กิจการของอัครสาวก 25:1-27

  • เฟสทัส​พิจารณา​คดี​ของ​เปาโล (1-12)

    • “ผม​ขอร้อง​เรียน​ต่อ​ซีซาร์” (11)

  • เฟสทัส​ปรึกษา​กับ​กษัตริย์​อากริปปา (13-22)

  • เปาโล​มา​อยู่​ต่อ​หน้า​อากริปปา (23-27)

25  เมื่อ​เฟสทัส+รับ​หน้า​ที่​ปกครอง​แคว้น​นี้​ได้ 3 วัน​แล้ว ก็​เดิน​ทาง​จาก​เมือง​ซีซารียา​ไป​ที่​กรุง​เยรูซาเล็ม 2  พวก​ปุโรหิต​ใหญ่​กับ​ชาว​ยิว​คน​สำคัญ​ก็​มา​ฟ้อง​เขา​เรื่อง​เปาโล+ พวก​เขา​อ้อน​วอน​เฟสทัส 3  ขอ​ให้​ส่ง​ตัว​เปาโล​มา​ที่​กรุง​เยรูซาเล็ม พวก​เขา​วาง​แผน​ว่า​จะ​ดัก​ฆ่า​เปาโล​ระหว่าง​ทาง+ 4  แต่​เฟสทัส​บอก​ว่า​จะ​คุม​ตัว​เปาโล​ไว้​ใน​เมือง​ซีซารียา​ต่อ​ไป และ​บอก​ว่า​อีก​ไม่​กี่​วัน​ตัว​เขา​เอง​ก็​จะ​เดิน​ทาง​กลับ​ไป​ที่​นั่น 5  เฟสทัส​พูด​ว่า “ถ้า​เขา​ทำ​อะไร​ผิด​จริง ก็​ให้​คน​ที่​มี​อำนาจ​ใน​พวก​คุณ​ไป​กับ​ผม​และ​ไป​ฟ้อง​เขา​ที่​นั่น”+ 6  เมื่อ​เฟสทัส​อยู่​ที่​กรุง​เยรูซาเล็ม​ประมาณ 8 ถึง 10 วัน​แล้ว​ก็​กลับ​ไป​ที่​เมือง​ซีซารียา วัน​รุ่ง​ขึ้น​เขา​ก็​นั่ง​บัลลังก์​พิพากษา​แล้ว​สั่ง​ให้​พา​ตัว​เปาโล​เข้า​มา 7  พอ​เปาโล​เข้า​มา พวก​ยิว​ที่​เดิน​ทาง​มา​จาก​กรุง​เยรูซาเล็ม​ก็​ยืน​ล้อม​เปาโล​ไว้ แล้ว​กล่าวหา​เขา​ว่า​ทำ​ผิด​ร้ายแรง​หลาย​อย่าง​ทั้ง ๆ ที่​ไม่​มี​หลักฐาน​พิสูจน์+ 8  เปาโล​ก็​พูด​แก้​คดี​ว่า “ผม​ไม่​ได้​ทำ​ผิด​กฎหมาย​ของ​พวก​ยิว และ​ไม่​ได้​ทำ​อะไร​ที่​ลบหลู่​วิหาร​หรือ​ทำ​ผิด​ต่อ​ซีซาร์”+ 9  เฟสทัส​อยาก​เอา​ใจ​ชาว​ยิว+จึง​ถาม​เปาโล​ว่า “คุณ​อยาก​ไป​ที่​กรุง​เยรูซาเล็ม​และ​ให้​ผม​ตัดสิน​เรื่อง​นี้​ที่​นั่น​ไหม?” 10  เปาโล​ตอบ​ว่า “ผม​ก็​ยืน​อยู่​ต่อ​หน้า​บัลลังก์​พิพากษา​ของ​ซีซาร์​อยู่​แล้ว​นี่​ครับ ผม​ก็​ควร​จะ​ถูก​ตัดสิน​ที่​นี่​ไม่​ใช่​หรือ ที่​จริง ท่าน​ก็​รู้​ดี​ว่า​ผม​ไม่​ได้​ทำ​อะไร​ผิด​ต่อ​พวก​ยิว 11  ถ้า​ผม​ทำ​ผิด​จริง​และ​ทำ​สิ่ง​ที่​สม​ควร​ตาย+ ผม​ก็​พร้อม​จะ​รับ​โทษ​นั้น แต่​ถ้า​เรื่อง​ที่​พวก​เขา​กล่าวหา​ผม​นั้น​ไม่​จริง ก็​ไม่​มี​ใคร​มี​สิทธิ์​ส่ง​ผม​ไป​เพื่อ​จะ​เอา​ใจ​พวก​เขา ผม​ขอร้อง​เรียน​ต่อ​ซีซาร์”+ 12  หลัง​จาก​เฟสทัส​คุย​กับ​คณะ​ที่​ปรึกษา​แล้ว​จึง​ตอบ​ว่า “ใน​เมื่อ​คุณ​ร้อง​เรียน​ต่อ​ซีซาร์ คุณ​ก็​ต้อง​ไป​หา​ซีซาร์” 13  หลาย​วัน​ผ่าน​ไป กษัตริย์​อากริปปา​กับ​เบอร์นิส​ได้​มา​เยี่ยม​แสดง​ความ​ยินดี​กับ​เฟสทัส​ที่​เมือง​ซีซารียา 14  ทั้ง​สอง​คน​อยู่​ที่​นั่น​หลาย​วัน เฟสทัส​จึง​เล่า​เรื่อง​เปาโล​ให้​กษัตริย์​ฟัง​ว่า “มี​ผู้​ชาย​คน​หนึ่ง​ถูก​ขัง​ไว้​ตั้ง​แต่​สมัย​ของ​เฟลิกส์ 15  และ​ตอน​ที่​ผม​อยู่​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม พวก​ปุโรหิต​ใหญ่​กับ​พวก​ผู้​นำ​ชาว​ยิว​ก็​มา​ฟ้อง​ขอ​ให้​ตัดสิน​ลง​โทษ​เขา+ 16  แต่​ผม​บอก​พวก​เขา​ว่า ตาม​วิธี​การ​ของ​ชาวโรมัน จะ​ไม่​มี​การ​ส่ง​ตัว​จำเลย​ให้​โจทก์ จน​กว่า​ทั้ง​สอง​ฝ่าย​จะ​มา​พร้อม​หน้า​กัน​และ​ให้​จำเลย​มี​โอกาส​แก้​ข้อ​กล่าวหา​ก่อน+ 17  เมื่อ​พวก​เขา​มา​ที่​นี่​กัน​แล้ว ผม​จึง​นั่ง​บัลลังก์​พิพากษา​ทันที​ใน​วัน​รุ่ง​ขึ้น​และ​สั่ง​ให้​เอา​ตัว​คน​นั้น​เข้า​มา 18  เมื่อ​พวก​โจทก์​ยืน​ขึ้น​กล่าวหา​เขา ก็​ไม่​เห็น​ว่า​ข้อ​กล่าวหา​ของ​พวก​เขา​จะ​เป็น​เรื่อง​อะไร​ที่​ชั่ว​ช้า​อย่าง​ที่​ผม​คิด+ 19  พวก​เขา​แค่​ขัด​แย้ง​กับ​คน​นั้น​เกี่ยว​กับ​เรื่อง​ศาสนา*+ และ​เกี่ยว​กับ​คน​ชื่อ​เยซู​ที่​ตาย​ไป​แล้ว​แต่​เปาโล​ยืน​ยัน​ว่า​มี​ชีวิต​อยู่+ 20  ผม​ไม่​รู้​ว่า​จะ​จัด​การ​ยัง​ไง​กับ​ข้อ​ขัด​แย้ง​ของ​พวก​เขา ผม​เลย​ถาม​เปาโล​ว่า​เขา​อยาก​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม​และ​ให้​ผม​ตัดสิน​เรื่อง​นี้​ที่​นั่น​ไหม+ 21  แต่​เมื่อ​เปาโล​ขอ​อยู่​ใน​คุก​ต่อ​ไป​เพื่อ​รอ​ให้​องค์​จักรพรรดิ​ตัดสิน+ ผม​จึง​สั่ง​ให้​คุม​ตัว​เขา​ไว้​จน​กว่า​จะ​ส่ง​เขา​ไป​ให้​ซีซาร์” 22  อากริปปา​พูด​กับ​เฟสทัส​ว่า “ผม​อยาก​จะ​ฟัง​คน​นั้น​พูด​ด้วย”+ เฟสทัส​บอก​ว่า “งั้น​พรุ่ง​นี้​คุณ​จะ​ได้​ฟัง​เขา” 23  วัน​ต่อ​มา อากริปปา​กับ​เบอร์นิส​เดิน​ทาง​มา​อย่าง​ยิ่ง​ใหญ่​อลังการ​และ​เข้า​ไป​ใน​ห้อง​โถง​พร้อม​กับ​พวก​นาย​ทหาร​ชั้น​ผู้​ใหญ่​และ​บุคคล​สำคัญ ๆ ใน​เมือง​นั้น แล้ว​เฟสทัส​ก็​สั่ง​ให้​เอา​ตัว​เปาโล​เข้า​มา 24  เฟสทัส​พูด​ว่า “กษัตริย์​อากริปปา​และ​พวก​คุณ​ทุก​คน​ที่​อยู่​ที่​นี่ ผู้​ชาย​คน​นี้​คือ​คน​ที่​ประชาชน​ชาว​ยิว​ทั้ง​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม​และ​ที่​นี่​พา​กัน​ฟ้องร้อง​ต่อ​ผม และ​ตะโกน​ว่า​เขา​สม​ควร​ตาย+ 25  แต่​ผม​รู้​ว่า​เขา​ไม่​ได้​ทำ​อะไร​ที่​สม​ควร​ตาย+ เมื่อ​เขา​ร้อง​เรียน​ต่อ​องค์​จักรพรรดิ ผม​เลย​ตัดสิน​ใจ​ว่า​จะ​ส่ง​เขา​ไป 26  แต่​ผม​ไม่​รู้​จะ​เขียน​บอก​จักรพรรดิ*เรื่อง​เขา​ว่า​ยัง​ไง​ดี ผม​เลย​เอา​ตัว​เขา​มา​อยู่​ต่อ​หน้า​พวก​คุณ โดย​เฉพาะ​อย่าง​ยิ่ง​ต่อ​หน้า​กษัตริย์​อากริปปา ผม​หวัง​ว่า​หลัง​จาก​ได้​ซัก​ถาม​เขา​แล้ว ผม​จะ​มี​อะไร​ที่​จะ​เขียน​ได้​บ้าง 27  เพราะ​ผม​เห็น​ว่า​เป็น​เรื่อง​ไม่​สม​เหตุ​ผล​ถ้า​จะ​ส่ง​นัก​โทษ​ไป​โดย​ไม่​แจ้ง​ข้อ​กล่าวหา​ไป​ด้วย”

เชิงอรรถ

หรือ “การ​นมัสการ​พระเจ้า​ของ​พวก​เขา”
แปล​ตรง​ตัว​ว่า “นาย​ของ​ผม”