ปฐมกาล 44:1-34

  • ถ้วย​เงิน​ใน​กระสอบ​เบนยามิน (1-17)

  • ยูดาห์​ขอร้อง​เรื่อง​เบนยามิน (18-34)

44  โยเซฟ​สั่ง​พ่อ​บ้าน​ว่า “เอา​ข้าว​ใส่​กระสอบ​ของ​พวก​เขา​ให้​มาก​ที่​สุด​เท่า​ที่​พวก​เขา​จะ​ขน​ไป​ได้ และ​เอา​เงิน​ของ​แต่​ละ​คน​ใส่​ไว้​ที่​ปาก​กระสอบ​ของ​พวก​เขา+ 2  และ​เอา​ถ้วย​เงิน​ของ​ผม​กับ​เงิน​ค่า​ข้าวของ​น้อง​คน​สุด​ท้อง​ใส่​ไว้​ที่​ปาก​กระสอบ​ของ​เขา” พ่อ​บ้าน​ก็​ทำ​ตาม​ที่​โยเซฟ​สั่ง 3  พอ​รุ่ง​เช้า พวก​เขา​ก็​ออก​เดิน​ทาง​พร้อม​กับ​ลา​ของ​พวก​เขา 4  เมื่อ​พวก​เขา​ออก​จาก​เมือง​ไป​ได้​ไม่​ไกล โยเซฟ​ก็​สั่ง​พ่อ​บ้าน​ว่า “ตาม​พวก​เขา​ให้​ทัน​แล้ว​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า ‘ทำไม​พวก​คุณ​ทำ​ชั่ว​ตอบ​แทน​การ​ดี​อย่าง​นี้? 5  ทำไม​พวก​คุณ​ถึง​เอา​ถ้วย​ที่​นาย​ของ​ผม​ใช้​ดื่ม​และ​ใช้​ทำนาย​อนาคต​มา​ด้วย? พวก​คุณ​นี่​มัน​ชั่ว​จริง ๆ’” 6  พ่อ​บ้าน​ก็​ตาม​พวก​เขา​จน​ทัน และ​พูด​กับ​พวก​เขา​ตาม​นั้น 7  พวก​เขา​ตอบ​ว่า “ทำไม​ท่าน​ถึง​พูด​แบบ​นี้? ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ไม่​ทำ​อย่าง​นั้น​แน่ ๆ 8  ขนาด​เงิน​ที่​พบ​อยู่​ที่​ปาก​กระสอบ​คราว​ก่อน พวก​เรา​ยัง​อุตส่าห์​เดิน​ทาง​จาก​แผ่นดิน​คานาอัน​เพื่อ​เอา​มา​คืน​ท่าน+ แล้ว​พวก​เรา​จะ​ขโมย​เงิน​หรือ​ทอง​จาก​บ้าน​เจ้านาย​ของ​ท่าน​ไป​ทำไม? 9  ถ้า​ท่าน​พบ​ว่า​ถ้วย​นั้น​อยู่​กับ​ใคร ก็​ฆ่า​เขา​ได้​เลย และ​พวก​เรา​จะ​ยอม​เป็น​ทาส​นาย​ของ​ท่าน*ด้วย” 10  พ่อ​บ้าน​จึง​บอก​ว่า “มัน​ก็​ควร​จะ​เป็น​อย่าง​นั้น แต่​เอา​อย่าง​นี้​ก็​แล้ว​กัน ถ้า​พบ​ว่า​ถ้วยนั้น​อยู่​กับ​ใคร คน​นั้น​ต้อง​เป็น​ทาส​ของ​ผม ส่วน​คน​อื่น ๆ ก็​จะ​พ้น​ผิด​ไป” 11  พวก​เขา​จึง​รีบ​เอา​กระสอบ​วาง​ลง​บน​พื้น​และ​เปิด​กระสอบ​ของ​ตัว​เอง 12  พ่อ​บ้าน​ค่อย ๆ ค้น​ดู​ที​ละ​กระสอบ ตั้ง​แต่​กระสอบ​ของ​คน​โต​จน​ถึง​คน​สุด​ท้อง แล้ว​ก็​พบ​ถ้วย​นั้น​ใน​กระสอบ​ของ​เบนยามิน+ 13  พอ​เห็น​อย่าง​นี้ พวก​เขา​ก็​ฉีก​เสื้อ​ที่​ใส่​อยู่ แล้ว​ยก​กระสอบ​ของ​ตัว​เอง​ขึ้น​วาง​ไว้​บน​หลัง​ลา​อย่าง​เดิม​และ​กลับ​เข้า​เมือง 14  เมื่อ​ยูดาห์+กับ​พวก​พี่​น้อง​ไป​ถึง​บ้าน​โยเซฟ ก็​พบ​โยเซฟ​ที่​นั่น พวก​เขา​จึง​เข้า​ไป​หมอบ​ลง​กับ​พื้น​ต่อ​หน้า​โยเซฟ+ 15  โยเซฟ​จึง​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า “ทำไม​พวก​คุณ​ถึง​ทำ​แบบ​นี้? พวก​คุณ​ไม่​รู้​หรือ​ว่า​คน​อย่าง​ผม​ทาย​อะไร​ไว้​ก็​ถูก​หมด?”+ 16  ยูดาห์​ตอบ​ว่า “ท่าน​ครับ พวก​เรา​ไม่​มี​อะไร​จะ​พูด และ​ไม่​มี​อะไร​จะ​แก้​ตัว​อีก​แล้ว ตอน​นี้ พระเจ้า​เที่ยง​แท้​ลง​โทษ​ทาส​ของ​ท่าน​ที่​เคย​ทำ​ผิด​ไว้+ พวก​เรา​ทั้ง​หมด​เป็น​ทาส​ของ​ท่าน​แล้ว รวม​ทั้ง​คน​ที่​มี​ถ้วย​อยู่​ด้วย” 17  โยเซฟ​ตอบ​ว่า “ผม​ทำ​อย่าง​นั้น​ไม่​ได้​หรอก เฉพาะ​คน​ที่​มี​ถ้วย​เท่า​นั้น​จะ​ต้อง​อยู่​เป็น​ทาส​ของ​ผม+ ส่วน​คน​อื่น ๆ ให้​กลับ​ไป​หา​พ่อ​โดย​สวัสดิภาพ” 18  ยูดาห์​จึง​เข้า​ไป​ใกล้​โยเซฟ​แล้ว​พูด​ว่า “ท่าน​ครับ โปรด​ฟัง​ผม​พูด​ก่อน ขอ​ท่าน​อย่า​โกรธ​ทาส​ของ​ท่าน​เลย เพราะ​ท่าน​ก็​เป็น​เหมือน​ฟาโรห์+ 19  ท่าน​เคย​ถาม​ทาส​ของ​ท่าน​ว่า ‘พ่อ​ของ​พวก​คุณ​ยัง​อยู่​ไหม? พวก​คุณ​ยัง​มี​น้อง​ชาย​อีก​ไหม?’ 20  พวก​เรา​ตอบ​ท่าน​ไป​ว่า ‘พ่อ​พวก​เรา​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​และ​แก่​มาก​แล้ว พวก​เรา​มี​น้อง​ชาย​คน​สุด​ท้อง​ตอน​ที่​พ่อ​อายุ​มาก+ น้อง​ชาย​คน​นี้​มี​พี่​ชาย​แม่​เดียว​กัน​คน​หนึ่ง แต่​ว่า​ตาย​ไป​แล้ว+ ตอน​นี้​เหลือ​เขา​คน​เดียว+ และ​พ่อ​ก็​รัก​เขา​มาก’ 21  แล้ว​ท่าน​ก็​บอก​ทาส​ของ​ท่าน​ว่า ‘พา​เขา​มา​ให้​ผม​เห็น​หน้า​หน่อย’+ 22  แต่​พวก​เรา​บอก​ท่าน​ว่า ‘เด็ก​คน​นั้น​จาก​พ่อ​มา​ไม่​ได้ ถ้า​เอา​เขา​มา พ่อ​คง​ตรอม​ใจ​ตาย​แน่ ๆ’+ 23  แล้ว​ท่าน​ก็​บอก​ทาส​ของ​ท่าน​ว่า ‘ถ้า​พวก​คุณ​ไม่​พา​น้อง​คน​เล็ก​มา​ด้วย ก็​อย่า​กลับ​มา​ให้​ผม​เห็น​หน้า​อีก’+ 24  “เมื่อ​พวก​เรา​กลับ​ไป​หา​พ่อ​ซึ่ง​เป็น​ทาส​ของ​ท่าน พวก​เรา​ก็​เล่า​ให้​พ่อ​ฟัง​ว่า​ท่าน​พูด​อะไร​บ้าง 25  ต่อ​มา พ่อ​บอก​ว่า ‘กลับ​ไป​ซื้อ​ข้าว​มา​ให้​พวก​เรา​อีก​หน่อย​เถอะ’+ 26  พวก​เรา​บอก​พ่อ​ว่า ‘พวก​เรา​ไป​ไม่​ได้ ถ้า​น้อง​คน​เล็ก​ไป​ด้วย​พวก​เรา​ถึง​จะ​ไป เพราะ​ถ้า​น้อง​คน​เล็ก​ไม่​ไป​ด้วย พวก​เรา​จะ​ไป​พบ​เจ้านาย​คน​นั้น​ไม่​ได้’+ 27  พ่อ​ของ​พวก​เรา​ซึ่ง​เป็น​ทาส​ของ​ท่าน​บอก​ว่า ‘ลูก​รู้​อยู่​ว่า​ภรรยา​ของ​พ่อ​มี​ลูก​ชาย​ให้​พ่อ​สอง​คน​เท่า​นั้น+ 28  คน​หนึ่ง​จาก​พ่อ​ไป​แล้ว ตอน​นั้น​พ่อ​พูด​ว่า “เขา​คง​ถูก​กัด​ฉีก​เป็น​ชิ้น ๆ ไป​แล้ว​แน่​เลย!”+ และ​ตั้ง​แต่​นั้น​มา พ่อ​ก็​ไม่​ได้​เห็น​เขา​อีก​เลย 29  ถ้า​ลูก ๆ พา​เขา​ไป​จาก​พ่อ​อีก​คน​หนึ่ง แล้ว​เกิด​อุบัติเหตุ​ทำ​ให้​เขา​ตาย​ละ​ก็ ลูก ๆ จะ​ทำ​ให้​คน​หัว​หงอก​อย่าง​พ่อ​ลง​หลุม​ศพ*+ไป​ด้วย​ความ​โศก​เศร้า’+ 30  “ใน​เมื่อ​พ่อ​ของ​พวก​เรา​รัก​เขา​เท่า​ชีวิต และ​ถ้า​ตอน​นี้​ผม​กลับ​ไป​หา​พ่อ​ของ​ผม​ซึ่ง​เป็น​ทาส​ของ​ท่าน​โดย​ไม่​มี​เขา​ไป​ด้วย​ละ​ก็ 31  พ่อ​คง​ตรอม​ใจ​ตาย​แน่ ๆ แล้ว​พวก​เรา​ที่​เป็น​ทาส​ของ​ท่าน​ก็​จะ​ทำ​ให้​คน​ผม​หงอก​อย่าง​พ่อ​ลง​หลุม​ศพ*ไป​ด้วย​ความ​โศก​เศร้า 32  ทาส​ของ​ท่าน​ได้​รับรอง​ความ​ปลอด​ภัย​ของ​น้อง​คน​นี้​กับ​พ่อ​ว่า ‘ถ้า​ผม​พา​น้อง​กลับ​มา​หา​พ่อ​ไม่​ได้ ผม​จะ​ขอ​แบก​รับ​ความ​ผิด​นี้​ตลอด​ไป’+ 33  ถ้า​อย่าง​นั้น ให้​ผม​อยู่​เป็น​ทาส​ของ​ท่าน​แทน​น้อง​เถอะ​ครับ แล้ว​ให้​เขา​กลับ​ไป​กับ​พวก​พี่ ๆ 34  เพราะ​ถ้า​ไม่​มี​เขา​ไป​ด้วย ผม​จะ​กลับ​ไป​หา​พ่อ​ได้​ยัง​ไง? ผม​คงทน​เห็น​พ่อ​ตรอม​ใจ​ตาย​ไม่​ได้”

เชิงอรรถ

แปล​ตรง​ตัว​ว่า “เป็น​ทาส​นาย​ของ​ผม”