อพยพ 12:1-51
12 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสและอาโรนในอียิปต์ว่า
2 “เดือนนี้จะเป็นเดือนแรกของปีสำหรับพวกเจ้า+
3 ให้บอกชาวอิสราเอลทั้งหมดว่า ‘ในวันที่ 10 ของเดือนนี้ ให้ทุกครอบครัวหาลูกแกะ+มาครอบครัวละ 1 ตัว
4 ถ้าครอบครัวไหนมีคนน้อยและคิดว่าจะกินลูกแกะไม่หมด ก็ให้เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ที่สุดมากินด้วยกันที่บ้านของเขา ให้แบ่งเนื้อแกะตามจำนวนคนที่จะกิน
5 ลูกแกะต้องสมบูรณ์แข็งแรง+ เป็นแกะตัวผู้อายุ 1 ปี แต่ถ้าไม่มีลูกแกะจะใช้ลูกแพะก็ได้
6 ให้พวกเจ้าเอามาดูแลอย่างดีจนถึงวันที่ 14 ของเดือนนี้+ และตอนพลบค่ำ*+ของวันนั้นให้ชาวอิสราเอลแต่ละครอบครัวเอาลูกแกะมาฆ่า
7 และพวกเขาจะต้องเอาเลือดไปประพรมที่เสาประตูทั้งสองข้างและที่คานประตูของบ้านที่เขาจะกินลูกแกะนั้น+
8 “‘พวกเขาต้องกินเนื้อแกะในคืนนั้น+ เขาต้องเอาเนื้อแกะไปย่างไฟแล้วกินกับขนมปังไม่ใส่เชื้อ+และผักที่มีรสขม+
9 อย่ากินเนื้อที่ยังดิบหรือเนื้อที่เอาไปต้ม แต่ให้เอาไปย่างทั้งหัว ขา* และเครื่องใน
10 อย่าให้มีส่วนไหนเหลืออยู่จนถึงตอนเช้า แต่ถ้ามี ก็ให้เอาไปเผาไฟให้หมด+
11 ตอนที่กินพวกเจ้าต้องทำอย่างนี้ คือ เอาผ้าคาดเอวไว้ให้แน่น สวมรองเท้า ถือไม้เท้าไว้ในมือ และรีบกินให้หมด นี่คือปัสกา*ของพระยะโฮวา
12 คืนนั้น เราจะเข้ามาในอียิปต์ เราจะประหารลูกชายคนโตทุกคนของชาวอียิปต์และลูกสัตว์ที่เป็นตัวผู้ตัวแรกทุกตัวในแผ่นดินนี้+ และเราจะลงโทษพวกเทพเจ้าของอียิปต์ตามที่เราพิพากษาไว้+ เราคือยะโฮวา
13 เมื่อเราเห็นเลือดที่เป็นเครื่องหมายบนประตูบ้านของพวกเจ้า เราจะเว้นผ่านพวกเจ้าไป พวกเจ้าจะไม่เจอกับภัยพิบัตินี้ตอนที่เราลงโทษชาวอียิปต์+
14 “‘พวกเจ้าต้องระลึกถึงวันนี้ และจะต้องจัดเทศกาลฉลองนี้ให้พระยะโฮวาไปตลอดทุกยุคทุกสมัย นี่เป็นข้อกำหนดที่พวกเจ้าต้องทำตามตลอดไป
15 พวกเจ้าต้องกินขนมปังไม่ใส่เชื้อเป็นเวลา 7 วัน+ และจะต้องเอาแป้งเชื้อ*ออกไปจากบ้านให้หมดตั้งแต่วันแรก เพราะถ้ามีคนกินขนมปังใส่เชื้อระหว่างวันแรกถึงวันที่เจ็ด คนนั้นต้องถูกประหารชีวิต
16 ในวันแรกและวันที่เจ็ด พวกเจ้าต้องจัดการประชุมเพื่อนมัสการพระเจ้า อย่าทำงานอะไรในสองวันนั้น+ ยกเว้นการเตรียมอาหารไว้กินเท่านั้น
17 “‘พวกเจ้าต้องฉลองเทศกาลขนมปังไม่ใส่เชื้อนี้+ เพราะในวันนั้น เราจะนำพวกเจ้าที่มีจำนวนมากมายออกจากอียิปต์ พวกเจ้าจะต้องฉลองวันนี้ไปตลอดทุกยุคทุกสมัย นี่เป็นข้อกำหนดที่ต้องทำตามตลอดไป
18 ตั้งแต่เย็นวันที่ 14 จนถึงเย็นวันที่ 21 ของเดือนแรกนี้ พวกเจ้าต้องกินขนมปังไม่ใส่เชื้อ+
19 ตลอด 7 วันนั้น อย่าให้มีแป้งเชื้ออยู่ในบ้านของพวกเจ้าเลย เพราะถ้ามีคนกินขนมปังใส่เชื้อ ไม่ว่าจะเป็นคนต่างชาติหรือชาวอิสราเอล+ คนนั้นต้องถูกประหารชีวิต+
20 อย่าให้ใครกินขนมปังใส่เชื้อ ทุกบ้านต้องกินขนมปังไม่ใส่เชื้อ’”
21 โมเสสเรียกพวกผู้นำทุกคนของชาวอิสราเอลมาพบทันที+ และบอกพวกเขาว่า “ให้ทุกครอบครัวไปเลือกลูกแกะหรือลูกแพะมาฆ่าเป็นสัตว์ปัสกา
22 แล้วให้เอากิ่งหุสบกำหนึ่งมาจุ่มเลือดสัตว์ในอ่าง แล้วเอาไปประพรมที่คานประตูกับที่เสาประตูบ้านทั้งสองข้าง และอย่าให้ใครออกจากบ้านจนกว่าจะเช้า
23 ตอนที่พระยะโฮวามาที่แผ่นดินเพื่อจะประหารชาวอียิปต์ และเห็นเลือดที่คานประตูกับที่เสาประตูทั้งสองข้าง พระยะโฮวาจะเว้นผ่านบ้านนั้นไป พระองค์จะไม่ยอมให้ภัยพิบัติเข้าไปทำให้คนในบ้านของพวกคุณตาย+
24 “พวกคุณกับลูกหลานต้องทำตามข้อกำหนดนี้ตลอดไป+
25 เมื่อเข้าไปในแผ่นดินที่พระยะโฮวาจะให้ตามที่พระองค์บอกไว้ พวกคุณต้องฉลองเทศกาลนี้เสมอ+
26 เมื่อลูกหลานของพวกคุณถามว่า ‘ทำไมเราถึงฉลองเทศกาลนี้?’+
27 พวกคุณจะได้ตอบว่า ‘นี่เป็นเครื่องบูชาปัสกาให้พระยะโฮวา ตอนที่พระองค์ทำให้เกิดภัยพิบัติกับชาวอียิปต์ พระองค์เว้นผ่านบ้านของชาวอิสราเอลไป และไว้ชีวิตครอบครัวของเรา’”
แล้วประชาชนก็หมอบลงนมัสการพระเจ้า
28 จากนั้น ชาวอิสราเอลก็ทำตามที่พระยะโฮวาสั่งโมเสสกับอาโรน+ พวกเขาทำตามทุกอย่าง
29 พอถึงตอนเที่ยงคืน* พระยะโฮวาก็ประหารลูกชายคนโตทุกคนในอียิปต์+ ตั้งแต่ลูกชายคนโตของฟาโรห์ที่นั่งบนบัลลังก์ จนถึงลูกชายคนโตของนักโทษที่อยู่ในคุก และลูกสัตว์ที่เป็นตัวผู้ตัวแรกทุกตัว+
30 แล้วฟาโรห์ก็ตื่นขึ้นกลางดึก พวกข้าราชสำนักและชาวอียิปต์คนอื่น ๆ ทั้งหมดก็ตื่นด้วย พวกเขาต่างส่งเสียงร้องไห้คร่ำครวญทั้งแผ่นดิน เพราะไม่มีบ้านไหนเลยที่ไม่มีคนตาย+
31 ฟาโรห์จึงมีคำสั่งให้โมเสสกับอาโรนเข้าพบทันที+ในคืนนั้น และพูดว่า “ไปให้พ้นจากพวกเรา ไปให้พ้นเลยทั้งคุณกับชาวอิสราเอลคนอื่น ๆ รีบไปนมัสการพระยะโฮวาตามที่ขอไว้+
32 เอาฝูงแกะกับฝูงวัวไปด้วยตามที่พวกคุณขอ+ แต่ต้องขอให้พระเจ้าอวยพรเราด้วย”
33 ชาวอียิปต์ต่างเร่งให้ชาวอิสราเอลออกไปจากแผ่นดินของพวกเขาเร็ว ๆ+ พวกเขาพูดว่า “ถ้าพวกคุณยังอยู่ พวกเราจะตายกันหมด”+
34 ชาวอิสราเอลเอาก้อนแป้งที่ยังไม่ได้ใส่เชื้อกับอ่างนวดแป้งห่อผ้าพาดบ่าไปด้วย
35 ชาวอิสราเอลทำตามที่โมเสสสั่ง พวกเขาขอเครื่องเงิน เครื่องทอง และเสื้อผ้าจากชาวอียิปต์+
36 พระยะโฮวาทำให้ชาวอียิปต์เมตตาชาวอิสราเอล พวกเขาจึงยกของทั้งหมดนั้นให้ตามที่ชาวอิสราเอลขอ และชาวอิสราเอลริบเอาของพวกนั้นจากชาวอียิปต์จนหมด+
37 ชาวอิสราเอลได้ออกเดินทางจากราเมเสส+ไปสุคคท+ แค่ผู้ชายที่เดินเท้าไม่นับเด็กก็มีประมาณ 600,000 คน+
38 มีคนอื่น ๆ*จำนวนมาก+ไปกับพวกเขาด้วย มีฝูงแกะ ฝูงวัว และฝูงสัตว์อื่น ๆ อีกมากมาย
39 พวกเขาเอาก้อนแป้งที่นำมาจากอียิปต์ไปอบเป็นขนมปังแผ่นกลม ๆ ไม่ใส่เชื้อ ที่ไม่ใส่เชื้อก็เพราะพวกเขาถูกไล่ออกจากอียิปต์อย่างกะทันหัน และพวกเขาก็ไม่มีเวลาเตรียมอาหารอย่างอื่นไปด้วย+
40 ชาวอิสราเอลเดินทางออกจากอียิปต์+หลังจากที่พวกเขาอยู่ในดินแดนของคนต่างชาติรวมแล้ว 430 ปี+
41 ในวันที่ครบ 430 ปีนั้น ประชาชนของพระยะโฮวาทั้งหมดซึ่งมีจำนวนมากมายได้ออกมาจากอียิปต์
42 คืนนั้น เป็นคืนที่พวกเขาจะฉลองที่พระยะโฮวาช่วยพวกเขาออกจากอียิปต์ เป็นคืนที่ชาวอิสราเอลทั้งหมดจะระลึกถึงพระยะโฮวาไปตลอดทุกยุคทุกสมัย+
43 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสและอาโรนว่า “นี่เป็นข้อกำหนดสำหรับปัสกา คือห้ามคนต่างชาติกินอาหารปัสกา+
44 แต่ถ้าใครมีทาสผู้ชายที่ซื้อมา ต้องให้ทาสคนนั้นเข้าสุหนัตก่อน+ถึงจะกินอาหารปัสกาได้
45 คนที่ย้ายมาอาศัยอยู่ในแผ่นดินและลูกจ้างจะกินอาหารปัสกาไม่ได้
46 เจ้าต้องกินอาหารปัสกาในบ้าน อย่าเอาเนื้อสัตว์ปัสกาออกไปที่อื่น และอย่าหักกระดูกสัตว์ปัสกานั้น+
47 ชาวอิสราเอลทุกคนต้องฉลองปัสกา
48 ถ้าคนต่างชาติที่อยู่ในแผ่นดินของพวกเจ้าอยากจะฉลองปัสกาให้พระยะโฮวา ผู้ชายทุกคนในครอบครัวของเขาจะต้องเข้าสุหนัตถึงจะฉลองปัสกาได้ เขาจะเป็นเหมือนชาวอิสราเอล แต่อย่าให้คนที่ไม่เข้าสุหนัตกินอาหารปัสกา+
49 ชาวอิสราเอลและคนต่างชาติที่อยู่ในแผ่นดินของพวกเจ้าต้องอยู่ภายใต้กฎหมายเดียวกัน”+
50 ชาวอิสราเอลทุกคนทำตามที่พระยะโฮวาสั่งโมเสสและอาโรน พวกเขาทำตามทุกอย่าง
51 ในวันนั้นเอง พระยะโฮวานำชาวอิสราเอลที่มีจำนวนมากมายออกจากอียิปต์
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “ระหว่างสองเวลาเย็น” อาจหมายถึงช่วงเวลาหลังดวงอาทิตย์ตกจนถึงช่วงที่เริ่มมืดจริง ๆ
^ หมายถึงขาท่อนล่าง
^ คำนี้มีความหมายว่า “เว้นผ่าน”
^ คือ แป้งทำขนมปังที่ใส่เชื้อแล้ว ซึ่งแบ่งเก็บไว้เพื่อนำไปผสมกับแป้งก้อนใหม่ให้ขึ้นฟู
^ อยู่ในช่วง 4 ทุ่มถึงตี 2
^ คือ ชาวอียิปต์ และคนต่างชาติที่ไม่ใช่ชาวอิสราเอล
