ปฐมกาล 15:1-21

  • สัญญา​ที่​พระเจ้า​ทำ​กับ​อับราม (1-21)

    • การ​บอก​ล่วง​หน้า​ว่า​จะ​ถูก​กดขี่ 400 ปี (13)

    • พระเจ้า​ยืน​ยัน​คำ​สัญญา​อีก​ครั้ง​กับ​อับราม (18-21)

15  ต่อ​มา พระ​ยะโฮวา​พูด​กับ​อับราม​ใน​นิมิต​ว่า “อย่า​กลัว​เลย+อับราม เรา​เป็น​ผู้​คุ้มครอง​เจ้า*+ เจ้า​จะ​ได้​รับ​รางวัล​มาก​มาย”+ 2  อับราม​พูด​ว่า “พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​สูง​สุด​ของ​ผม รางวัล​ที่​พระองค์​ให้​ผม​จะ​มี​ประโยชน์​อะไร? เพราะ​ผม​ยัง​ไม่​มี​ลูก​สัก​คน และ​คน​ที่​จะ​ได้รับ​มรดก​ของ​ผม​ก็​คือ​เอลีเอเซอร์​ชาว​ดามัสกัส”+ 3  อับราม​พูด​ต่อ​อีก​ว่า “พระองค์​ยัง​ไม่​ได้​ให้​ผม​มี​ลูก​สัก​คน+ คน​ที่​จะ​มา​รับ​มรดก​ของ​ผม​ก็​เลย​เป็น​คน​รับใช้​คน​หนึ่ง​ใน​บ้าน” 4  พระ​ยะโฮวา​ตอบ​เขา​ว่า “คน​นั้น​จะ​ไม่​ได้​รับ​มรดก​ของ​เจ้า แต่​ลูก​ชาย​ของ​เจ้า​เอง*ที่​จะ​เป็น​คน​รับ​มรดก”+ 5  พระองค์​พา​เขา​ออก​มา​ข้าง​นอก​และ​พูด​ว่า “ขอ​ให้​เงย​หน้า​มอง​ดู​ท้องฟ้า​และ​นับ​ดาว​สิ ถ้า​เจ้า​นับ​ได้” แล้ว​พระองค์​พูด​กับ​เขา​อีก​ว่า “ลูก​หลาน​ของ​เจ้า​ก็​จะ​มี​มาก​เหมือน​ดวง​ดาว​บน​ท้องฟ้า”+ 6  อับราม​เชื่อ​ใน​พระ​ยะโฮวา+ พระองค์​จึง​นับ​ว่า​เขา​เป็น​คน​ที่​พระองค์​ยอม​รับ*+ 7  พระองค์​พูด​กับ​เขา​อีก​ว่า “เรา​คือ​ยะโฮวา ผู้​ที่​นำ​เจ้า​ออก​มา​จาก​เมือง​เออร์​ของ​ชาว​เคลเดีย​เพื่อ​จะ​ยก​แผ่นดิน​นี้​ให้​เป็น​ของ​เจ้า”+ 8  เขา​พูด​ว่า “พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​สูง​สุด​ของ​ผม ผม​จะ​รู้​ได้​ยัง​ไง​ว่า​ผม​จะ​ได้​เป็น​เจ้าของ​แผ่นดิน​นี้?” 9  พระองค์​พูด​กับ​เขา​ว่า “ให้​เอา​วัว​สาว​อายุ 3 ปี แพะ​ตัว​เมีย​อายุ 3 ปี แกะ​ตัว​ผู้​อายุ 3 ปี นก​เขา และ​ลูก​นก​พิราบ​ทั้ง​หมด​อย่าง​ละ​ตัว​มา​ให้​เรา” 10  เขา​นำ​สัตว์​พวก​นี้​มา​ผ่า​เป็น​สอง​ซีก​ยก​เว้น​นก แล้ว​วาง​แต่​ละ​ซีก​ไว้​ตรง​ข้าม​กัน 11  พวก​นก​ล่า​เหยื่อ​ก็​บิน​ลง​มา​จะ​จิก​กิน​เนื้อ​สัตว์ แต่​อับราม​คอย​ไล่​พวก​มัน​ไป 12  เมื่อ​ดวง​อาทิตย์​ใกล้​จะ​ตก อับราม​ก็​หลับ​สนิท เขา​ฝัน​เห็น​ความ​มืด​ทึบ​ที่​น่า​กลัว​แผ่​คลุม​ลง​มา 13  แล้ว​พระเจ้า​พูด​กับ​อับราม​ว่า “รู้​ไว้​เถอะ​ว่า​ลูก​หลาน​ของ​เจ้า​จะ​ต้อง​ไป​เป็น​คน​ต่าง​ชาติ และ​อาศัย​อยู่​ใน​แผ่นดิน​ของ​คน​อื่น พวก​เขา​จะ​ต้อง​เป็น​ทาส​ของ​คน​ที่​อยู่​ใน​แผ่นดิน​นั้น และ​ถูก​กดขี่​เป็น​เวลา 400 ปี+ 14  แต่​เรา​จะ​ลง​โทษ​ชาติ​ที่​พวก​เขา​ต้อง​ไป​เป็น​ทาส​รับใช้​นั้น+ แล้ว​พวก​เขา​จะ​ได้​ออก​มา​จาก​แผ่นดิน​นั้น​พร้อม​กับ​ทรัพย์​สมบัติ​มาก​มาย+ 15  ส่วน​เจ้า​จะ​ตาม​ปู่​ย่า​ตา​ยาย​ของ​เจ้า​ไป​อย่าง​สงบ​เมื่อ​แก่​มาก​แล้ว และ​เขา​จะ​ฝัง​ศพ​เจ้า​ไว้+ 16  แต่​ใน​รุ่น​ที่​สี่ ลูก​หลาน​ของ​เจ้า​จะ​กลับ​มา​ที่​นี่+ เพราะ​ความ​ผิด​ของ​ชาว​อาโมไรต์​ยัง​ไม่​ถึง​ขั้น​ที่​จะ​ต้อง​ถูก​ลง​โทษ”+ 17  เมื่อ​ดวง​อาทิตย์​ตก​และ​มี​แต่​ความ​มืด เขา​เห็น​เตา​ไฟ​ที่​มี​ควัน แล้ว​ก็​เห็น​คบไฟ​เคลื่อน​ผ่าน​ระหว่าง​เนื้อ​สัตว์​นั้น 18  ใน​วัน​นั้น พระ​ยะโฮวา​ทำ​สัญญา​กับ​อับราม+โดย​พูด​ว่า “เรา​จะ​ยก​แผ่นดิน​นี้+ตั้ง​แต่​แม่น้ำ​อียิปต์​ไป​จน​ถึง​แม่น้ำ​ยูเฟรติส+ซึ่ง​เป็น​แม่น้ำ​ใหญ่​ให้​ลูก​หลาน​ของ​เจ้า 19  คือ​แผ่นดิน​ของ​ชาว​เคไนต์+ ชาว​เคนัส ชาว​คัดโมไนต์ 20  ชาว​ฮิตไทต์+ ชาว​เปริสซี+ ชาว​เรฟาอิม+ 21  ชาว​อาโมไรต์ ชาว​คานาอัน ชาว​เกอร์กาชี และ​ชาว​เยบุส”+

เชิงอรรถ

แปล​ตรง​ตัว​ว่า “เรา​เป็น​โล่​สำหรับ​เจ้า”
แปล​ตรง​ตัว​ว่า “ลูก​ใน​ไส้​ของ​เจ้า​เอง”
หรือ “มี​ความ​ถูก​ต้อง​ชอบธรรม”