อิสยาห์ 40:1-31
40 พระเจ้าของพวกคุณบอกว่า “ให้ปลอบโยนประชาชนของเรา+
2 พูดกับเยรูซาเล็มอย่างนุ่มนวลและบอกว่า ช่วงเวลาที่เมืองนี้ต้องทนทุกข์สิ้นสุดลงแล้วเมืองนี้ชดใช้ความผิดแล้ว+
เมืองนี้ถูกพระยะโฮวาลงโทษตามความผิดทั้งหมดที่ทำไปแล้ว”+
3 มีคนหนึ่งส่งเสียงร้องอยู่ในที่กันดารว่า
“ให้เตรียมทางไว้สำหรับพระยะโฮวา+
ทำทางหลวง+ของพระเจ้าที่จะตัดผ่านที่กันดารนั้นให้ตรง+
4 หุบเขาทุกแห่งต้องถมให้เต็มภูเขาและเนินเขาทุกลูกต้องทำให้ราบ
พื้นดินที่ขรุขระต้องปรับให้เรียบและที่สูงต่ำก็ต้องราบเรียบเหมือนที่ราบในหุบเขา+
5 พระยะโฮวาจะแสดงความยิ่งใหญ่ของพระองค์ให้เห็น+มนุษย์ทุกคนจะได้เห็นทั่วกัน+เพราะพระยะโฮวาได้บอกไว้อย่างนั้น”
6 ลองฟังดู มีคนบอกว่า “ร้องสิ”
อีกคนหนึ่งก็ถามว่า “แล้วจะให้ร้องว่าอะไร?”
“มนุษย์ทุกคนเป็นเหมือนต้นหญ้า
ความรักที่มั่นคงของพวกเขาก็เป็นเหมือนดอกไม้ในทุ่งหญ้า+
7 เมื่อพระยะโฮวาหายใจรดใส่มัน+หญ้าเหล่านั้นก็แห้งเหี่ยว+ดอกไม้ก็เหี่ยวเฉา
มนุษย์ก็เป็นเหมือนต้นหญ้าอย่างนั้นแหละ
8 หญ้าเหล่านั้นก็แห้งเหี่ยวดอกไม้ก็เหี่ยวเฉาแต่คำพูดของพระเจ้าจะคงอยู่ตลอดไป”+
9 ผู้หญิงที่นำข่าวดีมาบอกศิโยน+ผู้หญิงที่นำข่าวดีมาบอกเยรูซาเล็ม
ขึ้นไปบนภูเขาสูงและส่งเสียงร้องดัง ๆ
ร้องให้ดังจนสุดเสียง ไม่ต้องกลัว
ร้องประกาศให้เมืองต่าง ๆ ในยูดาห์รู้ว่า “นี่แหละคือพระเจ้าของพวกคุณ”+
10 คอยดูเถอะ พระยะโฮวาพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดจะมา พระองค์มีพลังอำนาจมากพระองค์จะให้มือขวาของพระองค์*มาปกครอง+
ดูสิ พระองค์เอารางวัลมาด้วยและค่าตอบแทนก็อยู่ที่พระองค์+
11 พระเจ้าจะใส่ใจดูแลแกะของพระองค์เหมือนผู้เลี้ยงแกะ+
พระองค์จะรวบรวมลูกแกะมาไว้ในอ้อมกอดของพระองค์จะอุ้มพวกมันไว้แนบอก
และจะค่อย ๆ ต้อนแกะแม่ลูกอ่อนให้เดินไป+
12 ใครจะเอาน้ำทะเลทั้งหมดมาใส่ไว้ในอุ้งมือของตัวเองได้+และวัดท้องฟ้าด้วยมือเพียงคืบเดียว?*
ใครจะตวงฝุ่นละอองทั้งหมดบนโลก+และชั่งภูเขาต่าง ๆกับเนินเขาทั้งหลายได้?
13 ใครจะเข้าใจได้ว่าพลังของพระยะโฮวามีมากขนาดไหนและใครจะแนะนำสั่งสอนพระองค์ได้?+
14 พระองค์จะต้องไปปรึกษาใครเพื่อจะมีความรู้ความเข้าใจ?ใครจะมาสอนพระองค์ได้ว่าอะไรคือทางที่ยุติธรรม?หรือใครจะให้ความรู้เพิ่มเติมกับพระองค์และช่วยพระองค์ให้เข้าใจจริง ๆ?+
15 ดูสิ ชาติต่าง ๆ เป็นเหมือนน้ำเพียงหยดเดียวจากถังเป็นเหมือนฝุ่นบนตาชั่ง+
พระเจ้าได้ยกเกาะต่าง ๆ ขึ้นอย่างกับว่ามันเป็นเพียงฝุ่นละออง
16 ถึงจะตัดไม้ทั้งหมดจากเลบานอนมาทำเป็นฟืนสำหรับแท่นบูชาหรือเอาสัตว์ทั้งหมดที่นั่นมาเป็นเครื่องบูชาเผา ก็ยังไม่มีค่าคู่ควรจะเป็นเครื่องบูชาให้พระองค์
17 สำหรับพระเจ้าแล้วชาติต่าง ๆ ก็เหมือนไม่มีตัวตน+พวกเขาไร้ค่าและไม่มีความหมายอะไร+
18 จะเอาพระเจ้าไปเปรียบกับใคร?+
หรือจะทำรูปอะไรให้เป็นเหมือนพระองค์?+
19 ช่างฝีมือหล่อรูปเคารพแล้วช่างโลหะก็ใช้ทองคำหุ้ม+และใช้โซ่เงินมาประดับ
20 คนหนึ่งเลือกต้นไม้ที่จะเอามาเป็นของถวาย+ต้นไม้ที่ไม่ผุ
เขาเลือกหาช่างฝีมือที่ชำนาญเพื่อเตรียมแกะสลักรูปเคารพที่ตั้งได้มั่นคง+
21 พวกคุณไม่รู้
และไม่เคยได้ยินเลยหรือ?
ผ่านมานานขนาดนี้แล้วยังไม่มีใครบอกคุณอีกหรือ?
พวกคุณมองไม่เห็นหลักฐานที่มีตั้งแต่ตอนวางฐานรากของโลกหรือ?+
22 พระเจ้าอยู่เหนือโลกซึ่งเป็นทรงกลม+และผู้ที่อยู่ในโลกก็เปรียบเหมือนตั๊กแตน
พระเจ้าได้ขึงแผ่นฟ้าเหมือนขึงผ้าโปร่งเนื้อดีพระองค์กางท้องฟ้าออกเหมือนคนกางเต็นท์ไว้อยู่อาศัย+
23 พระเจ้าทำให้พวกเจ้านายหมดอำนาจและทำให้ผู้มีอำนาจปกครองของโลกหมดความหมาย
24 พวกเขายังไม่ทันถูกปลูกไม่ทันถูกหว่านและต้นยังไม่ทันจะหยั่งรากลงไปในดินพวกเขาก็แห้งเหี่ยวและถูกลมพัดไปซะแล้วลมจะพัดพวกเขาไปเหมือนกับพัดฟาง+
25 พระเจ้าองค์บริสุทธิ์พูดว่า “พวกเจ้าจะเอาเราไปเปรียบกับใคร? ใครจะมาเทียบกับเราได้?
26 เงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและดูซิว่า
ใครเป็นผู้สร้างสิ่งเหล่านั้น?+
พระเจ้าเป็นผู้เรียกดวงดาวเหล่านั้นออกมาทีละดวงตามจำนวนของมันเหมือนกับเรียกทหารในกองทัพพระองค์เรียกชื่อดวงดาวเหล่านั้นได้ทั้งหมด+
และด้วยพลังอันมหาศาลกับอำนาจที่ยิ่งใหญ่ของพระองค์นั้น+ไม่มีดาวสักดวงเดียวที่ขาดหายไป
27 แต่ยาโคบและอิสราเอล ทำไมพวกเจ้ากลับมาพูดกันว่า‘พระยะโฮวาไม่รู้หรอกว่าเราต้องเจอกับอะไรบ้างและเราก็ไม่ได้รับความเป็นธรรมจากพระองค์’?+
28 พวกเจ้าไม่รู้และไม่เคยได้ยินหรือ?
พระยะโฮวาผู้สร้างทุกสิ่งบนโลกเป็นพระเจ้าที่มีชีวิตอยู่ตลอดไป+
พระองค์ไม่เคยเหน็ดเหนื่อยหรือหมดแรง+
พระองค์มีปัญญา*ล้ำลึกเกินกว่าที่มนุษย์จะเข้าใจได้+
29 พระองค์ให้พลังกับคนที่เหน็ดเหนื่อยและให้กำลังกับคนที่หมดเรี่ยวแรง+
30 ขนาดเด็ก ๆ ก็ยังเหนื่อยและหมดแรงคนหนุ่มก็ยังเดินเซจนสะดุดล้ม
31 แต่คนที่วางใจพระยะโฮวาจะกลับมีเรี่ยวแรงอีก
พวกเขาจะเป็นเหมือนนกอินทรีที่กางปีกบินขึ้นไป+
พวกเขาจะวิ่งโดยไม่เหน็ดเหนื่อยและจะเดินโดยไม่เมื่อยล้า”+
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “แขนของพระองค์”
^ เป็นความยาวตั้งแต่ปลายนิ้วหัวแม่มือจนถึงปลายนิ้วก้อยตอนกางมือออก ดูภาคผนวก ข14
^ หรือ “ความเข้าใจ”
