คำสั่งเหล่านี้มีอยู่ในหนังสือของโมเสสมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว มีการสอนเรื่องนี้ตามเมืองต่าง ๆ และมีการอ่านให้ฟังในที่ประชุมของชาวยิวทุกวันสะบาโต”+
22 แล้วพวกอัครสาวกและผู้ดูแลพร้อมกับทุกคนในประชาคมก็ตัดสินใจว่าจะส่งบางคนในพวกเขาไปเมืองอันทิโอกพร้อมกับเปาโลและบาร์นาบัส คนที่ถูกเลือกคือยูดาสที่มีอีกชื่อหนึ่งว่าบาร์ซับบาสกับสิลาส+ สองคนนี้เป็นคนที่นำหน้าในพวกพี่น้อง
23 พวกอัครสาวกและผู้ดูแลจึงเขียนจดหมายฝากไปกับพวกเขา จดหมายนั้นมีข้อความว่า
“จากอัครสาวกและผู้ดูแลซึ่งเป็นพี่น้องของพวกคุณ
ถึงพี่น้องต่างชาติในเมืองอันทิโอก+ ในแคว้นซีเรีย และในแคว้นซิลีเซีย สวัสดีพี่น้องทุกคน
24 พวกเราได้ยินว่ามีบางคนจากที่นี่ไปหาพวกคุณ พวกเขาพูดบางอย่างที่ทำให้พวกคุณไม่สบายใจ+ และพยายามจะทำลายความเชื่อพวกคุณ แต่ที่จริงเราไม่ได้ส่งพวกเขาไป
25 พวกเราจึงมีความเห็นเป็นเอกฉันท์ที่จะเลือกบางคนให้ไปหาพวกคุณพร้อมกับพี่น้องที่ทุกคนรัก คือบาร์นาบัสกับเปาโล
26 ซึ่งยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อชื่อของพระเยซูคริสต์ผู้เป็นนายของเรา+
27 พวกเราจึงส่งยูดาสกับสิลาสไปด้วย เพื่อพวกเขาจะยืนยันเรื่องในจดหมายฉบับนี้กับพวกคุณด้วยปากของพวกเขาเอง+
28 พลังบริสุทธิ์+และพวกเราเห็นตรงกันว่าจะไม่เพิ่มภาระให้กับพวกคุณนอกจากสิ่งจำเป็นต่อไปนี้ คือ
29 ให้งดเว้นจากของที่เซ่นไหว้รูปเคารพ+ จากเลือด+ จากสัตว์ที่ถูกรัดคอตาย*+ และจากการผิดศีลธรรมทางเพศ*+ ถ้าพวกคุณหลีกเลี่ยงสิ่งเหล่านี้ พวกคุณจะมีความสุขความเจริญ ด้วยความปรารถนาดี”*
30 สี่คนนั้นก็เดินทางไปเมืองอันทิโอก พวกเขาเรียกพี่น้องมาประชุมกันแล้วเอาจดหมายให้
31 เมื่อพี่น้องอ่านจดหมายแล้วก็มีกำลังใจและดีใจมาก
32 ยูดาสกับสิลาสซึ่งเป็นผู้พยากรณ์ด้วย ก็บรรยายให้พี่น้องฟังหลายเรื่อง ช่วยให้พี่น้องได้กำลังใจและมีความเชื่อเข้มแข็งขึ้น+
33 เมื่ออยู่ที่นั่นช่วงหนึ่งแล้ว ก็ถึงเวลาที่ยูดาสกับสิลาสจะกลับไปหาพี่น้องที่ส่งพวกเขามา พวกพี่น้องที่เมืองอันทิโอกก็อวยพรให้ทั้งสองคนเดินทางกลับอย่างปลอดภัย
34 *——
35 ส่วนเปาโลกับบาร์นาบัสยังสอนที่เมืองอันทิโอกต่อ และประกาศข่าวดีเกี่ยวกับคำสอนของพระยะโฮวา*ด้วยกันกับคนอื่นอีกหลายคนที่นั่น
36 หลังจากนั้นระยะหนึ่ง เปาโลพูดกับบาร์นาบัสว่า “ไปกันเถอะ ไปเยี่ยมพี่น้องในทุกเมืองที่พวกเราเคยประกาศคำสอนของพระยะโฮวา*ไว้ ไปดูสิว่าพวกเขาเป็นยังไงกันบ้าง”+
37 บาร์นาบัสตั้งใจจะพายอห์นซึ่งมีอีกชื่อหนึ่งว่ามาระโก+ไปด้วย
38 แต่เปาโลไม่อยากพาไป เพราะมาระโกเคยทิ้งเปาโลกับบาร์นาบัสที่แคว้นปัมฟีเลีย+
39 เปาโลกับบาร์นาบัสทะเลาะกันจนต้องแยกกันไปคนละทาง บาร์นาบัส+พามาระโกลงเรือไปเกาะไซปรัส
40 ส่วนเปาโลเลือกสิลาสให้ไปด้วยกัน เมื่อพวกพี่น้องอธิษฐานฝากพระยะโฮวา*ให้ช่วยดูแลเปาโลแล้ว เปาโลก็ออกเดินทาง+
41 เขาไปทั่วแคว้นซีเรียกับแคว้นซิลีเซีย และช่วยประชาคมต่าง ๆ ให้เข้มแข็งขึ้น
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “พวกผู้ชายสูงอายุ”
^ หรือ “โต้เถียงกันมาก”
^ การออกเสียงชื่อซีโมน (เปโตร) อีกแบบหนึ่ง
^ หรือ “เพิง” “บ้าน”
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ หรือ “ผมขอตัดสินว่า”
^ หรือ “ถูกฆ่าโดยไม่เอาเลือดออก”
^ คำภาษากรีกคือ พอร์เนีย ดูส่วนอธิบายศัพท์
^ หรือ “ถูกฆ่าโดยไม่เอาเลือดออก”
^ หรือ “ขอให้มีสุขภาพดี”
^ คำภาษากรีกคือ พอร์เนีย ดูส่วนอธิบายศัพท์
^ ดูภาคผนวก ก3
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
