เพลงคร่ำครวญ 4:1-22
א [อาเลฟ]
4 ทองคำเนื้อดีที่เคยเปล่งประกายกลับหมองไปแล้ว+
ก้อนหินของสถานบริสุทธิ์+กระจัดกระจายอยู่ตามมุมถนน*+
ב [เบธ]
2 พวกลูกชายของศิโยนที่เคยมีค่าเหมือนทองคำบริสุทธิ์กลับมีค่าพอ ๆ กับไหดินเผาที่ช่างปั้นหม้อทำขึ้น
ג [กีเมล]
3 แม้แต่หมาในก็ยังให้นมลูกของมันแต่เพื่อนร่วมชาติของผมกลับดุร้าย+เหมือนนกกระจอกเทศในที่กันดาร+
ד [ดาเลธ]
4 ทารกที่ยังไม่หย่านมหิวจนลิ้นติดอยู่กับเพดานปาก
เด็ก ๆ ร้องขออาหาร+ แต่ไม่มีใครให้+
ה [เฮ]
5 คนที่เคยกินของดี ๆ ต้องนอนหิวอยู่ตามถนน+
คนที่เคยใส่เสื้อผ้าสีแดงเข้มตั้งแต่เด็กต้องนอนบนกองขี้เถ้า+
ו [วาว]
6 โทษของเพื่อนร่วมชาติของผมหนักกว่าโทษของโสโดม+ซึ่งถูกทำลายในชั่วพริบตา และไม่มีใครช่วยได้+
ז [ซายิน]
7 พวกนาศีร์+ของศิโยนเคยบริสุทธิ์ยิ่งกว่าหิมะและขาวกว่าน้ำนม
พวกเขาเคยตัวแดงกว่าหินปะการัง และเป็นเหมือนพลอยแซปไฟร์ที่แวววาว
ח [เฮธ]
8 แต่ตอนนี้พวกเขากลับดำยิ่งกว่าถ่านเมื่อเดินตามถนนก็ไม่มีใครจำพวกเขาได้
พวกเขาเหลือแต่หนังเหี่ยว ๆ หุ้มกระดูก+ ผิวหนังก็เหมือนไม้แห้ง
ט [เทธ]
9 คนที่ตายด้วยคมดาบก็ดีกว่าคนที่อดตาย+คือคนที่หมดแรงเพราะไม่มีอาหารจากไร่นา
י [โยด]
10 ผู้หญิงที่เคยมีเมตตากลับเอาลูกของตัวเองมาต้มกิน+
เด็กพวกนั้นกลายเป็นอาหารของคนที่โศกเศร้าตอนที่เพื่อนร่วมชาติของผมเจอหายนะ+
כ [คาฟ]
11 พระยะโฮวาโกรธแล้วพระองค์ระบายความโกรธที่รุนแรงออกมา+
และพระองค์จุดไฟในศิโยนเพื่อเผาฐานรากของเมืองนี้+
ל [ลาเมด]
12 พวกกษัตริย์ในโลกกับประชาชนในแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์ต่างก็ไม่เชื่อว่าพวกศัตรูจะเข้ามาในประตูกรุงเยรูซาเล็ม+
מ [เมม]
13 เรื่องนี้เป็นเพราะบาปของพวกผู้พยากรณ์และความผิดของปุโรหิตของเมืองนี้+เพราะพวกเขาได้ฆ่าคนดี ๆ ในเมือง+
נ [นูน]
14 พวกเขาเดินสะเปะสะปะไปตามถนนเหมือนคนตาบอด+
เนื้อตัวพวกเขาเปื้อนเลือด+จนไม่มีใครจับเสื้อผ้าพวกเขาได้
ס [ซาเมค]
15 พวกเขาร้องบอกคนอื่นว่า “ออกไปห่าง ๆ! ไม่สะอาด! ออกไป! ออกไป! อย่าแตะต้องพวกเรา!”
เพราะพวกเขาไม่มีบ้านอยู่และต้องเร่ร่อน
คนในชาติต่าง ๆ ก็พูดว่า “อย่าให้พวกเขามาอยู่กับเรา+
פ [เพ]
16 พระยะโฮวาได้ทำให้พวกเขากระจัดกระจายไป+พระองค์จะไม่เมตตาพวกเขาอีกเลย
จะไม่มีใครนับถือพวกปุโรหิต+ และจะไม่มีใครชอบพวกผู้นำ”+
ע [อายิน]
17 พวกเรามองหาความช่วยเหลือจนตาล้า แต่หาไม่เจอ+
พวกเราพยายามหาความช่วยเหลือจากชาติหนึ่งที่ช่วยเราไม่ได้+
צ [ซาเด]
18 พวกเขาตามล่าพวกเราทุกฝีก้าว+จนพวกเราเดินตามลานสาธารณะไม่ได้
พวกเราใกล้ถึงจุดจบแล้ว เวลาของพวกเราหมดแล้ว จุดจบของพวกเรามาถึงแล้ว
ק [โคฟ]
19 พวกที่ไล่ตามพวกเราเร็วกว่านกอินทรีบนฟ้า+
พวกเขาไล่ล่าพวกเราตามภูเขา พวกเขาซุ่มโจมตีพวกเราในที่กันดาร
ר [เรช]
20 ผู้ที่พระยะโฮวาเจิมไว้ ซึ่งเป็นเหมือนลมหายใจ+ของพวกเราถูกจับขังไว้ในหลุมใหญ่ของพวกเขา+พวกเราเคยพูดถึงผู้นี้ว่า “ถ้ามีท่านคอยคุ้มครอง พวกเราก็จะอยู่รอดในหมู่ชาติต่าง ๆ ได้”
ש [ซิน]
21 เอโดม ให้พวกคุณรื่นเริงยินดี+และใช้ชีวิตเหมือนตอนที่อยู่ในแผ่นดินอูส
แต่พวกคุณจะต้องดื่มจากถ้วยนั้นเหมือนกัน+ พวกคุณจะเมาและจะเปลือยกาย+
ת [เทา]
22 ศิโยน พวกคุณได้รับโทษสำหรับความผิดครบถ้วนแล้ว
พระองค์จะไม่ให้พวกคุณไปเป็นเชลยอีก+
แต่พระองค์จะนึกถึงความผิดของเอโดม
และพระองค์จะเปิดโปงบาปที่พวกเขาทำ+
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “ตรงหัวถนนทุกสาย”
