สุภาษิต 27:1-27
27 อย่าคุยโวว่าจะทำอะไรในวันพรุ่งนี้เพราะคุณไม่รู้ว่าแต่ละวันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง+
2 ให้คนอื่น*ยกย่องคุณ อย่ายกย่องตัวเองเลยให้คนอื่น*สรรเสริญคุณ อย่าสรรเสริญตัวเองเลย+
3 หินก็หนัก ทรายก็หนักแต่คนโง่น่ารำคาญหนักกว่านั้นอีก+
4 ความโกรธก็รุนแรง ความโมโหก็เกรี้ยวกราดแต่ใครจะทนความอิจฉาริษยาได้?+
5 การตักเตือนกันต่อหน้าก็ดีกว่าความรักที่ไม่แสดงออกมา+
6 การตักเตือนว่ากล่าวจากเพื่อนที่จริงใจอาจทำให้เจ็บ+แต่ศัตรูชอบจูบพร่ำเพรื่อ*
7 คนที่อิ่มแล้ว ถึงจะให้น้ำผึ้งจากรวงเขาก็ไม่เอา*แต่คนที่หิว แม้แต่ของขมก็ยังว่าหวาน
8 คนที่หลงจากบ้านก็เหมือนนกที่หลง*จากรัง
9 เพื่อนที่ให้คำแนะนำอย่างจริงใจ+เป็นเหมือนน้ำมันและเครื่องหอมที่ทำให้ชื่นใจ
10 อย่าทิ้งเพื่อนของคุณหรือเพื่อนของพ่อและอย่าไปบ้านพี่น้องตอนที่คุณลำบากเพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ก็ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ไกล+
11 ลูกของเรา ขอให้ฉลาดขึ้นและทำให้เราดีใจ+เพื่อเราจะตอบคนที่เยาะเย้ยเราได้+
12 คนฉลาดมองเห็นอันตรายแล้วหนีไปซ่อนตัว+แต่คนที่ขาดประสบการณ์เดินต่อไปและได้รับผลเสียหาย*
13 ถ้ามีคนมาค้ำประกันให้คนแปลกหน้า ให้ยึดเสื้อผ้าเขาไว้ถ้าเขาค้ำประกันให้ผู้หญิงต่างชาติ* ก็ให้ยึดของของเขาไว้ด้วย+
14 คนที่ไปอวยพรเพื่อนบ้านเสียงดังแต่เช้ามืดเพื่อนบ้านจะถือว่าคำอวยพรนั้นเป็นคำสาปแช่ง
15 ภรรยาที่ชอบทะเลาะ*เป็นเหมือนหลังคาที่รั่วอยู่ตลอดในวันฝนตก+
16 คนที่ห้ามเธอได้ก็ห้ามลมได้และใช้มือขวาจับน้ำมันได้
17 เหล็กยังลับเหล็กให้คมได้คนเราก็ช่วยเพื่อนให้เก่งขึ้นได้เหมือนกัน+
18 คนที่ดูแลต้นมะเดื่อจะได้กินผล+และคนที่ดูแลเจ้านายจะได้รับเกียรติ+
19 น้ำสะท้อนให้เห็นใบหน้าใจคนหนึ่งก็สะท้อนให้เห็นใจอีกคนหนึ่งได้เหมือนกัน
20 หลุมศพและดินแดนแห่งความเสื่อมสลายไม่รู้จักอิ่ม+ตาคนเราก็ไม่รู้จักอิ่มเหมือนกัน
21 เบ้าหลอมมีไว้ถลุงเงินและเตาหลอมมีไว้ถลุงทอง+คำสรรเสริญเยินยอก็ทดสอบว่าคนเราเป็นอย่างไร
22 ถึงคุณจะเอาคนโง่ใส่ครกแล้วตำเขาเหมือนตำข้าวความโง่ก็ยังไม่หลุดจากตัวเขา
23 คุณต้องรู้จักฝูงแกะของคุณอย่างดี
และดูแล*แกะของคุณให้ดี
24 ทรัพย์สมบัติจะไม่คงอยู่ตลอดไป+และมงกุฎจะไม่คงอยู่ตลอดกาล
25 หญ้าเขียวหมดไป หญ้าใหม่งอกขึ้นมาและพืชผักบนภูเขาถูกเก็บไปแล้ว
26 แกะหนุ่มทำให้คุณมีเสื้อผ้าและแพะตัวผู้ทำให้คุณซื้อทุ่งนาได้
27 จะมีนมแพะมากพอให้คุณกินและมีพอสำหรับครอบครัวของคุณกับพวกสาวใช้ด้วย
