อพยพ 10:1-29

  • ภัย​พิบัติ​ที่ 8 ฝูง​ตั๊กแตน (1-20)

  • ภัย​พิบัติ​ที่ 9 ความ​มืด (21-29)

10  พระ​ยะโฮวา​จึง​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ไป​หา​ฟาโรห์ ที่​เรา​ยอม​ปล่อย​ให้​เขา​กับ​พวก​ข้าราชสำนัก​ของ​เขา​มี​ใจ​แข็ง​กระด้าง+ ก็​เพื่อ​เรา​จะ​ทำ​การ​อัศจรรย์​ทั้ง​หมด​นี้​ต่อ​หน้า​เขา+ 2  และ​พวก​เจ้า​จะ​ได้​เล่า​ให้​ลูก​หลาน​ฟัง​ว่า เรา​ลง​โทษ​ชาว​อียิปต์​หนัก​ขนาด​ไหน และ​เล่า​ถึง​การ​อัศจรรย์​ต่าง ๆ ที่​เรา​ทำ​ให้​พวก​เขา​เห็น+ แล้ว​พวก​เจ้า​จะ​ได้​รู้​ว่า​เรา​คือ​ยะโฮวา” 3  โมเสส​กับ​อาโรน​จึง​ไป​พบ​ฟาโรห์​และ​พูด​ว่า “พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ของ​ชาว​ฮีบรู​ได้​บอก​ไว้​อย่าง​นี้ ‘เจ้า​จะ​แข็งข้อ​กับ​เรา​อีก​นาน​แค่​ไหน?+ ปล่อย​ประชาชน​ของ​เรา​ออก​ไป​นมัสการ​เรา​เดี๋ยว​นี้ 4  ถ้า​เจ้า​ยัง​ไม่​ยอม​ปล่อย​ประชาชน​ของ​เรา เรา​จะ​ให้​ฝูง​ตั๊กแตน​มา​ที่​แผ่นดิน​ของ​เจ้า​พรุ่ง​นี้ 5  ฝูง​ตั๊กแตน​จะ​ปก​คลุม​แผ่นดิน​จน​มอง​ไม่​เห็น​พื้น​ดิน พวก​มัน​จะ​กิน​ทุก​อย่าง​ที่​เหลือ​จาก​การ​ทำลาย​ของ​ลูกเห็บ พวก​มัน​จะ​กิน​ต้น​ไม้​ทั้ง​หมด​ที่​ขึ้น​ใน​ท้อง​ทุ่ง+ 6  วัง​ของ​เจ้า บ้าน​ของ​พวก​ข้าราชสำนัก และ​บ้าน​ของ​ชาว​อียิปต์​ทั้ง​หมด​จะ​เต็ม​ไป​ด้วย​ตั๊กแตน ถึง​ขนาด​ที่​ปู่​ย่า​ตา​ยาย​และ​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า​ไม่​เคย​พบ​เคย​เห็น​ใน​แผ่นดิน​นี้​มา​ก่อน​เลย’”+ เมื่อ​พูด​จบ โมเสส​ก็​ลา​ฟาโรห์​ออก​ไป 7  พวก​ข้าราชสำนัก​พูด​กับ​ฟาโรห์​ว่า “จะ​ปล่อย​คน​นี้​ให้​เป็น​ภัย​คุกคาม*พวก​เรา​อีก​นาน​แค่​ไหน? โปรด​ปล่อย​พวก​เขา​ไป​นมัสการ​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ของ​พวก​เขา​เถอะ ท่าน​ไม่​เห็น​หรือ​ครับ​ว่า​อียิปต์​ย่อยยับ​ไป​หมด​แล้ว?” 8  ฟาโรห์​จึง​สั่ง​ให้​พา​โมเสส​กับ​อาโรน​มา​พบ แล้ว​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า “ถ้า​อยาก​ไป​นมัสการ​พระ​ยะโฮวา​ก็​ไป​เลย แต่​ว่า​จะ​มี​ใคร​ไป​บ้าง​ล่ะ?” 9  โมเสส​ตอบ​ว่า “คน​ที่​ไป​ก็​มี​ทั้ง​คน​หนุ่ม คน​แก่ ลูก​ชาย​กับ​ลูก​สาว​ของ​พวก​เรา และ​พวก​เรา​จะ​เอา​ฝูง​แกะ​กับ​ฝูง​วัว​ไป​ด้วย+ เพราะ​พวก​เรา​จะ​จัด​เทศกาล​ฉลอง​ให้​พระ​ยะโฮวา”+ 10  ฟาโรห์​พูด​ว่า “จะ​ให้​เรา​ปล่อย​พวก​คุณ​กับ​ลูก ๆ ไป​หมด​เลย​หรือ? นี่​คง​คิด​ว่า​พระ​ยะโฮวา​อยู่​กับ​พวก​คุณ​สินะ!+ พวก​คุณ​ต้อง​มี​แผน​ร้าย​แน่ ๆ 11  เรา​จะ​ไม่​ให้​พวก​คุณ​ไป​กัน​หมด พวก​คุณ​บอก​ว่า​อยาก​จะ​ไป​นมัสการ​พระ​ยะโฮวา​ใช่​ไหม? ถ้า​อย่าง​นั้น เรา​อนุญาต​ให้​ไป​ได้​เฉพาะ​ผู้​ชาย” แล้ว​โมเสส​กับ​อาโรน​ก็​ถูก​ไล่​ออก​ไป​ให้​พ้น​หน้า​ฟาโรห์ 12  พระ​ยะโฮวา​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ยื่น​มือ​ออก​เหนือ​แผ่นดิน​อียิปต์ แล้ว​ฝูง​ตั๊กแตน​จะ​บิน​มา​ปก​คลุม​แผ่นดิน​นี้ มัน​จะ​กิน​พืช​ผัก​ทั้ง​หมด​บน​แผ่นดิน​ที่​เหลือ​จาก​การ​ทำลาย​ของ​ลูกเห็บ” 13  แล้ว​โมเสส​ก็​ยื่น​ไม้เท้า​ออก​เหนือ​แผ่นดิน​อียิปต์ พระ​ยะโฮวา​ทำ​ให้​ลม​ตะวัน​ออก​พัด​มา​ที่​แผ่นดิน​นั้น​ทั้ง​วัน​ทั้ง​คืน พอ​ตอน​เช้า ลม​ตะวัน​ออก​ก็​พัด​เอา​ฝูง​ตั๊กแตน​เข้า​มา 14  ฝูง​ตั๊กแตน​ปก​คลุม​ไป​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ เกาะ​ตาม​ที่​ต่าง ๆ ทุก​แห่ง​ใน​อียิปต์+ พวก​มัน​ทำ​ให้​ผู้​คน​ลำบาก​มาก+ ไม่​เคย​มี​ฝูง​ตั๊กแตน​มาก​มาย​อย่าง​นี้​มา​ก่อน และ​เหตุ​การณ์​แบบ​นี้​ก็​ไม่​เกิด​ขึ้น​อีก​เลย 15  ฝูง​ตั๊กแตน​ปก​คลุม​ไป​ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน​จน​ดู​มืด​ไป​หมด พวก​มัน​กัด​กิน​พืช​ผัก​ทั้ง​หมด​บน​แผ่นดิน​และ​ผลไม้​บน​ต้น​ไม้ทั้ง​หมด​ที่​เหลือ​จาก​การ​ทำลาย​ของ​ลูกเห็บ จน​ไม่​มี​ใบ​สี​เขียว​ของ​ต้น​ไม้​หรือ​ของ​พืช​ผัก​ใน​ท้อง​ทุ่ง​หลง​เหลือ​ให้​เห็น​อยู่​ใน​อียิปต์​เลย 16  ฟาโรห์​จึง​มี​คำ​สั่ง​ด่วน​ให้​โมเสส​และ​อาโรน​เข้า​พบ และ​พูด​ว่า “เรา​ผิด​ไป​แล้ว เรา​ทำ​ผิด​ต่อ​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ของ​พวก​คุณ และ​ทำ​ผิด​ต่อ​พวก​คุณ​ด้วย 17  ตอน​นี้ ขอ​ยก​โทษ​ให้​เรา​สัก​ครั้ง และ​อ้อน​วอน​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ของ​พวก​คุณ ขอ​ให้​พระองค์​ช่วย​เอา​ภัย​พิบัติ​ร้ายแรง​นี้​ไป​จาก​เรา​ซะ​ที” 18  เขา*ก็​ลา​ฟาโรห์​ออก​ไป และ​อ้อน​วอน​พระ​ยะโฮวา+ 19  พระ​ยะโฮวา​ก็​เปลี่ยน​ทิศ​ทาง​ลม กลาย​เป็น​ลม​พัด​แรง​จาก​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ตก ลม​นั้น​หอบ​เอา​ฝูง​ตั๊กแตน​ไป​ทิ้ง​ใน​ทะเล​แดง ไม่​เหลือ​ตั๊กแตน​สัก​ตัว​เดียว​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์ 20  แต่​พระ​ยะโฮวา​ปล่อย​ให้​ฟาโรห์​มี​ใจ​ดื้อดึง+ไม่​ยอม​ปล่อย​ชาว​อิสราเอล​ออก​ไป 21  แล้ว​พระ​ยะโฮวา​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ชู​มือ​ขึ้น​ไป​บน​ฟ้า แล้ว​ความ​มืด​มิด​จะ​ปก​คลุม​ทั่ว​อียิปต์” 22  โมเสส​ชู​มือ​ขึ้น​ไป​บน​ฟ้า​ทันที และ​ความ​มืด​มิด​ก็​ปก​คลุม​ไป​ทั่ว​อียิปต์​เป็น​เวลา 3 วัน+ 23  พวก​เขา​มอง​ไม่​เห็น​กัน​และ​กัน ไม่​มี​ใคร​ออก​ไป​ไหน​เลย​เป็น​เวลา 3 วัน แต่​ที่​พัก​อาศัย​ของ​ชาว​อิสราเอล​มี​แสง​สว่าง+ 24  ฟาโรห์​สั่ง​ให้​โมเสส​มา​พบ และ​พูด​ว่า “ถ้า​อยาก​ไป​นมัสการ​พระ​ยะโฮวา​ก็​ไป​เลย+ แต่​อย่า​เอา​ฝูง​แกะ​กับ​ฝูง​วัว​ไป ส่วน​ลูก ๆ ถ้า​อยาก​พา​ไป​ก็​พา​ไป​ได้” 25  แต่​โมเสส​พูด​ว่า “ท่าน​ต้อง​ให้​เรา​เอา​สัตว์​ของ​เรา​ไป​ด้วย เรา​จะ​ได้​ถวาย​สัตว์​เป็น​เครื่อง​บูชา​เผา​ให้​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ของ​เรา+ 26  เรา​จะ​เอา​ฝูง​สัตว์​ของ​เรา​ไป​ด้วย ไม่​เหลือ​ไว้​สัก​ตัว​เดียว เพราะ​เรา​จะ​เลือก​สัตว์​จาก​ฝูง​สัตว์​นั้น​ถวาย​บูชา​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ของ​เรา และ​เรา​ไม่​รู้​ว่า​จะ​ถวาย​ตัว​ไหน​เป็น​เครื่อง​บูชา​ให้​พระ​ยะโฮวา เรา​จะ​รู้​ก็​ต่อ​เมื่อ​เรา​ไป​ถึง​ที่​นั่น​แล้ว” 27  แต่​พระ​ยะโฮวา​ปล่อย​ให้​ฟาโรห์​มี​ใจ​ดื้อดึง​ไม่​ยอม​ปล่อย​ชาว​อิสราเอล​ออก​ไป+ 28  ฟาโรห์​จึง​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ไป​ให้​พ้น! อย่า​มา​ให้​เรา​เห็น​หน้า​อีก เพราะ​วัน​ไหน​ที่​คุณ​มา​ให้​เรา​เห็น​หน้า คุณ​ตาย​แน่” 29  โมเสส​พูด​ว่า “ผม​จะ​ทำ​ตาม​ที่​ท่าน​สั่ง จะ​ไม่​มา​ให้​ท่าน​เห็น​หน้า​อีก”

เชิงอรรถ

แปล​ตรง​ตัว​ว่า “เป็น​บ่วง​แร้ว”
น่า​จะ​หมาย​ถึง​โมเสส