เยเรมีย์ 10:1-25
10 ชาวอิสราเอล ขอให้พวกเจ้าฟังพระยะโฮวาพูดกับพวกเจ้า
2 พระยะโฮวาพูดว่า
“อย่าเลียนแบบชาติต่าง ๆ+และอย่ากลัวสัญญาณบอกเหตุในท้องฟ้าเพราะชาติต่าง ๆ กลัวสิ่งเหล่านั้น+
3 ประเพณีของพวกเขาเป็นสิ่งหลอกลวง*
ช่างแกะสลักตัดต้นไม้จากป่าแล้วใช้เครื่องมือทำเป็นรูปเคารพ+
4 พวกเขาเอาเงินและทองมาตกแต่งรูปนั้น+และตอกตะปูยึดไว้ไม่ให้ล้ม+
5 มันเป็นเหมือนหุ่นไล่กาในไร่แตงกวา เพราะพูดไม่ได้+ต้องให้คนแบกไป เพราะเดินไม่ได้+
อย่ากลัวมัน เพราะมันทำร้ายใครไม่ได้และทำดีก็ไม่ได้”+
6 พระยะโฮวา ไม่มีใครเหมือนพระองค์+
พระองค์เป็นพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่ ชื่อของพระองค์ก็ยิ่งใหญ่และพระองค์มีอำนาจมาก
7 พระองค์เป็นกษัตริย์ของชาติต่าง ๆ+ ทุกคนควรเกรงกลัวพระองค์เพราะเป็นเรื่องที่ถูกต้องและในหมู่คนฉลาดของอาณาจักรต่าง ๆไม่มีใครเทียบพระองค์ได้เลย+
8 พวกเขาทุกคนคิดหาเหตุผลไม่เป็นและโง่+
คำสอนของรูปเคารพที่แกะสลักจากไม้ก็เป็นคำหลอกลวง*ทั้งนั้น+
9 แผ่นเงินมาจากทาร์ชิช+และทองคำมาจากอุฟาสพวกช่างฝีมือและช่างโลหะเอามาหุ้มรูปเหล่านั้น
เสื้อผ้าของมันทอด้วยด้ายสีฟ้าและด้ายขนสัตว์สีม่วง
มันเป็นผลงานของช่างที่ชำนาญ
10 แต่พระยะโฮวาเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้
พระองค์เป็นพระเจ้าผู้มีชีวิตอยู่+และเป็นกษัตริย์ตลอดไป+
เมื่อพระองค์โกรธ แผ่นดินก็สั่นสะเทือน+และไม่มีชาติไหนจะทนได้เมื่อถูกพระองค์ตำหนิ
11 * พวกเจ้าต้องบอกพวกเขาว่า
“พวกพระที่ไม่ได้สร้างฟ้าและโลกจะถูกทำลายให้หมดไปจากโลกและจากใต้ฟ้า”+
12 พระองค์เป็นผู้สร้างโลกด้วยพลังของพระองค์พระองค์สร้างแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์ด้วยสติปัญญา+และกางท้องฟ้าไว้ด้วยความเข้าใจ+
13 เมื่อพระองค์ส่งเสียงน้ำบนฟ้าก็ปั่นป่วน+และพระองค์ทำให้เมฆ*ลอยขึ้นมาจากขอบโลก+
พระองค์ทำให้มีฟ้าแลบแล้วก็มีฝน*และเอาลมออกมาจากคลังของพระองค์+
14 มนุษย์ทุกคนทำอะไรไม่มีเหตุผลและไม่มีความรู้
ช่างโลหะทุกคนจะต้องอับอายเพราะรูปเคารพแกะสลักนั้น+เพราะรูปหล่อโลหะที่เขาทำขึ้นเป็นพระเท็จและมันไม่มีลมหายใจ+
15 มันเป็นสิ่งหลอกลวง* และเป็นผลงานที่น่าเยาะเย้ย+
เมื่อถึงเวลาที่มันถูกคิดบัญชี มันก็จะพินาศ
16 พระเจ้า*ของยาโคบไม่เหมือนรูปเคารพเหล่านั้นเพราะพระองค์เป็นผู้สร้างทุกสิ่งและอิสราเอลคือไม้เท้าที่เป็นสมบัติของพระองค์+
พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพคือชื่อของพระองค์+
17 ผู้หญิงที่ถูกล้อมเก็บของขึ้นจากพื้นดินเถอะ
18 เพราะพระยะโฮวาบอกว่า
“คราวนี้เราจะเหวี่ยงคนที่อยู่ในแผ่นดินออกไป+และเราจะทำให้พวกเขาเป็นทุกข์”
19 ฉันไม่รอดแน่ เพราะฉันมีแผล*+
ฉันมีบาดแผลที่รักษาไม่หาย
ฉันพูดว่า “นี่เป็นความเจ็บป่วยของฉันเอง และฉันต้องทน
20 เต็นท์ของฉันถูกทำลาย และเชือกเต็นท์ของฉันขาดหมดแล้ว+
พวกลูกชายก็ทิ้งฉันไปหมด+
ไม่เหลือใครช่วยกางเต็นท์หรือขึงผ้าเต็นท์ให้ฉันเลย
21 เพราะพวกคนเลี้ยงแกะทำเรื่องโง่ ๆ+พวกเขาไม่ถามอะไรพระยะโฮวาเลย+
พวกเขาจึงทำสิ่งที่ไม่รอบคอบและฝูงแกะของพวกเขาก็กระจัดกระจายไปหมด”+
22 ฟังสิ มีข่าวมา!
มีเสียงทุบดังสนั่นมาจากดินแดนทางเหนือ+เพื่อทำให้เมืองต่าง ๆ ของยูดาห์กลายเป็นเมืองร้างและเป็นที่อยู่ของหมาใน+
23 พระยะโฮวา ผมรู้ว่ามนุษย์กำหนดแนวทางชีวิตของตัวเองไม่ได้
แต่ละย่างก้าวของชีวิต เขาก็ยังกำหนดไม่ได้ด้วยซ้ำ+
24 พระยะโฮวา โปรดว่ากล่าวแก้ไขผมตามที่พระองค์เห็นว่าเหมาะสมแต่อย่าทำด้วยความโกรธ+ เพราะผมคงจะพินาศย่อยยับ+
25 ขอพระองค์ระบายความโกรธต่อชาติต่าง ๆ ที่ไม่สนใจพระองค์+และต่อตระกูลต่าง ๆ ที่ไม่ร้องเรียกชื่อพระองค์
เพราะพวกเขาทำลายยาโคบไปแล้ว+พวกเขาทำลายยาโคบจนสิ้นซาก+และทำให้บ้านเกิดเมืองนอนของยาโคบถูกทิ้งร้าง+
