ปฐมกาล 48:1-22

  • ยาโคบ​อวยพร​ลูก​ชาย​ของ​โยเซฟ (1-12)

  • เอฟราอิม​ได้​รับ​พร​มาก​กว่า (13-22)

48  ต่อ​มา มี​คน​มา​บอก​โยเซฟ​ว่า “พ่อ​ของ​คุณ​อาการ​ไม่​ค่อย​ดี​แล้ว” โยเซฟ​จึง​พา​มนัสเสห์​กับ​เอฟราอิม​ลูก​ชาย​ทั้ง​สอง​ไป​หา​ยาโคบ+ 2  พอ​ยาโคบ​รู้​ว่า​โยเซฟ​ลูก​ชาย​มา​หา เขา*จึง​รวบ​รวม​กำลัง​แล้ว​ลุก​ขึ้น​นั่ง​บน​เตียง 3  ยาโคบ​พูด​กับ​โยเซฟ​ว่า “พระเจ้า​ผู้​มี​พลัง​อำนาจ​สูง​สุด​มา​หา​พ่อ​ที่​เมือง​ลูส​ใน​แผ่นดิน​คานาอัน และ​อวยพร​พ่อ+ 4  พระองค์​พูด​กับ​พ่อ​ว่า ‘เรา​จะ​ให้​เจ้า​มี​ลูก​หลาน​มาก​มาย​และ​เพิ่ม​จำนวน​ขึ้น เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​กลาย​เป็น​ชน​หลาย​ชาติ+ แล้ว​เรา​จะ​ยก​แผ่นดิน​นี้​ให้​เป็น​ของ​ลูก​หลาน​เจ้า​ตลอด​ไป’+ 5  เอฟราอิม​กับ​มนัสเสห์​ลูก​ชาย​สอง​คน​ของ​ลูก​ซึ่ง​เกิด​ใน​อียิปต์​ก่อน​ที่​พ่อ​จะ​มา​หา​ลูก จะ​เป็น​ลูก​ของ​พ่อ+เหมือน​รูเบน​กับ​สิเมโอน+ 6  ส่วน​ลูก​ของ​ลูก​ที่​เกิด​หลัง​จาก​นี้​ก็​จะ​เป็น​ของ​ลูก พวก​เขา​จะ​ได้​ส่วน​หนึ่ง​ของ​ที่​ดิน​ที่​พวก​พี่ ๆ ของ​เขา​ได้​รับ​เป็น​มรดก​ด้วย+ 7  ตอน​ที่​พ่อ​เดิน​ทาง​มา​จาก​ปัดดาน​นั้น ราเชล​แม่​ของ​ลูก​ซึ่ง​เดิน​ทาง​มา​กับ​พ่อ​ก็​ตาย+ใน​แผ่นดิน​คานาอัน ตอน​นั้น เรา​ยัง​อยู่​ห่าง​จาก​เอฟรัท+ พ่อ​เลย​ฝัง​แม่​ของ​ลูก​ไว้​ระหว่าง​ทาง​ไป​เอฟรัท​ซึ่ง​มี​อีก​ชื่อ​หนึ่ง​ว่า​เบธเลเฮม”+ 8  อิสราเอล​เห็น​ลูก​ชาย​ทั้ง​สอง​ของ​โยเซฟ​จึง​ถาม​ว่า “สอง​คน​นี้​เป็น​ใคร​กัน?” 9  โยเซฟ​ตอบ​พ่อ​ว่า “เป็น​ลูก​ชาย​ที่​พระเจ้า​ให้​ผม​ตอน​อยู่​ที่​นี่​ครับ”+ อิสราเอล​บอก​ว่า “พา​พวก​เขา​เข้า​มา​หา​พ่อ​หน่อย พ่อ​จะ​ได้​อวยพร​พวก​เขา”+ 10  ตอน​นั้น อิสราเอล​อายุ​มาก​แล้ว​เลย​มอง​อะไร​ไม่​ค่อย​เห็น โยเซฟ​จึง​พา​ลูก​ทั้ง​สอง​เข้า​ไป​ใกล้ ๆ พ่อ แล้ว​อิสราเอล​ก็​กอด​และ​จูบ​หลาน ๆ 11  อิสราเอล​บอก​โยเซฟ​อีก​ว่า “พ่อ​ไม่​เคย​คิด​ว่า​จะ​ได้​เห็น​หน้า​ลูก​อีก+ แต่​ตอน​นี้​พระเจ้า​ให้​พ่อ​ได้​เห็น​หลาน​ด้วย​ซ้ำ” 12  แล้ว​โยเซฟ​ก็​ให้​ลูก​ทั้ง​สอง​ที่​อยู่​ข้าง​เข่า​อิสราเอล​ถอย​ออก​มา แล้ว​โยเซฟ​ก็​ซบ​ลง​กับ​พื้น 13  โยเซฟ​จูง​ลูก​ชาย​ทั้ง​สอง​เข้า​ไป​ใกล้​อิสราเอล มือ​ขวา​เขา​จูง​เอฟราอิม+และ​มือ​ซ้าย​จูง​มนัสเสห์+ เพื่อ​ให้​เอฟราอิม​อยู่​ด้าน​ซ้าย​และ​ให้​มนัสเสห์​อยู่​ด้าน​ขวา​ของ​อิสราเอล 14  แต่​อิสราเอล​กลับ​เอา​มือ​ขวา​วาง​บน​หัว​ของ​เอฟราอิม​ทั้ง ๆ ที่​เขา​เป็น​น้อง และ​ก็​เอา​มือ​ซ้าย​วาง​บน​หัว​ของ​มนัสเสห์ อิสราเอล​ตั้งใจ​วาง​มือ​แบบ​นี้​ทั้ง ๆ ที่​รู้​ว่า​มนัสเสห์​เป็น​ลูก​คน​โต+ 15  เขา​อวยพร​โยเซฟ​ว่า+ “ขอ​พระเจ้า​เที่ยง​แท้ พระเจ้า​ซึ่ง​บรรพบุรุษ​ของ​พ่อ​คือ อับราฮัม​และ​อิสอัค+รับใช้พระเจ้า​เที่ยง​แท้​ที่​ดู​แล​พ่อ​มา​ตลอด​ชีวิต​จน​ถึง​วัน​นี้+ 16  พระเจ้า​ที่​ให้​ทูตสวรรค์​มา​ช่วย​พ่อ​ให้​พ้น​จาก​ภัย​พิบัติ​ทั้ง​หมด​นั้น+อวยพร​ลูก​สอง​คน​นี้+ ให้​พวก​เขา​สืบ​ตระกูล​ของ​พ่อ​และ​ของ​อับราฮัม​กับ​อิสอัค​บรรพบุรุษ​ของ​พ่อให้​พวก​เขา​มี​ลูก​หลาน​เพิ่ม​จำนวน​ขึ้น​มาก​มาย​บน​โลก”+ 17  เมื่อ​โยเซฟ​เห็น​พ่อ​วาง​มือ​ขวา​บน​หัว​ของ​เอฟราอิม​ก็​ไม่​พอ​ใจ จึง​จับ​มือ​พ่อ​เพื่อ​จะ​ยก​มา​วาง​บน​หัว​ของ​มนัสเสห์​แทน 18  โยเซฟ​พูด​กับ​พ่อ​ว่า “ไม่​ใช่​คน​นั้น​พ่อ คน​นี้​เป็น​คน​โต+ วาง​มือ​ขวา​บน​หัว​คน​นี้​เถอะ” 19  แต่​พ่อ​ไม่​ยอม​และ​บอก​ว่า “พ่อ​รู้ ลูก พ่อ​รู้ มนัสเสห์​จะ​เป็น​ชน​ชาติ​หนึ่ง​ด้วย​และ​เขา​ก็​จะ​ยิ่ง​ใหญ่​เหมือน​กัน แต่​น้อง​ของ​เขา​จะ​ยิ่ง​ใหญ่​กว่า+และ​จะ​มี​ลูก​หลาน​มาก​พอ ๆ กับ​หลาย​ชาติ​รวม​กัน”+ 20  วัน​นั้น อิสราเอล​จึง​อวยพร​ทั้ง​สอง​อีก+ว่า “ให้​ชาว​อิสราเอล​พูด​ถึง​ชื่อ​ของ​หลาน ๆ เมื่อ​พวก​เขา​อวยพร​กัน​ว่า‘ขอ​พระเจ้า​ให้​คุณ​เป็น​เหมือน​เอฟราอิม​และ​มนัสเสห์’” ดัง​นั้น อิสราเอล​ให้​ความ​สำคัญ​กับ​เอฟราอิม​มาก​กว่า​มนัสเสห์ 21  แล้ว​อิสราเอล​ก็​พูด​กับ​โยเซฟ​ว่า “พ่อ​กำลัง​จะ​ตาย+ แต่​พระเจ้า​จะ​อยู่​กับ​ลูก ๆ ต่อ ๆ ไป​และ​จะ​นำ​ลูก ๆ กลับ​ไป​ที่​แผ่นดิน​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​ลูก+ 22  พ่อ​จะ​ยก​แผ่นดิน​ที่​พ่อ​ชิง​มา​จาก​ชาว​อาโมไรต์​ด้วย​ดาบ​และ​ธนู​ให้​ลูก พ่อ​จะ​ให้​ลูก​มาก​กว่า​พี่​น้อง​ของ​ลูก​อีก​ส่วน​หนึ่ง”

เชิงอรรถ

แปล​ตรง​ตัว​ว่า “อิสราเอล”