เยเรมีย์ 9:1-26
9 ผมอยากให้หัวของผมเป็นบ่อน้ำตาและให้ตาของผมเป็นตาน้ำ+
ผมจะได้ร้องไห้ทั้งวันทั้งคืนให้กับเพื่อนร่วมชาติที่ถูกฆ่า
2 ผมอยากมีที่พักสำหรับคนเดินทางในที่กันดาร
ผมจะได้ไปจากเพื่อนร่วมชาติเพราะพวกเขาเป็นคนเล่นชู้+เป็นคนทรยศกันหมด
3 พวกเขาพร้อมจะพูดโกหกเหมือนโก่งคันธนูพร้อมยิงแผ่นดินมีแต่ความหลอกลวง ไม่มีความซื่อสัตย์เลย+
พระยะโฮวาบอกว่า “พวกเขาทำชั่วซ้ำแล้วซ้ำอีกและไม่สนใจเราเลย”+
4 “ทุกคนต้องระวังเพื่อนบ้านให้ดีและอย่าไว้ใจพี่น้องของตัวเอง
เพราะพี่น้องทุกคนเป็นคนทรยศ+และเพื่อนบ้านทุกคนชอบใส่ร้าย+
5 ทุกคนโกงเพื่อนบ้านและไม่มีใครพูดความจริงเลย
พวกเขาฝึกโกหกจนเก่ง+
และทำผิดจนเหนื่อย
6 เจ้าอยู่ในที่ที่มีแต่ความหลอกลวง
พวกเขาโกหกและไม่อยากรู้จักเรา” พระยะโฮวาบอกไว้อย่างนั้น
7 ดังนั้น พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกว่า
“เราจะถลุงและทดสอบพวกเขา+เพราะเราจะทำอะไรกับประชาชนของเราได้อีกล่ะ?
8 ลิ้นพวกเขาเป็นเหมือนลูกธนูมรณะที่พูดหลอกลวง
ปากก็พูดจาดีกับเพื่อนบ้านแต่ในใจคิดจะดักซุ่มทำร้าย”
9 พระยะโฮวาบอกว่า “แล้วอย่างนี้เราไม่ควรเอาเรื่องพวกเขาหรือ?
เราไม่ควรแก้แค้นชนชาติที่ทำอย่างนี้หรือ?+
10 เราจะร้องไห้คร่ำครวญเพราะภูเขาและจะร้องเพลงไว้อาลัยเพราะทุ่งหญ้าในที่กันดารเพราะมันถูกเผาจนไม่มีใครผ่านไปมาและไม่มีใครได้ยินเสียงฝูงสัตว์
นกในท้องฟ้าและสัตว์ป่าก็หนีไปหมด+
11 เราจะทำให้กรุงเยรูซาเล็มกลายเป็นกองหิน+ เป็นที่อยู่ของหมาใน+และเราจะทำให้เมืองต่าง ๆ ของยูดาห์เป็นเมืองร้างและไม่มีใครอยู่เลย+
12 ใครฉลาดพอที่จะเข้าใจเรื่องนี้บ้าง?
พระยะโฮวาได้พูดกับใครเพื่อให้เขาประกาศเรื่องนี้?
ทำไมแผ่นดินนี้จึงพินาศ?
ทำไมแผ่นดินนี้จึงถูกเผาเหมือนที่กันดารจนไม่มีใครผ่านไปมา?”
13 พระยะโฮวาตอบว่า “เพราะพวกเขาไม่เชื่อฟังกฎหมาย*ที่เราให้ไว้ และเพราะพวกเขาไม่ทำตามและไม่เชื่อฟังเรา
14 แต่กลับดื้อดึงทำตามใจตัวเอง+ และนมัสการรูปพระบาอัลอย่างที่ปู่ย่าตายายของพวกเขาสอนให้ทำ+
15 ดังนั้น พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพ พระเจ้าของอิสราเอลบอกว่า ‘เราจะให้ชนชาตินี้กินบอระเพ็ดและดื่มน้ำที่มีพิษ+
16 เราจะทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปอยู่ตามชาติต่าง ๆ ที่พวกเขาและปู่ย่าตายายของพวกเขาไม่รู้จัก+ และเราจะส่งดาบไปจัดการพวกเขาให้สิ้นซาก’+
17 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกว่า‘เจ้าต้องทำตัวเหมือนคนที่มีความเข้าใจ
เรียกพวกผู้หญิงมาร้องเพลงไว้อาลัย+และให้คนไปตามผู้หญิงมืออาชีพพวกนั้นมา’
18 ‘พวกเธอจะได้รีบมาร้องคร่ำครวญให้พวกเราตาของพวกเราจะได้มีน้ำตาไหลออกมาเหมือนสายน้ำและเปลือกตาของพวกเราจะได้ชุ่มไปด้วยน้ำ+
19 เพราะมีเสียงร้องคร่ำครวญดังมาจากศิโยนว่า+
“พวกเราพินาศย่อยยับแล้ว!
พวกเราอายเหลือเกิน!
เพราะพวกเราต้องออกจากแผ่นดิน และพวกเขารื้อบ้านของพวกเราแล้ว”+
20 พวกผู้หญิง ขอให้ฟังคำพระยะโฮวา
ขอให้ฟังคำจากปากของพระองค์
สอนลูกสาวของพวกเจ้าให้ร้องคร่ำครวญและสอนเพลงไว้อาลัยนี้ให้ผู้หญิงคนอื่น ๆ ด้วย+
21 เพราะความตายเข้ามาทางหน้าต่างบ้านพวกเราและเข้ามาในป้อมปราการของพวกเราแล้วเพื่อจะจับเด็ก ๆ ไปจากถนนและจับพวกหนุ่ม ๆ ไปจากลานสาธารณะ’+
22 ขอให้พูดว่า ‘พระยะโฮวาบอกว่า
“ศพคนตายจะกองบนพื้นเหมือนปุ๋ยที่อยู่ในทุ่งเหมือนฟ่อนข้าวใหม่ที่คนเกี่ยววางเรียงไว้และไม่มีใครมาเก็บ”’”+
23 พระยะโฮวาบอกว่า
“อย่าให้คนฉลาดอวดฉลาด+อย่าให้คนมีกำลังอวดกำลังของเขาและอย่าให้คนรวยอวดรวย”+
24 “แต่ให้คนที่อวดนั้นอวดว่า
เขามีความเข้าใจและความรู้เกี่ยวกับเรา+และรู้ว่าเราคือยะโฮวา เป็นผู้แสดงความรักที่มั่นคง ความยุติธรรม และความถูกต้องชอบธรรมบนโลก+เพราะเราพอใจอย่างนี้”+ พระยะโฮวาบอกไว้อย่างนั้น
25 พระยะโฮวาบอกว่า “สักวันหนึ่งเราจะคิดบัญชีกับทุกคนทั้งที่เข้าสุหนัตและไม่ได้เข้าสุหนัต+
26 คือพวกอียิปต์+ ยูดาห์+ เอโดม+ อัมโมน+ และโมอับ+ รวมทั้งทุกคนที่อยู่ในที่กันดารซึ่งเป็นพวกที่ตัดผมข้างหูออก+ เพราะทุกชาติไม่ได้เข้าสุหนัต และพวกอิสราเอลทั้งหมดไม่ได้เข้าสุหนัตที่หัวใจ”+
เชิงอรรถ
^ หรือ “คำสั่งสอน”