อพยพ 22:1-31
22 “ถ้าใครขโมยวัวหรือแกะไปฆ่าหรือไปขาย เขาจะต้องชดใช้วัว 5 ตัวแทนวัว 1 ตัว และแกะ 4 ตัวแทนแกะ 1 ตัว+
2 (“ถ้าใครเห็นขโมย+แอบย่องเข้ามาในบ้านตอนกลางคืนและตีขโมยนั้นตาย เขาไม่มีความผิดฐานฆ่าคน
3 แต่ถ้าขโมยมาตอนที่ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว เขาจะมีความผิดฐานฆ่าคน)
“ขโมย*จะต้องชดใช้ ถ้าเขาไม่มีอะไรจะให้ เขาจะต้องขายตัวเองเพื่อชดใช้สิ่งที่เขาขโมยไป
4 ถ้าพบว่าวัว หรือลา หรือแกะที่เขาขโมยไปยังอยู่กับเขา และมันยังมีชีวิตอยู่ เขาต้องชดใช้ 2 เท่า
5 “ถ้าใครพาสัตว์ของตัวเองไปกินหญ้าในทุ่งนาหรือในสวนองุ่น แล้วปล่อยให้มันไปกินพืชผลในที่ดินของคนอื่น เขาจะต้องชดใช้ด้วยพืชผลที่ดีที่สุดจากทุ่งนาหรือสวนองุ่นของเขา
6 “ถ้าใครทำให้ไฟลุกไปติดต้นหนาม แล้วลามไปไหม้ฟ่อนข้าว หรือต้นข้าว หรือทุ่งนาของคนอื่นจนเสียหายหมด คนนั้นจะต้องชดใช้สำหรับสิ่งที่ถูกไฟไหม้ไป
7 “ถ้าใครฝากเงินหรือสิ่งของไว้กับคนอื่น และสิ่งของนั้นถูกขโมยไปจากบ้านของคนนั้น ถ้าจับขโมยได้ ขโมยจะต้องชดใช้ 2 เท่า+
8 แต่ถ้าจับไม่ได้ ต้องพาเจ้าของบ้านคนนั้นไปยืนต่อหน้าพระเจ้าเที่ยงแท้*+เพื่อดูว่าเขาขโมยสิ่งนั้นไปไหม
9 ถ้ามี 2 คนเถียงกันเรื่องวัว ลา แกะ เสื้อผ้า หรืออะไรก็ตามที่หายไป และฝ่ายหนึ่งบอกว่า ‘นี่เป็นของฉัน’ ก็ให้นำเรื่องนั้นไปบอกพระเจ้าเที่ยงแท้+ คนที่พระเจ้าบอกว่าเป็นฝ่ายผิดจะต้องชดใช้ให้อีกฝ่ายหนึ่ง 2 เท่า+
10 “ถ้าใครฝากลา หรือวัว หรือแกะ หรือสัตว์เลี้ยงอื่น ๆ ไว้กับคนอื่น และต่อมาสัตว์นั้นตายหรือพิการหรือถูกต้อนเอาไปโดยไม่มีใครเห็น
11 จะต้องให้คนที่รับฝากมาสาบานต่อพระยะโฮวาว่าเขาไม่ได้ขโมยไป และเจ้าของสัตว์ต้องยอมรับคำสาบานนั้น ในกรณีนี้คนที่รับฝากไม่ต้องชดใช้+
12 แต่ถ้าสัตว์พวกนั้นถูกขโมยไปโดยที่เขาอยู่ด้วย* เขาจะต้องชดใช้ให้เจ้าของสัตว์
13 ถ้ามีสัตว์ป่ามากัดตาย เขาจะต้องเอาซากสัตว์มาให้ดูเป็นหลักฐาน สำหรับสัตว์ที่ถูกสัตว์ป่ากัดตายนั้นเขาไม่ต้องชดใช้
14 “ถ้าใครขอยืมสัตว์ของคนอื่นไปใช้งาน และต่อมาสัตว์นั้นเกิดพิการหรือตายตอนที่เจ้าของไม่ได้อยู่ด้วย คนที่ยืมจะต้องชดใช้
15 ถ้าเจ้าของสัตว์อยู่ด้วย คนที่ยืมไม่ต้องชดใช้ ถ้าสัตว์นั้นถูกเช่ามาก็ไม่ต้องชดใช้เพราะค่าเสียหายรวมอยู่ในค่าเช่าแล้ว
16 “ถ้าใครล่อลวงหญิงสาวบริสุทธิ์ที่ยังไม่มีคู่หมั้นแล้วมีเพศสัมพันธ์กับเธอ เขาจะต้องแต่งงานกับเธอและจ่ายค่าสินสอดด้วย+
17 แต่ถ้าพ่อของเธอยืนกรานไม่ยอมยกเธอให้เขาอย่างเด็ดขาด เขาก็ยังต้องจ่ายเงินเท่ากับค่าสินสอด
18 “อย่าไว้ชีวิตแม่มด+
19 “คนที่มีเพศสัมพันธ์กับสัตว์จะมีโทษถึงตาย+
20 “คนที่ถวายเครื่องบูชาให้พระอื่นนอกจากพระยะโฮวา คนนั้นจะต้องตาย+
21 “อย่าข่มเหงคนต่างชาติหรือกดขี่เขา+ เพราะพวกเจ้าเองก็เคยเป็นคนต่างชาติในอียิปต์มาก่อน+
22 “อย่าข่มเหงแม่ม่ายและลูกกำพร้าพ่อ*+
23 ถ้าเจ้าข่มเหงเขา และเขาร้องขอให้เราช่วย เราจะฟังเสียงร้องของเขา+
24 เราจะโกรธพวกเจ้ามากและจะประหารพวกเจ้าด้วยคมดาบ ภรรยาของเจ้าจะต้องเป็นม่ายและลูก ๆ ของเจ้าจะกำพร้าพ่อ
25 “ถ้าเจ้าให้ประชาชนของเราที่เป็นคนยากจน*ยืมเงินไป อย่าเป็นเหมือนเจ้าหนี้เงินกู้หน้าเลือด เจ้าต้องไม่คิดดอกเบี้ยเขา+
26 “ถ้าเจ้ายึดเสื้อคลุมของเพื่อนบ้านไว้เป็นของประกัน+ เจ้าต้องคืนให้เขาก่อนดวงอาทิตย์ตก
27 เพราะนั่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เขามีไว้ห่มตอนนอน ถ้าเจ้าเอาของเขาไปแล้วเขาจะใช้อะไรห่ม?+ และถ้าเขาร้องขอความช่วยเหลือจากเรา เราจะฟังเพราะเราสงสารเขา+
28 “อย่าแช่งด่าพระเจ้า+และคนที่เป็นหัวหน้าพวกเจ้า+
29 “อย่ารีรอที่จะถวายพืชผลที่อุดมสมบูรณ์ของเจ้า และน้ำองุ่นกับน้ำมันที่มีมากมายจากเครื่องหีบของเจ้า+ เจ้าต้องถวายลูกชายคนโตของเจ้าให้เรา+
30 ส่วนการถวายลูกสัตว์ที่เป็นตัวผู้ตัวแรกไม่ว่าวัวหรือแกะ หรือแพะ เจ้าต้องทำอย่างนี้คือ+ พอลูกสัตว์นั้นเกิดมา เจ้าต้องให้มันอยู่กับแม่ของมัน 7 วัน และในวันที่แปดค่อยนำมาให้เรา+
31 “พวกเจ้าต้องเป็นชนชาติบริสุทธิ์ของเรา+ อย่ากินเนื้อสัตว์ที่ถูกสัตว์ป่ากัดตายในท้องทุ่ง+ แต่ให้โยนเนื้อนั้นให้สุนัขกิน
