ผู้วินิจฉัย 7:1-25
7 แล้วเยรุบบาอัลหรือกิเดโอน+กับทหารทั้งหมดก็ตื่นแต่เช้าตรู่และตั้งค่ายที่น้ำพุฮาโรด ตอนนั้นค่ายของชาวมีเดียนตั้งอยู่ทางทิศเหนือของค่ายกิเดโอน คือที่เนินเขาโมเรห์ในที่ราบหุบเขา
2 พระยะโฮวาพูดกับกิเดโอนว่า “เจ้ามีทหารมากเกินไป ถ้าเราให้เจ้าชนะพวกมีเดียนด้วยทหารมากมายขนาดนี้+ ชาวอิสราเอลอาจจะโอ้อวดกับเราว่า ‘ผมรบชนะด้วยฝีมือของตัวเอง’+
3 ดังนั้น ขอให้ประกาศกับทหารที่นี่ว่า ‘ใครกลัว ก็ให้กลับบ้านได้’”+ พอกิเดโอนประกาศออกไปก็มีทหาร 22,000 คนกลับบ้าน เหลืออยู่ 10,000 คน
4 พระยะโฮวาพูดกับกิเดโอนอีกว่า “ยังมีทหารมากเกินไป ให้พวกเขาลงไปที่ลำธาร เราจะทดสอบพวกเขาที่นั่น ถ้าเราบอกเจ้าว่า ‘คนนี้จะไปกับเจ้า’ เขาจะต้องไป แต่ถ้าเราบอกเจ้าว่า ‘คนนี้จะไม่ได้ไป’ เขาก็ไม่ต้องไป”
5 กิเดโอนก็พาทหารลงไปที่ลำธาร
พระยะโฮวาพูดกับกิเดโอนว่า “ให้แยกคนที่ใช้มือวักน้ำขึ้นมากิน*ออกจากคนที่คุกเข่าก้มลงกินน้ำ”
6 จำนวนคนที่ใช้มือวักน้ำขึ้นมากินมี 300 คน นอกนั้นคือคนที่คุกเข่าก้มลงกินน้ำ
7 พระยะโฮวาพูดกับกิเดโอนว่า “เราจะช่วยพวกเจ้า และจะมอบชาวมีเดียนไว้ในมือของเจ้าด้วยทหาร 300 คนที่ใช้มือวักน้ำขึ้นมากินนี้+ แต่คนอื่น ๆ นอกนั้นให้กลับบ้านไป”
8 พวกเขาจึงเอาเสบียงอาหารและแตรเขาสัตว์จากทหารพวกนั้นไว้ แล้วกิเดโอนก็ให้ทหารอิสราเอลพวกนั้นกลับบ้าน เหลือไว้ให้อยู่กับเขาแค่ 300 คน ส่วนค่ายของชาวมีเดียนนั้นอยู่ในที่ราบหุบเขาด้านล่าง+
9 คืนนั้นพระยะโฮวาพูดกับกิเดโอนว่า “ไปโจมตีค่ายของชาวมีเดียนได้ เพราะเรามอบพวกเขาไว้ในมือของเจ้าแล้ว+
10 แต่ถ้าเจ้าไม่กล้าไปโจมตี ก็ให้ลงไปที่ค่ายนั้นกับปูราห์คนรับใช้ของเจ้า
11 ไปฟังว่าพวกเขาพูดอะไรกัน แล้วเจ้าก็จะกล้าโจมตีค่ายนั้น” กิเดโอนกับปูราห์คนรับใช้ของเขาก็ลงไปใกล้ ๆ กองทัพที่มาตั้งค่ายอยู่
12 ชาวมีเดียน ชาวอามาเลข และพวกที่มาจากทิศตะวันออก+นั้นตั้งค่ายอยู่เต็มที่ราบหุบเขาเหมือนฝูงตั๊กแตน อูฐของพวกเขามีจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน+เหมือนเม็ดทรายที่ชายทะเล
13 พอกิเดโอนไปถึงก็ได้ยินทหารคนหนึ่งเล่าความฝันให้เพื่อนฟังว่า “ผมฝันว่า มีขนมปังข้าวบาร์เลย์ก้อนหนึ่งกลิ้งเข้ามาในค่ายของชาวมีเดียน กลิ้งมากระแทกที่เต็นท์หลังหนึ่งอย่างแรงจนเต็นท์พังลงมา+ มันชนเต็นท์นั้นล้มคว่ำ แล้วเต็นท์ก็พังราบลงกับพื้น”
14 เพื่อนของเขาก็บอกว่า “คงต้องเป็นดาบของกิเดโอน+คนอิสราเอลลูกชายของโยอาชแน่ ๆ พระเจ้ามอบชาวมีเดียนและทหารทั้งหมดในค่ายไว้ในมือของเขาแล้ว”+
15 พอกิเดโอนได้ยินเขาเล่าความฝันและความหมายของความฝันนั้น+ กิเดโอนก็ก้มลงนมัสการพระเจ้า เขากลับไปค่ายของชาวอิสราเอลและพูดว่า “ไปกันเถอะ เพราะพระยะโฮวามอบกองทัพมีเดียนไว้ในมือพวกคุณแล้ว”
16 กิเดโอนแบ่งทหาร 300 คนออกเป็นสามกอง และเอาแตรเขาสัตว์+กับหม้อเปล่าใบใหญ่ที่มีคบไฟอยู่ข้างในให้พวกเขา
17 กิเดโอนพูดกับพวกเขาว่า “ให้ดูและทำตามผม พอผมไปถึงที่ริมค่ายนั้นแล้ว พวกคุณเห็นผมทำอะไรก็ให้ทำอย่างนั้น
18 พอผมกับคนในกลุ่มของผมเป่าแตรเขาสัตว์ พวกคุณก็ต้องเป่าแตรเขาสัตว์รอบค่ายด้วย และร้องเสียงดัง ๆ ว่า ‘เพื่อพระยะโฮวาและเพื่อกิเดโอน’”
19 กิเดโอนกับทหาร 100 คนที่อยู่กับเขาไปถึงริมค่ายนั้นตอนเริ่มยาม 2*หลังจากทหารยามเปลี่ยนเวรพอดี แล้วพวกเขาก็เป่าแตรเขาสัตว์+และทุบหม้อน้ำใบใหญ่ที่ถืออยู่+
20 ทหารทั้งสามกองนั้นเป่าแตรและตีหม้อใบใหญ่แตก มือซ้ายของพวกเขาถือคบไฟ และเป่าแตรเขาสัตว์ที่อยู่ในมือขวา พวกเขาร้องตะโกนว่า “ดาบของพระยะโฮวาและของกิเดโอน”
21 และทุกคนก็ยืนอยู่รอบค่าย ส่วนทหารชาวมีเดียนทั้งกองทัพก็แตกตื่นวิ่งหนีพร้อมส่งเสียงร้องไปด้วย+
22 ทหารทั้ง 300 คนเป่าแตรเขาสัตว์ไปเรื่อย ๆ พระยะโฮวาทำให้ทหารในค่ายนั้นหันมาฆ่าฟันกันเอง+ กองทัพก็แตกหนีไปถึงเบธชิทธาห์ ไปถึงเศเรราห์ และไปจนถึงริมเขตแดนของอาเบลเมโหลาห์+ใกล้ ๆ ทับบาท
23 ทหารอิสราเอลจากตระกูลนัฟทาลี ตระกูลอาเชอร์ และทหารทุกคนจากตระกูลมนัสเสห์+ถูกเรียกให้มารวมตัวกัน แล้วพวกเขาก็ไล่ตามชาวมีเดียนไป
24 กิเดโอนใช้คนไปส่งข่าวทั่วเขตเทือกเขาของเอฟราอิมว่า “ให้ลงไปโจมตีชาวมีเดียนและยึดท่าข้ามแม่น้ำจอร์แดนและแควต่าง ๆ ของแม่น้ำนั้นจนถึงเบธบาราห์” ทหารทุกคนจากตระกูลเอฟราอิมก็มารวมตัวกันและไปยึดท่าข้ามแม่น้ำจอร์แดนและแควต่าง ๆ ของแม่น้ำนั้นไปจนถึงเบธบาราห์
25 พวกเขายังจับเจ้านายสองคนของชาวมีเดียนได้ด้วย คือ โอเรบกับเศเอบ และพวกเขาก็ประหารชีวิตโอเรบบนหินใหญ่ก้อนหนึ่งซึ่งต่อมาเรียกกันว่าหินใหญ่โอเรบ+ และประหารชีวิตเศเอบที่บ่อย่ำองุ่นแห่งหนึ่งซึ่งต่อมาเรียกกันว่าบ่อย่ำองุ่นเศเอบ พวกเขายังไล่ตามชาวมีเดียน+ต่อไป ส่วนหัวของโอเรบกับเศเอบนั้นพวกเขาเอาไปให้กิเดโอนที่บริเวณใกล้ ๆ แม่น้ำจอร์แดน
