เยเรมีย์ 30:1-24
-
คำสัญญาเรื่องการฟื้นฟูและการรักษา (1-24)
30 พระยะโฮวาพูดกับเยเรมีย์ว่า
2 “พระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลบอกว่า ‘เจ้าต้องเขียนทุกคำที่เราพูดกับเจ้าไว้ในหนังสือ
3 พระยะโฮวาบอกว่า “วันหนึ่งเราจะรวบรวมประชาชนของเราทั้งอิสราเอลและยูดาห์ที่ไปเป็นเชลย”+ พระยะโฮวาบอกว่า “เราจะพาพวกเขากลับมาแผ่นดินที่เราได้ยกให้กับปู่ย่าตายายของพวกเขา และพวกเขาจะครอบครองแผ่นดินนั้นอีกครั้งหนึ่ง”’”+
4 ต่อไปนี้คือเรื่องที่พระยะโฮวาพูดกับอิสราเอลและยูดาห์
5 พระยะโฮวาบอกว่า
“พวกเจ้าได้ยินเสียงคนที่กำลังตัวสั่นมีแต่ความหวาดกลัว ไม่มีความสงบสุขเลย
6 ลองถามดูเถอะว่าผู้ชายจะคลอดลูกได้ไหม
แล้วทำไมเราเห็นผู้ชายที่แข็งแรงทุกคนเอามือกุมท้อง*เหมือนผู้หญิงกำลังคลอดลูก?+
ทำไมทุกคนหน้าซีด?
7 วันนั้นเป็นวันที่น่ากลัว*+
ไม่มีวันไหนเหมือนวันนั้นเป็นเวลาทุกข์เดือดร้อนสำหรับยาโคบ
แต่เขาจะได้รับการช่วยให้รอดจากวันนั้น”
8 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกว่า “วันนั้นเราจะหักแอกที่คอเขาและจะดึงสายรัดให้ขาดเป็นสองเส้น และคนแปลกหน้า*จะไม่ทำให้เขา*เป็นทาสอีก
9 พวกเขาจะรับใช้พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเขาและรับใช้ดาวิดซึ่งเป็นกษัตริย์ที่เราจะแต่งตั้งให้พวกเขา”+
10 พระยะโฮวาบอกว่า “ยาโคบผู้รับใช้ของเรา อย่ากลัวเลยอิสราเอล ไม่ต้องตกใจกลัว+
เพราะเราจะช่วยเจ้ากลับมาจากแดนไกลและช่วยลูกหลานของเจ้ากลับมาจากแผ่นดินที่พวกเขาไปเป็นเชลย+
ยาโคบจะกลับมาและอยู่อย่างสงบไม่มีอะไรมารบกวนและจะไม่มีใครทำให้เขากลัว”+
11 พระยะโฮวาบอกว่า “เราจะอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยเจ้า
ส่วนชาติต่าง ๆ ที่เราเคยทำให้เจ้ากระจัดกระจายไปอยู่นั้น+ เราจะกำจัดให้สิ้นซาก+แต่เราจะไม่กำจัดเจ้า
เราจะสั่งสอน*เจ้าตามสมควรแต่เราจะปล่อยเจ้าไปโดยไม่ลงโทษไม่ได้”+
12 พระยะโฮวาบอกว่า
“แผลของเจ้าไม่มีทางรักษา+
แผลนั้นรักษาไม่หาย
13 ไม่มีใครสู้คดีให้เจ้าไม่มีวิธีรักษาแผลเรื้อรังของเจ้า
และเจ้าหมดทางรักษาแล้ว
14 พวกคนรักของเจ้าก็พากันลืมเจ้าไปหมด+
พวกเขาเลิกตามหาเจ้าแล้ว
เพราะเราตีเจ้าเหมือนที่ศัตรูตี+ลงโทษเจ้าเหมือนที่คนโหดร้ายทำเพราะเจ้าทำผิดร้ายแรงและทำบาปมามาก+
15 เจ้าจะร้องครวญครางเพราะแผลของเจ้าทำไม?
เจ้าไม่หายเจ็บหรอก!
เพราะเจ้าทำผิดร้ายแรงและทำบาปมามาก+เราถึงทำกับเจ้าอย่างนี้
16 ดังนั้น ทุกคนที่กัดกินเจ้าจะถูกกัดกิน+และศัตรูทั้งหมดของเจ้าจะถูกจับไปเป็นเชลย+
คนที่ปล้นเจ้าจะถูกปล้นและใครที่แย่งของของเจ้าไป เราจะให้คนอื่นมาแย่งของของเขาเหมือนกัน”+
17 พระยะโฮวาบอกว่า “เราจะทำให้เจ้าฟื้นตัวและจะรักษาแผลให้เจ้า+แม้พวกเขาเคยพูดว่าเจ้าเป็นคนที่ถูกทิ้ง และเรียกเจ้าว่า
‘ศิโยนที่ไม่มีใครตามหา’”+
18 พระยะโฮวาบอกว่า
“เราจะรวบรวมลูกหลานยาโคบที่ไปเป็นเชลย+และเราจะสงสารพวกเขา
เมืองจะถูกสร้างขึ้นใหม่บนเนินดิน+และป้อมปราการจะตั้งอยู่ในที่ของมัน
19 พวกเขาจะขอบคุณและส่งเสียงหัวเราะ+
เราจะให้พวกเขามีลูกหลานมากมาย ไม่ใช่มีน้อย ๆ+เราจะทำให้พวกเขาเพิ่มจำนวนขึ้น*และพวกเขาจะไม่ใช่คนต่ำต้อยเลย+
20 ลูกชายของเขาจะมีมากมายเหมือนเมื่อก่อนและจะเป็นชนชาติที่เข้มแข็งอยู่ต่อหน้าเราเสมอ+
เราจะจัดการทุกคนที่ข่มเหงเขา+
21 พวกเขาคนหนึ่งจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่และพวกเขาคนหนึ่งจะเป็นผู้ปกครอง
เราจะให้เขาเข้ามาใกล้เรา และเขาจะมาหาเรา”
พระยะโฮวาบอกว่า “เพราะใครล่ะจะกล้าเข้ามาหาเรา?
22 และพวกเจ้าจะเป็นประชาชนของเรา+ และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเจ้า”+
23 พายุของพระยะโฮวาจะพัดออกไปอย่างรุนแรง+
ความโกรธของพระองค์เป็นเหมือนพายุหมุนที่พัดใส่หัวคนชั่ว
24 พระยะโฮวาจะไม่หายโกรธจนกว่าพระองค์จะทำตามที่ตั้งใจไว้ให้สำเร็จ+
ในสมัยสุดท้ายพวกเจ้าจะเข้าใจเรื่องนี้+
