ปฐมกาล 32:1-32

  • ทูตสวรรค์​มา​พบ​ยาโคบ (1, 2)

  • ยาโคบ​เตรียม​ตัว​ไป​พบ​เอซาว (3-23)

  • ยาโคบ​ปล้ำ​สู้​กับ​ทูตสวรรค์ (24-32)

    • ยาโคบ​มี​ชื่อ​ใหม่​ว่า​อิสราเอล (28)

32  ส่วน​ยาโคบ​ก็​ออก​เดิน​ทาง แล้ว​พวก​ทูตสวรรค์​ของ​พระเจ้า​ก็​มา​พบ​เขา 2  พอ​ยาโคบ​เห็น​พวก​ทูตสวรรค์​ก็​พูด​ว่า “ที่​นี่​เป็น​ที่​ตั้ง​กองทัพ​ของ​พระเจ้า” เขา​จึง​ตั้ง​ชื่อ​ที่​นั่น​ว่า​มาหะนาอิม* 3  ยาโคบ​ใช้​คน​ไป​ส่ง​ข่าว​ให้​เอซาว​พี่​ชาย​ของ​เขา​ที่​ดินแดน​ชาว​เอโดม+ใน​แผ่นดิน​เสอีร์+ก่อน 4  เขา​สั่ง​คน​พวก​นั้น​ว่า “พวก​คุณ​ต้อง​ไป​พูด​กับ​เอซาว​พี่​ชาย​ของ​ผม​ว่า ‘ยาโคบ​ผู้​รับใช้​ของ​คุณ​บอก​ว่า “นาน​แล้ว​ที่​ผม​ไป​อยู่*กับ​ลาบัน+ 5  ตอน​นี้ ผม​มี​ทั้ง​วัว ลา แกะ และ​คน​รับใช้​ชาย​หญิง+ ผม​ส่ง​คน​มา​แจ้ง​พี่​ว่า​ผม​กำลัง​จะ​กลับ​มา​แล้ว เผื่อ​พี่​จะ​ได้​เมตตา​ผม​บ้าง”’” 6  คน​ส่ง​ข่าว​กลับ​มา​บอก​ยาโคบ​ว่า “พวก​เรา​ไป​พบ​เอซาว​พี่​ชาย​ของ​คุณ​แล้ว เขา​กำลัง​เดิน​ทาง​มา​หา​คุณ​และ​พา​คน​ของ​เขา​มา​ด้วย 400 คน”+ 7  ยาโคบ​ก็​กลัว​และ​กังวล​มาก+ เขา​จึง​แบ่ง​คน​ของ​เขา​กับ​ฝูง​แพะ แกะ วัว และ​อูฐ​ออก​เป็น 2 กลุ่ม 8  ยาโคบ​พูด​ว่า “ถ้า​เอซาว​มา​โจมตี​กลุ่ม​หนึ่ง อีก​กลุ่ม​หนึ่ง​จะ​ได้​หนี​ไป” 9  แล้ว​ยาโคบ​ก็​อธิษฐาน​ว่า “พระ​ยะโฮวา​ครับ พระองค์​เป็น​พระเจ้า​ของ​อับราฮัม​ปู่​ของ​ผม​และ​เป็น​พระเจ้า​ของ​อิสอัค​พ่อ​ของ​ผม พระองค์​เป็น​ผู้​บอก​ผม​ว่า ‘กลับ​ไป​หา​ญาติ​พี่​น้อง​ของ​เจ้า​ที่​แผ่นดิน​ของ​เจ้า​เถอะ แล้ว​เรา​จะ​ให้​เจ้า​ได้​รับ​สิ่ง​ดี ๆ’+ 10  ที่​จริง ผม​เอง​ไม่​คู่​ควร​เลย​ที่​พระองค์​จะ​มา​แสดง​ความ​รัก​ที่​มั่นคง​และ​กรุณา​ต่อ​ผม​อย่าง​นี้+ ตอน​ที่​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​มา​นั้น​ผม​มี​แค่​ไม้เท้า แต่​ตอน​นี้ ผม​มี​คน​และ​สัตว์​มาก​มาย​จน​แบ่ง​เป็น 2 กลุ่ม​ได้+ 11  ขอ​พระองค์​ช่วย​ผม+ให้​พ้น​จาก​เงื้อม​มือ​เอซาว​พี่​ชาย​ด้วย ผม​กลัว​ว่า​เขา​จะ​มา​โจมตี​ผม+กับ​ภรรยา​และ​ลูก ๆ 12  เพราะ​พระองค์​บอก​ไว้​ว่า ‘เรา​จะ​ให้​เจ้า​ได้​รับ​สิ่ง​ดี ๆ และ​เรา​จะ​ให้​เจ้า​มี​ลูก​หลาน​มาก​มาย​จน​นับ​ไม่​ถ้วน​เหมือน​เม็ด​ทราย​ที่​ชาย​ทะเล’”+ 13  คืน​นั้น​ยาโคบ​จึง​อยู่​ที่​นั่น และ​เตรียม​สัตว์​บาง​ส่วน​ของ​เขา​เป็น​ของ​ขวัญ​ให้​เอซาว+ 14  คือ​แพะ​ตัว​เมีย 200 ตัว แพะ​ตัว​ผู้ 20 ตัว แกะ​ตัว​เมีย 200 ตัว แกะ​ตัว​ผู้ 20 ตัว 15  อูฐ​แม่​ลูก​อ่อน 30 ตัว วัว​ตัว​เมีย 40 ตัว วัว​ตัว​ผู้ 10 ตัว ลา​ตัว​เมีย 20 ตัว และ​ลา​ตัว​ผู้ 10 ตัว+ 16  ยาโคบ​แยก​สัตว์​เป็น​ฝูง ๆ ให้​คน​รับใช้​ดู​แล​และ​บอก​พวก​เขา​ว่า “พวก​คุณ​ข้าม​ลำธาร​กัน​ไป​ก่อน และ​ให้​สัตว์​แต่​ละ​ฝูง​ทิ้ง​ระยะ​ห่าง​กัน​หน่อย” 17  เขา​สั่ง​คน​ที่​ดู​แล​สัตว์​ฝูง​แรก​ว่า “ถ้า​เอซาว​พี่​ชาย​ของ​ผม​พบ​คุณ​และ​ถาม​ว่า ‘คุณ​เป็น​คน​ของ​ใคร? แล้ว​นี่​จะ​ไป​ไหน? และ​สัตว์​ที่​ต้อน​มา​นี้​ล่ะ​เป็น​ของ​ใคร?’ 18  ให้​ตอบ​เขา​ไป​ว่า ‘เป็น​ของ​ยาโคบ​ผู้​รับใช้​ของ​คุณ ยาโคบ​ส่ง​มา​เป็น​ของ​ขวัญ​ให้​คุณ​ครับ+ และ​เขา​ก็​กำลัง​ตาม​พวก​เรา​มา’” 19  ยาโคบ​สั่ง​คน​ที่​ดู​แล​สัตว์​ฝูง​ที่ 2 ฝูง​ที่ 3 และ​ทุก​คน​ที่​ไป​กับ​ฝูง​สัตว์​ด้วย​ว่า “เมื่อ​พบ​เอซาว ให้​พูด​กับ​เขา​อย่าง​นั้น​เหมือน​กัน 20  และ​ให้​บอก​เขา​ด้วย​ว่า ‘ยาโคบ​ผู้​รับใช้​ของ​คุณ​กำลัง​ตาม​มา’” เพราะ​ยาโคบ​คิด​ว่า “ฉัน​จะ​ส่ง​ของ​กำนัล​ไป​ให้​เขา​ก่อน เผื่อ​เขา​จะ​หาย​โกรธ+ แล้ว​เมื่อ​พบ​หน้า​กัน เขา​คง​จะ​ยินดี​ต้อนรับ​ฉัน” 21  พวก​คน​รับใช้​จึง​นำ​ของ​ขวัญ​ข้าม​ลำธาร​ไป​ก่อน แต่​คืน​นั้น​ยาโคบ​ยัง​อยู่​ที่​ค่าย​พัก 22  ใน​ตอน​ดึก​คืน​นั้น ยาโคบ​ลุก​ขึ้น​พา​ภรรยา​ทั้ง​สอง+กับ​สาว​ใช้​ทั้ง​สอง+และ​ลูก​ชาย 11 คน​ไป เพื่อ​ให้​พวก​เขา​ข้าม​ลำธาร​ยับบอก ตรง​บริเวณ​น้ำ​ตื้น+ 23  ยาโคบ​ส่ง​พวก​เขา​ข้าม​ลำธาร​ไป และ​ให้​นำ​ทรัพย์​สมบัติ​ทุก​อย่าง​ของ​เขา​ข้าม​ไป​ด้วย 24  ยาโคบ​จึง​อยู่​ที่​นั่น​คน​เดียว แล้ว​ก็​มี​ผู้​ชาย​คน​หนึ่ง​มา​หา​เขา​และ​ปล้ำ​สู้​กับ​เขา​จน​ถึง​รุ่ง​เช้า+ 25  ตอน​ที่​ปล้ำ​สู้​กัน ผู้​ชาย​คน​นั้น​เห็น​ว่า​เอา​ชนะ​ยาโคบ​ไม่​ได้​จึง​แตะ​ที่​ข้อ​สะโพก​ของ​ยาโคบ ทำ​ให้​ข้อ​สะโพก​ของ​เขา​เคลื่อน+ 26  แล้ว​ผู้​ชาย​คน​นั้น​ก็​พูด​ว่า “นี่​ก็​ใกล้​จะ​สว่าง​แล้ว ให้​ผม​ไป​เถอะ” ยาโคบ​บอก​ว่า “ไม่​ได้ ผม​ไม่​ให้​ไป ท่าน​ต้อง​อวยพร​ผม​ก่อน”+ 27  คน​นั้น​ก็​ถาม​ว่า “คุณ​ชื่อ​อะไร?” ยาโคบ​ตอบ​ว่า “ชื่อ​ยาโคบ” 28  คน​นั้น​พูด​ว่า “คุณ​จะ​ไม่​ชื่อ​ว่า​ยาโคบ​อีก​ต่อ​ไป แต่​จะ​ชื่อ​ว่า​อิสราเอล*+ เพราะ​คุณ​ต่อ​สู้​กับ​พระเจ้า+และ​กับ​มนุษย์​จน​ชนะ” 29  ยาโคบ​ถาม​ว่า “บอก​ผม​ด้วย​ได้​ไหม​ว่า​ท่าน​ชื่อ​อะไร?” คน​นั้น​ตอบ​ว่า “ถาม​ชื่อ​ผม​ทำไม?”+ แล้ว​เขา​ก็​อวยพร​ยาโคบ​ที่​นั่น 30  ยาโคบ​จึง​เรียก​ที่​นั่น​ว่า​เปนีเอล*+ เขา​บอก​ว่า “เพราะ​ผม​ได้​เห็น​พระเจ้า​อยู่​ตรง​หน้า แต่​พระองค์​ไว้​ชีวิต​ผม”+ 31  เมื่อ​ยาโคบ​ออก​จาก​เปนีเอล* ดวง​อาทิตย์​ก็​ขึ้น เขา​เดิน​กะเผลก​เพราะ​เจ็บ​สะโพก+ 32  เพราะ​อย่าง​นั้น ชาว​อิสราเอล​จึง​ไม่​กิน​เอ็น​ต้น​ขา​หรือ​เอ็น​ข้อ​สะโพก​สัตว์​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้ เพราะ​ผู้​ชาย​คน​นั้น​ได้​แตะ​เอ็น​ต้น​ขา​ตรง​ข้อ​สะโพก​ของ​ยาโคบ

เชิงอรรถ

แปล​ว่า “สอง​ค่าย”
หรือ “อยู่​อย่าง​คน​ต่าง​ชาติ”
แปล​ว่า “ผู้​ที่​ต่อ​สู้​กับ (ผู้​ที่​ไม่​ยอม​แพ้) พระเจ้า” หรือ “พระเจ้า​ต่อ​สู้”
แปล​ว่า “หน้า​ของ​พระเจ้า”
หรือ “เปนูเอล”