เยเรมีย์ 6:1-30
6 ชาวเบนยามิน ไปหาที่หลบภัยนอกกรุงเยรูซาเล็มเถอะ
เป่าแตรเขาสัตว์+ที่เมืองเทโคอา+และจุดไฟให้สัญญาณที่เบธฮัคเคเรม
เพราะหายนะจากทิศเหนือกำลังจะมา เป็นหายนะครั้งใหญ่+
2 เมืองศิโยนเป็นเหมือนผู้หญิงสวยที่อ่อนแอ+
3 พวกคนเลี้ยงแกะกับฝูงแกะจะไปที่นั่น
พวกเขาจะตั้งเต็นท์รอบเมืองนั้น+แต่ละคนจะให้ฝูงแกะของตัวเองกินหญ้า+
4 “เตรียมทำสงครามกับเมืองนี้เถอะ!
ลุกขึ้น ให้เราโจมตีเมืองนี้ตอนเที่ยงวัน”
“พวกเราแย่แน่ เพราะจวนจะเย็นแล้วแดดก็อ่อนลงทุกที”
5 “ลุกขึ้น ให้พวกเราโจมตีตอนกลางคืนและไปทำลายป้อมปราการของเมืองนี้”+
6 เพราะพระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพสั่งว่า
“ตัดต้นไม้และสร้างเนินดินเพื่อยึดกรุงเยรูซาเล็มซะ+
เมืองนี้จะต้องถูกลงโทษเพราะในเมืองนี้มีแต่การข่มเหง+
7 เมืองนี้เป็นแหล่งของความชั่วเหมือนที่บ่อเก็บน้ำเป็นแหล่งของน้ำเย็น
เมืองนี้มีแต่ข่าวเรื่องความรุนแรงและการทำลาย+เราเห็นแต่ความเจ็บป่วยและภัยพิบัติ
8 ระวังตัวไว้เถอะกรุงเยรูซาเล็ม ไม่อย่างนั้นเราจะหันหน้าหนีเจ้าด้วยความรังเกียจ+เราจะทำให้เจ้ากลายเป็นเมืองร้าง เป็นแผ่นดินที่ไม่มีคนอยู่”+
9 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกว่า
“พวกเขาจะเก็บชาวอิสราเอลที่ยังเหลือรอดเหมือนเก็บองุ่นที่เหลืออยู่บนต้น
พวกเจ้าต้องยื่นมือไปเก็บอีกเหมือนเก็บองุ่นจากต้น”
10 “ผมควรจะพูดกับใครและเตือนใครดี?
จะมีใครฟังไหม?
หูของพวกเขาปิดอยู่* พวกเขาจึงฟังไม่ได้+
พวกเขาดูถูกคำพูดของพระยะโฮวา+
พวกเขาไม่ชอบคำพูดของพระองค์
11 ความโกรธของพระยะโฮวาอัดแน่นอยู่ในตัวผมผมอดกลั้นไว้ไม่ไหวแล้ว”+
“ระบายมันออกมาใส่เด็กตามถนนเลย+และใส่พวกคนหนุ่มที่อยู่กันเป็นกลุ่ม ๆ ด้วย
พวกเขาทุกคนจะถูกจับ ทั้งผู้ชายกับภรรยาและคนเฒ่าคนแก่+
12 บ้านของพวกเขาจะถูกยกให้คนอื่นพร้อมกับไร่นาและภรรยาของพวกเขา+
เพราะเราจะลงมือจัดการคนในแผ่นดินนี้” พระยะโฮวาบอกไว้อย่างนั้น
13 “เพราะพวกเขาทุกคนหาประโยชน์ด้วยวิธีทุจริต+ ตั้งแต่คนต่ำต้อยที่สุดจนถึงคนสำคัญที่สุดตั้งแต่ผู้พยากรณ์จนถึงปุโรหิต พวกเขาฉ้อโกงกันหมด+
14 พวกเขารักษาแผล*ให้ประชาชนของเราอย่างลวก ๆ และบอกว่า‘มีสันติสุข! มีสันติสุข!’
ทั้ง ๆ ที่ไม่มีสันติสุขเลย+
15 พวกเขาอายไหมที่ได้ทำสิ่งที่น่าเกลียดอย่างนั้น?
พวกเขาไม่อายเลย!
พวกเขาไม่รู้จักด้วยซ้ำว่าความอายเป็นอย่างไร+
ดังนั้น พวกเขาจะล้มไปกับคนที่ล้มไปแล้ว
เมื่อเราลงโทษพวกเขา พวกเขาจะสะดุดล้ม” พระยะโฮวาบอกไว้อย่างนี้
16 พระยะโฮวาบอกว่า
“ไปยืนที่ทางแยกแล้วมองดูถามหาหนทางที่มีมาแต่โบราณสิถามหาทางที่ดีแล้วเดินในทางนั้น+
และเจ้าจะได้หยุดพักผ่อน”
แต่คนพวกนั้นกลับพูดว่า “พวกเราจะไม่เดินในทางนั้น”+
17 “เราได้จัดคนเฝ้ายามไว้+และพวกเขาบอกว่า‘คอยฟังเสียงแตรเขาสัตว์ให้ดีนะ’”+
แต่คนพวกนั้นกลับพูดว่า “พวกเราจะไม่ฟัง”+
18 “ดังนั้น ชาติต่าง ๆ ขอให้ฟังทางนี้
ให้พวกเจ้ารู้ไว้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา
19 ฟังนะแผ่นดิน!
เราจะทำให้ชนชาตินี้เจอหายนะ+เพราะพวกเขาคิดชั่วพวกเขาไม่ฟังเราและไม่เชื่อฟังกฎหมาย*ของเรา”
20 “เราไม่สนใจเลยที่เจ้าเอากำยานมาจากเชบาและเอาตะไคร้หอมมาจากแดนไกล
เราไม่รับเครื่องบูชาเผาของเจ้าและไม่ชอบเครื่องบูชาทั้งหมดของเจ้า”+
21 ดังนั้น พระยะโฮวาบอกว่า
“เราจะวางสิ่งที่ทำให้สะดุดตรงหน้าชนชาตินี้พวกเขาจะสะดุดล้มเพราะสิ่งนั้นทั้งพ่อและลูกชายทั้งเพื่อนบ้านและเพื่อน ๆพวกเขาทุกคนจะพินาศ”+
22 พระยะโฮวาบอกว่า
“จะมีชนชาติหนึ่งมาจากแผ่นดินทางเหนือชาติใหญ่ชาติหนึ่งจะถูกปลุกให้ลุกขึ้นมาจากสุดขอบโลก+
23 พวกเขาจะถือคันธนูและหอก
พวกเขาโหดเหี้ยมไร้ความปรานี
พวกเขาส่งเสียงคำรามเหมือนเสียงทะเลพวกเขาจะขี่ม้ามา+
พวกเขามาตั้งทัพต่อสู้เมืองศิโยนอย่างนักรบ”
24 พอพวกเราได้ยินข่าวเรื่องชนชาตินั้น
ก็กลัวจนมือไม้อ่อน+พวกเราทุกข์ใจมากและเจ็บปวดเหมือนผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก+
25 อย่าออกไปนอกเมืองอย่าไปเดินตามถนนเพราะศัตรูมีดาบและมีแต่ความหวาดกลัวรอบด้าน
26 เพื่อนร่วมชาติของผมใส่ผ้ากระสอบ+และลงไปกลิ้งในกองขี้เถ้าเถอะ
ให้พวกคุณเสียใจเหมือนลูกชายคนเดียวตาย และร้องไห้ด้วยความเจ็บช้ำ+เพราะผู้ทำลายจะมาสู้กับพวกเราอย่างกะทันหัน+
27 “เราได้ทำให้เจ้า*เป็นคนถลุงโลหะเพื่อให้เจ้าถลุงประชาชนของเราเจ้าต้องสังเกตและเฝ้าดูว่าพวกเขาทำอะไร
28 พวกเขาทุกคนดื้อด้านที่สุด+เที่ยวใส่ร้ายคนอื่นไปทั่ว+
พวกเขาเป็นเหมือนทองแดงและเหล็กพวกเขาทุกคนชั่วร้ายเลวทราม
29 เครื่องเป่าลมของช่างถลุงไหม้ไปแล้ว
เขาได้แต่ตะกั่วออกมา
เขาตั้งหน้าตั้งตาถลุงแต่ไม่ได้อะไรเลย+และยังแยกคนชั่วออกมาไม่ได้+
30 ผู้คนจะเรียกพวกเขาว่า ‘เงินที่ถูกทิ้ง’เพราะพระยะโฮวาทิ้งพวกเขาแล้ว”+
