จดหมายของยากอบ 3:1-18
3 พี่น้องครับ หลายคนในพวกคุณไม่ควรเป็นครู พวกคุณก็รู้ว่าคนที่เป็นครูจะถูกตัดสินอย่างเข้มงวดกว่าคนอื่น+
2 เราทุกคนผิดพลาดกันอยู่บ่อย ๆ+ ถ้าใครไม่ผิดพลาดในการพูดเลย เขาก็เป็นคนสมบูรณ์แล้ว และสามารถควบคุมร่างกายได้ทุกส่วน
3 ถ้าเราใส่บังเหียนที่ปากม้าเพื่อให้มันเชื่อฟังเรา เราก็ควบคุมมันได้ทั้งตัว
4 ดูอย่างเรือสิ ถึงแม้จะลำใหญ่โตและแล่นไปด้วยกระแสลมแรง แต่มันก็ถูกควบคุมด้วยหางเสืออันเล็กนิดเดียวให้แล่นไปในทิศทางที่นายท้ายต้องการ
5 ลิ้นก็เหมือนกัน มันเป็นอวัยวะเล็ก ๆ แต่คุยโต คิดดูสิ ไฟป่าที่ลุกลามใหญ่โตเกิดจากเปลวไฟเล็ก ๆ เท่านั้น
6 ลิ้นเป็นเหมือนไฟ+ ในอวัยวะต่าง ๆ ของร่างกาย ลิ้นเป็นศูนย์รวมความชั่วร้ายเพราะมันทำให้ทั้งร่างกายด่างพร้อย+และทำลายชีวิตคน และก่อความพินาศเหมือนเกเฮนนา*
7 สัตว์ทุกชนิดทำให้เชื่องได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ป่า นก สัตว์เลื้อยคลาน หรือสัตว์ในทะเล และมีคนเคยทำให้พวกมันเชื่องมาแล้ว
8 แต่ไม่มีมนุษย์คนไหนทำให้ลิ้นเชื่องได้ มันควบคุมไม่ได้ สร้างความเสียหาย และมีพิษร้ายถึงตาย+
9 เราใช้ลิ้นสรรเสริญพระยะโฮวา*ผู้เป็นพ่อของเรา แต่ก็ใช้มันแช่งด่ามนุษย์ที่ถูกสร้าง “ตามแบบพระเจ้า” ด้วย+
10 ทั้งคำสรรเสริญและคำแช่งด่าออกมาจากปากเดียวกัน
พี่น้องครับ อย่าให้เป็นอย่างนั้นเลย+
11 น้ำจืดกับน้ำเค็มจะออกมาจากน้ำพุแห่งเดียวกันได้หรือ?
12 พี่น้องครับ ผลมะกอกจะออกมาจากต้นมะเดื่อได้ไหม? ผลมะเดื่อจะออกมาจากเถาองุ่นได้หรือเปล่า?+ และน้ำจืดจะออกมาจากน้ำพุเค็มก็ไม่ได้เหมือนกัน
13 ใครบ้างในพวกคุณมีสติปัญญาและความเข้าใจ? ให้เขาแสดงออกโดยความประพฤติที่ดี คือการกระทำด้วยความอ่อนโยนที่เกิดจากสติปัญญา
14 แต่ถ้าในใจพวกคุณมีความอิจฉาริษยา+และน้ำใจชิงดีชิงเด่น*+ ก็อย่าโอ้อวด+ว่าตัวเองมีสติปัญญา เพราะถ้าคุณทำอย่างนั้นก็แสดงว่าคุณพูดขัดกับความจริง
15 นี่ไม่ใช่สติปัญญาที่มาจากเบื้องบน แต่เป็นสติปัญญาแบบโลก+ แบบสัตว์ และแบบปีศาจ
16 ถ้าที่ไหนมีความอิจฉาริษยาและน้ำใจชิงดีชิงเด่น* ที่นั่นก็มีความวุ่นวายและความชั่วร้ายทุกอย่าง+
17 แต่สติปัญญาจากเบื้องบนนั้น อย่างแรกคือบริสุทธิ์+ แล้วก็ทำให้มีสันติสุข+ มีเหตุผล+ พร้อมจะเชื่อฟัง เต็มไปด้วยความเมตตา ทำให้เกิดผลดีมากมาย+ ไม่ลำเอียง+ และไม่เสแสร้ง+
18 นอกจากนั้น คนที่สร้างสันติสุข+ในสภาพที่สงบสุข ก็ทำให้เกิดผลเป็นความถูกต้องชอบธรรม+
เชิงอรรถ
^ ดูภาคผนวก ก5
^ หรืออาจแปลได้ว่า “ความทะเยอทะยานที่เห็นแก่ตัว”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “ความทะเยอทะยานที่เห็นแก่ตัว”
