อพยพ 8:1-32
8 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสว่า “ไปหาฟาโรห์และพูดกับเขาว่า ‘พระยะโฮวาพูดอย่างนี้ “ปล่อยประชาชนของเราออกไปนมัสการเราเดี๋ยวนี้+
2 ถ้าเจ้ายังไม่ยอมปล่อยพวกเขาไป เราจะให้ฝูงกบขึ้นมาสร้างความเดือดร้อนทั่วเขตแดนของเจ้า+
3 แม่น้ำไนล์จะเต็มไปด้วยฝูงกบ พวกมันจะขึ้นมาและเข้าไปในวังของเจ้า เข้าไปในห้องนอนและขึ้นไปบนเตียงของเจ้า เข้าไปในบ้านของพวกข้าราชสำนักและขึ้นไปบนตัวประชาชน เข้าไปในเตาอบและอ่างนวดแป้งของเจ้า+
4 ฝูงกบจะขึ้นมาบนตัวเจ้า ขึ้นมาบนตัวประชาชนและข้าราชสำนักทั้งหมด”’”
5 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสว่า “ไปบอกอาโรนอย่างนี้ ‘ให้ยื่นไม้เท้าออกไปเหนือแม่น้ำและห้วยหนองคลองบึงต่าง ๆ แล้วฝูงกบจะขึ้นมาอยู่ทั่วแผ่นดินอียิปต์’”
6 อาโรนก็ยื่นมือออกไปเหนือแหล่งน้ำทั้งหลายของอียิปต์ และฝูงกบก็ขึ้นมาเต็มแผ่นดินอียิปต์
7 ฝ่ายพวกนักบวชที่มีเวทมนตร์คาถาก็ทำแบบเดียวกันด้วยศาสตร์ลี้ลับของพวกเขา คือทำให้ฝูงกบขึ้นมาบนแผ่นดินอียิปต์ด้วย+
8 ในที่สุด ฟาโรห์ก็เรียกโมเสสกับอาโรนมาพบและพูดว่า “อ้อนวอนพระยะโฮวาให้กำจัดฝูงกบไปจากเราและประชาชนของเราด้วยเถอะ+ เพราะตอนนี้เราจะปล่อยชาวอิสราเอลออกไปถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาแล้ว”
9 โมเสสจึงบอกฟาโรห์ว่า “ท่านอยากให้ผมอ้อนวอนพระเจ้าให้เมื่อไหร่ก็โปรดบอกมา ผมจะอ้อนวอนพระเจ้าให้กำจัดฝูงกบไปจากท่าน และจากพวกข้าราชสำนักรวมทั้งประชาชนและวังของท่าน จะมีกบเหลืออยู่แต่ในแม่น้ำไนล์เท่านั้น”
10 ฟาโรห์พูดว่า “วันพรุ่งนี้เลย” โมเสสก็บอกว่า “ได้เลยครับ แล้วท่านจะรู้ว่าไม่มีใครจะมาเทียบกับพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราได้+
11 ฝูงกบจะไปจากท่านและวังของท่าน ไปจากพวกข้าราชสำนักและจากประชาชนของท่าน จะมีกบเหลืออยู่ในแม่น้ำไนล์เท่านั้น”+
12 โมเสสกับอาโรนลาฟาโรห์กลับไป แล้วโมเสสก็อ้อนวอนพระยะโฮวาเรื่องฝูงกบที่พระองค์ให้มาสร้างความเดือดร้อนกับฟาโรห์+
13 พระยะโฮวาทำตามคำอ้อนวอนของโมเสส ฝูงกบก็ตายเกลื่อนบ้าน เกลื่อนลาน และเกลื่อนทุ่งนา
14 ชาวอียิปต์เก็บซากกบที่ตายมารวมกันเป็นกอง ๆ แผ่นดินก็เหม็นไปทั่ว
15 แต่พอฟาโรห์เห็นว่าเหตุการณ์ดีขึ้นแล้ว เขาก็กลับมีใจแข็งกระด้าง+ไม่ฟังโมเสสกับอาโรน เหมือนกับที่พระยะโฮวาบอกไว้
16 พระยะโฮวาจึงพูดกับโมเสสว่า “ไปบอกอาโรนอย่างนี้ ‘ให้ยื่นไม้เท้าออกไปแล้วตีฝุ่นที่พื้นดิน และฝุ่นทั่วแผ่นดินอียิปต์จะกลายเป็นฝูงริ้น’”*
17 พวกเขาก็ทำตาม อาโรนยื่นไม้เท้าออกไปแล้วตีฝุ่นที่พื้นดิน เกิดเป็นฝูงริ้นบินมาตอมตามตัวคนและสัตว์ ฝุ่นทั้งหมดทั่วแผ่นดินอียิปต์กลายเป็นฝูงริ้น+
18 พวกนักบวชที่มีเวทมนตร์คาถาพยายามทำแบบเดียวกันด้วยศาสตร์ลี้ลับของพวกเขา+เพื่อทำให้เกิดฝูงริ้น แต่พวกเขาทำไม่ได้ ฝูงริ้นก็บินมาตอมตามตัวคนและสัตว์
19 พวกนักบวชที่มีเวทมนตร์คาถาจึงพูดกับฟาโรห์ว่า “เหตุการณ์นี้เกิดจากอำนาจ*ของพระเจ้าแน่ ๆ!”+ แต่ใจของฟาโรห์ก็ยังดื้อดึงไม่ฟังโมเสสกับอาโรน เหมือนกับที่พระยะโฮวาบอกไว้
20 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสว่า “ให้ตื่นแต่เช้าไปดักรอพบฟาโรห์ตอนที่เขาออกไปที่แม่น้ำไนล์ และพูดกับเขาว่า ‘พระยะโฮวาพูดอย่างนี้ “ปล่อยประชาชนของเราออกไปนมัสการเราเดี๋ยวนี้
21 ถ้าไม่ปล่อยประชาชนของเราไป เราจะให้ฝูงเหลือบ*มาก่อกวนเจ้ารวมทั้งข้าราชสำนักและประชาชนของเจ้า มันจะเข้าไปในวังของเจ้า และบ้านเรือนของชาวอียิปต์จะเต็มไปด้วยฝูงเหลือบ ตามพื้นดินที่พวกเขา*ยืนจะมีแต่ฝูงเหลือบอยู่เต็มไปหมด
22 ในวันนั้น เราจะกันแผ่นดินโกเชนที่ประชาชนของเราอาศัยอยู่เอาไว้ ไม่ให้ฝูงเหลือบไปที่นั่น+ เหตุการณ์นี้จะทำให้เจ้ารู้ว่าเราคือยะโฮวาผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน+
23 เราจะทำให้เจ้าเห็นความแตกต่างระหว่างประชาชนของเรากับประชาชนของเจ้า พรุ่งนี้เจ้าจะได้เห็นการอัศจรรย์นี้”’”
24 แล้วพระยะโฮวาก็ทำตามที่พูดไว้ ฝูงเหลือบจำนวนมหาศาลได้บินเข้าไปในวังของฟาโรห์ เข้าไปในบ้านเรือนของพวกข้าราชสำนัก และอยู่ทั่วอียิปต์+ ฝูงเหลือบก่อความเสียหายอย่างหนักกับแผ่นดินนั้น+
25 ในที่สุด ฟาโรห์ก็เรียกโมเสสกับอาโรนมาพบและพูดว่า “ไปถวายเครื่องบูชาให้พระเจ้าของพวกคุณได้ แต่ต้องทำในแผ่นดินนี้”
26 แต่โมเสสพูดว่า “ผมคิดว่าคงไม่เหมาะครับ เพราะเครื่องบูชาที่พวกเราจะถวายให้พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเรานั้นน่ารังเกียจสำหรับชาวอียิปต์+ ถ้าพวกเราจะถวายเครื่องบูชาที่น่ารังเกียจสำหรับชาวอียิปต์ต่อหน้าพวกเขา แล้วพวกเขาจะไม่เอาหินขว้างพวกเราหรือครับ?
27 พวกเราจะเดินทางไปถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราในที่กันดาร 3 วัน ตามที่พระองค์บอกไว้”+
28 ฟาโรห์พูดว่า “เราจะปล่อยพวกคุณออกไปถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกคุณในที่กันดาร แต่อย่าไปไหนไกล และพวกคุณต้องอ้อนวอนพระเจ้าเพื่อเรา”+
29 โมเสสก็พูดว่า “ได้ครับ เมื่อผมออกไปแล้ว ผมจะอ้อนวอนพระยะโฮวาให้เอาฝูงเหลือบไปจากฟาโรห์ รวมทั้งพวกข้าราชสำนักและประชาชนของท่านในวันพรุ่งนี้ ขอฟาโรห์อย่ากลับคำไม่ยอมปล่อยชาวอิสราเอลออกไปถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาก็แล้วกัน”+
30 แล้วโมเสสก็ลาฟาโรห์ออกมา และอ้อนวอนขอพระยะโฮวา+
31 พระยะโฮวาทำตามคำอ้อนวอนของโมเสส พระองค์ทำให้ฝูงเหลือบไปจากฟาโรห์ รวมทั้งพวกข้าราชสำนักและประชาชน ไม่เหลือสักตัวเดียว
32 แต่ฟาโรห์กลับมีใจดื้อดึงอีก และไม่ยอมปล่อยชาวอิสราเอลไป
