เพลงโซโลมอน 2:1-17
2 “ฉันเป็นแค่ดอกฝรั่นในทุ่งชาโรน*เป็นแค่ดอกลิลลี่ในหุบเขา”+
2 “ที่รักของผมในกลุ่มสาว ๆเป็นเหมือนดอกลิลลี่กลางพงหนาม”
3 “ที่รักของฉันในกลุ่มหนุ่ม ๆเป็นเหมือนต้นแอปเปิลท่ามกลางต้นไม้ในป่า
ฉันอยากนั่งอยู่ใต้ร่มไม้ของเขาเหลือเกินผลของเขามีรสหวานอร่อย
4 เขาพาฉันเข้าไปในบ้านที่มีงานเลี้ยงทุกคนก็เห็นว่าเขารักฉัน
5 ขอลูกเกด+กับแอปเปิลให้ฉันกินหน่อยฉันจะได้สดชื่นและมีแรงฉันอ่อนแอเพราะกำลังมีความรัก
6 เขาเอาแขนซ้ายให้ฉันหนุนและเอาแขนขวาโอบกอดฉันไว้+
7 ผู้หญิงชาวเยรูซาเล็มทั้งหลาย ฉันขอให้พวกเธอสาบานโดยอ้างกวางตัวเมีย+ในทุ่งว่า
จะไม่ปลุกเร้าฉันให้เกิดความรัก แต่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นเอง+
8 ฉันได้ยินเสียงที่รักของฉัน
เขากำลังมาโน่นแล้วเขาปีนภูเขาและกระโดดข้ามเนินเขามา
9 ที่รักของฉันเหมือนกวางหนุ่ม+
เขายืนอยู่ที่นั่น ที่ผนังบ้านกำลังจ้องผ่านหน้าต่างมองลอดช่องระแนงเข้ามา
10 ที่รักของฉันบอกว่า
‘ลุกขึ้นเถอะที่รักไปกันเถอะคนสวยของผม
11 ดูสิ ฤดูหนาว*ผ่านไปแล้ว
ฝนก็หยุดตกแล้ว
12 ดอกไม้ผลิบานทั่วแผ่นดิน+ถึงเวลาตัดแต่งต้นไม้แล้ว+เสียงนกเขาคูก็ดังทั่วในแผ่นดินของเรา+
13 ผลมะเดื่อรุ่นแรกกำลังสุก+ต้นองุ่นมีดอกบานส่งกลิ่นหอม
ลุกขึ้นไปกับผมเถอะที่รัก
ไปกันเถอะคนสวยของผม
14 เธอที่เป็นนกพิราบของผม เธออยู่ในโพรงบนหน้าผา+อยู่ในซอกผาชันขอผมได้เห็นและได้ยินเสียงเธอหน่อย+เพราะเสียงเธอน่าฟังและตัวเธอก็สวยน่ารัก’”+
15 “จับหมาจิ้งจอกให้พวกเราหน่อยเจ้าหมาจิ้งจอกตัวน้อยที่ทำลายสวนองุ่นเพราะสวนองุ่นของพวกเรากำลังออกดอก”
16 “ที่รักของฉันเป็นของฉัน และฉันก็เป็นของเขา+
เขาเลี้ยงสัตว์+อยู่ท่ามกลางต้นลิลลี่+
17 รีบกลับมาเถอะที่รักของฉันก่อนลมจะพัดมาเบา ๆ และก่อนร่มเงาจะจางหายไปให้รีบกลับมาเหมือนกวางหนุ่ม+ที่อยู่บนภูเขาซึ่งกั้นเราสองคนไว้*
