ผู้วินิจฉัย 21:1-25
-
รักษาตระกูลเบนยามินให้อยู่ต่อไป (1-25)
21 ชาวอิสราเอลสาบานกันไว้ที่เมืองมิสปาห์+ว่า “พวกเราจะไม่ให้ลูกสาวของเราไปแต่งงานกับคนในตระกูลเบนยามินเด็ดขาด”+
2 ประชาชนพากันไปที่เมืองเบธเอล+และนั่งอยู่ที่นั่นต่อหน้าพระเจ้าเที่ยงแท้จนถึงตอนเย็น พวกเขาร้องไห้คร่ำครวญกันยกใหญ่
3 พวกเขาพูดว่า “พระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอล ทำไมเหตุการณ์แบบนี้ถึงได้เกิดขึ้นในอิสราเอล? ทำไมวันนี้ตระกูลหนึ่งถึงต้องหายไปจากชาติอิสราเอล?”
4 วันรุ่งขึ้น ประชาชนก็ตื่นแต่เช้าและสร้างแท่นบูชาขึ้นที่นั่นเพื่อถวายเครื่องบูชาเผาและเครื่องบูชาผูกมิตร+
5 ชาวอิสราเอลถามว่า “มีใครในตระกูลของอิสราเอลที่ไม่ได้ขึ้นไปชุมนุมกันต่อหน้าพระยะโฮวาที่เมืองมิสปาห์?” เพราะพวกเขาสาบานไว้อย่างหนักแน่นว่าคนที่ไม่ได้ขึ้นไปหาพระยะโฮวาที่เมืองมิสปาห์จะต้องถูกประหารชีวิต
6 ชาวอิสราเอลรู้สึกเสียใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับตระกูลเบนยามินพี่น้องของเขา พวกเขาพูดว่า “วันนี้ตระกูลหนึ่งถูกตัดออกไปจากชาติอิสราเอลแล้ว
7 เราจะหาภรรยาให้คนที่เหลืออยู่ยังไงดี เพราะเราสาบานต่อหน้าพระยะโฮวา+ไปแล้วว่าจะไม่ให้ลูกสาวของเราไปแต่งงานกับพวกเขาเด็ดขาด?”+
8 ชาวอิสราเอลถามกันว่า “มีใครในตระกูลของอิสราเอลที่ไม่ได้ขึ้นไปชุมนุมกันต่อหน้าพระยะโฮวาที่เมืองมิสปาห์?”+ ก็พบว่าไม่มีชาวเมืองยาเบชกิเลอาดแม้แต่คนเดียวอยู่ในค่ายที่ชาวอิสราเอลมาชุมนุมกัน
9 ตอนนับจำนวนคน พวกเขาไม่เห็นชาวเมืองยาเบชกิเลอาดอยู่ที่นั่นเลย
10 ชาวอิสราเอลจึงส่งทหารที่เก่งกล้าที่สุด 12,000 คนไปที่นั่น และสั่งพวกเขาว่า “ไปฆ่าฟันชาวเมืองยาเบชกิเลอาดให้หมด แม้แต่ผู้หญิงและเด็กก็อย่าเว้น+
11 พวกคุณต้องทำอย่างนี้ ให้ฆ่าผู้ชายทุกคนและผู้หญิงทุกคนที่มีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายแล้ว”
12 พวกเขาพบผู้หญิง 400 คนในกลุ่มชาวเมืองยาเบชกิเลอาดที่ยังบริสุทธิ์ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย พวกเขาจึงนำตัวมาที่ค่ายในเมืองชิโลห์+ซึ่งอยู่ในแผ่นดินคานาอัน
13 ชาวอิสราเอลก็ส่งคนไปแจ้งข่าวกับทหารเบนยามินที่โขดหินริมโมน+ว่าเลิกทำสงครามกันได้แล้ว
14 พวกเบนยามินจึงกลับมาที่เขตแดนของตัวเองในตอนนั้น ชาวอิสราเอลก็ยกพวกผู้หญิงชาวเมืองยาเบชกิเลอาดที่พวกเขาไว้ชีวิตให้คนพวกนั้น+ แต่ก็ไม่พอสำหรับพวกเขา
15 ชาวอิสราเอลรู้สึกเสียใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับตระกูลเบนยามิน+ เพราะพระยะโฮวาแยกพวกเขาออกจากตระกูลอื่น ๆ ของชาติอิสราเอล
16 พวกผู้นำ*ของชาวอิสราเอลจึงพูดกันว่า “พวกเราจะหาภรรยาให้กับผู้ชายที่เหลืออยู่ยังไงดี เพราะผู้หญิงในตระกูลเบนยามินถูกฆ่าหมดแล้ว?”
17 พวกเขาพูดกันว่า “คนในตระกูลเบนยามินที่เหลืออยู่ควรจะได้รับมรดกเพื่อจะไม่มีตระกูลไหนสาบสูญไปจากชาติอิสราเอล
18 แต่เราจะให้ลูกสาวของเราแต่งงานกับพวกเขาไม่ได้เพราะชาวอิสราเอลสาบานไว้ว่า ‘ใครที่ให้ลูกสาวของตัวเองไปแต่งงานกับคนในตระกูลเบนยามินจะต้องถูกสาปแช่ง’”+
19 แล้วพวกเขาก็พูดว่า “มีเทศกาลฉลองให้พระยะโฮวาทุกปีในเมืองชิโลห์+ เมืองนี้อยู่ทางเหนือของเมืองเบธเอลและอยู่ทางตะวันออกของทางหลวงที่ขึ้นไปจากเมืองเบธเอลไปที่เมืองเชเคม และเป็นเมืองที่อยู่ทางใต้ของเมืองเลโบนาห์”
20 พวกเขาจึงสั่งพวกผู้ชายตระกูลเบนยามินว่า “ไปซุ่มคอยอยู่ในสวนองุ่น
21 พอเห็นหญิงสาวชาวเมืองชิโลห์ออกมาล้อมวงเต้นรำกัน ให้พวกคุณออกมาจากสวนองุ่นและจับผู้หญิงชาวเมืองชิโลห์ไปเป็นภรรยา แล้วให้พวกคุณกลับไปเขตแดนของตระกูลเบนยามิน
22 ถ้าพ่อหรือพวกพี่น้องของผู้หญิงนั้นมาฟ้องเรา เราจะบอกพวกเขาว่า ‘เห็นใจเราเถอะ และเห็นแก่พวกเขาด้วย เพราะผู้หญิงที่เราจับมาได้จากสงครามนั้นมีไม่พอที่จะยกให้ทุกคน+ และพวกคุณเองจะให้ลูกสาวไปแต่งงานกับพวกเขาก็ไม่ได้ เพราะถ้าทำอย่างนั้นคุณเองก็จะมีความผิด’”+
23 ผู้ชายตระกูลเบนยามินก็ทำตามนั้น พวกเขาจับผู้หญิงที่ออกมาเต้นรำกันไปเป็นภรรยา คนหนึ่งก็ได้ผู้หญิงไปหนึ่งคน แล้วพวกเขาก็กลับไปเขตแดนที่ได้รับเป็นมรดก พวกเขาสร้างเมืองขึ้นใหม่+และอาศัยอยู่ในเมืองต่าง ๆ นั้น
24 เวลานั้นชาวอิสราเอลก็แยกย้ายกันไปจากที่นั่น แต่ละคนกลับไปที่ตระกูลและครอบครัวของตัวเอง พวกเขาออกจากที่นั่นไปเขตแดนที่ได้รับเป็นมรดก
25 ในช่วงเวลานั้น ชาวอิสราเอลไม่มีกษัตริย์+ แต่ละคนทำตามที่ตัวเองเห็นว่าดี*
