สดุดี 39:1-13
ถึงผู้ควบคุมดนตรี แบบเยดูธูน*+ เพลงของดาวิด
39 ผมพูดว่า “ผมจะระวังตัวจะได้ไม่พูดสิ่งที่เป็นบาป+
ผมจะระวังคำพูดเหมือนเอาตะกร้อสวมปากไว้+เมื่ออยู่ต่อหน้าคนชั่ว”
2 ผมไม่พูดและนิ่งเงียบอยู่+ผมไม่พูดแม้แต่เรื่องดี ๆแต่ผมทุกข์ใจมาก
3 ในใจของผมร้อนรุ่ม
ยิ่งคิด*ยิ่งเหมือนมีไฟลุกอยู่ข้างใน
แล้วผมก็พูดว่า
4 “พระยะโฮวา โปรดบอกให้รู้ว่าผมจะมีจุดจบอย่างไรและผมจะมีชีวิตอีกนานเท่าไร+ผมจะได้รู้ว่าชีวิตผมสั้นแค่ไหน
5 ที่จริง พระองค์ให้ผมมีชีวิตอยู่เพียงสั้น ๆ*+และช่วงชีวิตของผมไม่มีความหมายสำหรับพระองค์+
มนุษย์ทุกคนดูเหมือนมีชีวิตที่มั่นคง แต่พวกเขาก็เป็นแค่ลมหายใจเฮือกหนึ่ง+ (เสลาห์)
6 ชีวิตมนุษย์สั้นเหมือนเงา
พวกเขาวิ่งวุ่น*แต่ไม่ได้อะไรเลย
พวกเขาสะสมทรัพย์สมบัติแต่ไม่รู้ว่าใครจะได้ใช้+
7 พระยะโฮวา แล้วผมจะหวังพึ่งอะไรได้?
พระองค์ผู้เดียวเป็นที่พึ่งของผม
8 ขอช่วยผมให้พ้นจากความผิดที่ผมเคยทำ+
อย่าให้คนโง่ดูถูกผมได้
9 ผมนิ่งเงียบอยู่ผมพูดไม่ออก+เพราะพระองค์ทำให้ผมเป็นอย่างนี้+
10 ขอช่วยให้ผมพ้นจากความทุกข์ที่พระองค์ทำให้เกิดขึ้น
ผมหมดแรงเพราะพระองค์ตีผม
11 พระองค์แก้ไขคนที่ทำผิดด้วยการลงโทษ+พระองค์ทำลายทรัพย์สมบัติของเขาเหมือนมีมอดมากิน
มนุษย์ทุกคนเป็นแค่ลมหายใจเฮือกหนึ่ง+ (เสลาห์)
12 พระยะโฮวา โปรดฟังคำอธิษฐานของผมและฟังเสียงร้องขอความช่วยเหลือของผม+
ขออย่านิ่งเฉยเมื่อผมร้องไห้
เพราะสำหรับพระองค์ ผมเป็นแค่คนต่างชาติ+และเป็นคนที่เดินทางผ่านมา*เหมือนกับปู่ย่าตายายของผม+
13 ขออย่ามองผมด้วยสายตาเกรี้ยวกราด ผมจะได้มีกำลังใจก่อนที่ผมจะตายจากไป”